شورای ملی تصمیم  همراه و همگام با مردم آگاه ایران، برای تحقق خواسته‌های زیر تلاش و مبارزه می‌کند. 1- گذار کامل از جمهوری اسلامی با تکیه به جنبش‌های اعتراضی مردم، گذار خشونت پرهیز با حفظ حق دفاع مشروع. 2 – حفظ تمامیت ارضی کشور با تاکید بر نظام غیرمتمرکز . 3- جدایی دین از حکومت. 4 – فراخوان عمومی برای تشکیل مجلس مؤسسان. 5 – تلاش برای برپایی نظامی دموکراتیک و انتخابی  تعیین نوع حکومت با آرای مردم. 6 –  اجرای کامل اعلامیه‌ی جهانی حقوق بشر و میثاق‌های وابسته به آن، با تاکید بر رفع هرگونه تبعیض علیه زنان و برابری جنسیتی در تمام عرصه های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، خانوادگی و مشارکت زنان در مدیریت جامعه، و نیز تاکید بر حفظ محیط زیست

بیانیه شورای ملی تصمیم –…

بیانیه شورای ملی تصمیم –…

بازدیدها: 0

شورای ملی تصمیم با افتخار خود را در کنار خیزش سراسری زنان و مردان در میهنمان و سراسر دنیا می داند و از همه مردم آزاده دعوت می کند که به این خیزش بپیوندند. غرور انگیز و امید وار کننده است که تشکل های سیاسی، مدنی و صنفی یکی پس از دیگری در حمایت از این خیزش اعلام بر پائی اعتصاب عمومی و سراسری کرده اند. این نشانۀ اتحاد خجسته ایست میان نیروهای مبارز در خیابان ها و  نهاد های سیاسی، مدنی و صنفی، و خاری در چشم رهبران پلید جمهوری اسلامی.

فریاد عزیزان ما در خیابان های شهرهای کشور که بانگ بر می دارند “مرگ بر دیکتاتور” (و همه می دانیم منظور شان علی خامنه ای است) و فریاد “زن، زندگی، آزادی” در همه استان های کشورمان طنین انداز است. یورش های وحشیانه  نوکران علی خامنه ای به تظاهر کنندگانِ بی سلاح، کشتار در خیابان ها و دستگیری های غیرقانونی نتوانسته این فریاد را خاموش کند. حتی قطع اینترنت  و شبکه های ارتباطی هم نتوانسته جلو رشد این خیزش تاریخ ساز را بگیرد.

عزیزان، آزادگان، چشم انداز آزادی بیش از هر زمان دیگری روشن است و دست یافتنی. فراخوان و دعوت تشکل های سیاسی، مدنی و صنفی از نقاط مختلف کشور به اعتصاب عمومی و سراسری مرحلۀ جدیدی از مبارزه را رقم زده است.

با ادامه‌ی تسخیر خیابان ها و حمایت ار اعتصاب‌ها، اعتصاب‌هایی هوشمند که به مردم آسیب نرسانند و از توان سرکوب و مالی رژیم بکاهند، گام های بلند تری به سوی سرنگونی حکومت اسلامی بر داریم.

بر همۀ ماست که برای رسیدن به آزادی و پایان دادن به رژیم فاسد و منحط جمهوری اسلامی به این خیزش و اعتصاب های عمومی و سراسری بپیوندیم.

هم‌میهنان گرامی، در این همبستگی ملی، حضور مداوم شما در خیابان ها و میدان های میهنمان همراه با اعتصاب های عمومی و سراسری  در تمامی عرصه‌های اجتماعی و از سوی تمامی قشر های مردم، ضامن پیروزی جنبش آزادیخواهانه و عدالت جویانه است.

حمایت از اعتصاب کنندگان، به ویژه حمایت مالی و خدماتی و برپائی صندوق مالی به این قصد، از مبرم ترین و ضروری ترین کارهائی است که می باید انجام شود.

شورای ملی تصمیم  با پشتیبانی از فراخوان به اعتصاب برای روز شنبه، از همه مردم سراسر ایران،  معلمان، دانشجویان، دانش‌آموزان، کارمندان، کشاورزان، هنرمندان، کارگران در هر تشکلی که باشند، زحمتکشان، کاسبان، و هر ایرانی دیگر دعوت می‌کند با نمایش اتحاد  ویکپارچگی در مقابل حکومت اسلامی، ناقوس سرنگونی این حکومت را به صدا در آوریم.

زن، زندگی، آزادی

گسترده باد همبستگی ملی مردم ما

شورای ملی تصمیم

8 مهرماه 1401 – 30 سپتامبر 2022

بیانیه شورای ملی تصمیم –…

اطلاعیه شورای ملی تصمیم در محک…

بازدیدها: 0

شورای ملی تصمیم تهاجمات پهبادی و موشکی جمهوری اسلامی به احزاب و اردوگاه پناهندگان سیاسی کرد ایرانی در اقلیم کردستان در شهر کویه سنجق، استان اربیل و سلیمانیه عراق که به صدمات جانی و زخمی شدن کودکان و خانواده اعضای احزاب منتهی شد را به شدت محکوم می کند. این تهاجمات یادآور حملات نفرت بار موشکی در سالهای متمادی گذشته است که هر بار باعث از بین رفتن جان دهها تن از کادرهای احزاب و خانواده های آنها در همین حوزه ها و پایگاه ها شده است. دلایل این تهاجمات ضد کرد و ضد ایرانی و ضد انسانی را باید در نیت های زشت و تفکر ضد بشری رژیم جمهوری اسلامی جستجو کرد که برای بقاء خود بجز کشتن و ایجاد نفرت طریق دیگری نمی شناسد.

جمهوری اسلامی زخم خورده از اعتراضات «زن، زندگی، آزادی» و حمایت احزاب کرد از اعتراضات سراسری ایران و بویژه در کردستان و هراس از احزاب دموکرات کردستان ایران، کومله کردستان و کومله زحمتکشان و دیگر احزاب سیاسی نه از زاویه قدرت نظامیگری آنها ( گزینه حق دفاع مشروع ) که به دلیل نفوذ سیاسی آنها درکردستان و هم سرایی شان با خروش ژینا (زنده یاد مهسا امینی) در سراسر ایران است. صدایی که از کردستان برخاست تا در تهران و دیگر استانهای کشور مردم را از ظلم بیحد رژیم روحانیون فاسد و حاکم بر کشور هشدار دهد. به این ترتیب در شرایط کنونی که خطر سقوط در کمین جمهوری اسلامی است، باید دلیل تهاجم نظامی رژیم بر علیه کردستان را نه از موضع قدرت که از موضع ضعف و دفاعی تلقی نمود. حکومت اسلامی باید بداند ابزارنظامی برای جلوگیری از سقوط جمهوری اسلامی دیگر بکار نمیآید.

دفاع از مبارزات مردم کردستان و حمایت از احزاب کرد مبارز در براندازی حکومت اسلامی دفاع از مبارزات مردم سراسر ایران است. شورای ملی تصمیم ضمن ابراز تاسف و تالم نسبت به صدمات و زیانهای جانی و مالی به خانواده ها و اعضای احزاب کرد اعلام می نماید که جمهوری اسلامی ممکن است بتواند هراس خود را با خمپاره و موشک به احزاب کرد لاپوشانی نموده و آنرا مرحمی بر زخم خود بداند، اما در حقیقت این سیاست احزاب کرد در ایجاد پیوند سراسری است که جمهوری اسلامی را به هراس انداخته است.

 شورای ملی تصمیم

۶ مهر ۱۴۰۱ – ۲۸ سپتامبر ۲۰۲۲

شاهزاده‌ی عزیز، جنبش مردم ما ب…

شاهزاده‌ی عزیز، جنبش مردم ما ب…

بازدیدها: 0

شاهزاده رضا پهلوی در مصاحبه‌ای با صدای آمریکا در دوشنبه ۴ مهر ۱۴۰۱ فرمود: «من واقعا به بچه‌های داخل ایران باور دارم و آنها می‌دانند که چه می‌کنند و چه می‌خواهند، آنها حالا به رهبری نیاز ندارند.»

ولی شاهزاده‌ی گرامی، برای هدایت آتشفشان خشم مردم و تبدیل آن به نیرویی کارا برای براندازی رژیم و هم‌سو کردن تمام توان مردم چون پیکان آرش بر قلب دشمن، جنبش نیاز به رهبری دارد.

رهبری و سازمان از ضروریات هر مبارزه براندازانه است به ویژه برای براندازی رژیم‌های تمامیت‌خواه و فاشیستی مذهبی است. درست است که اعتراضات خیابانی رهبران خود را پرورش می‌دهد. درست است شبکه‌های اجتماعی می‌توانند عامل کارایی در مبارزه با رژیم باشند. اما وقتی ما پراکنده و جداجدا هستیم و دشمن با همه‌ی امکانات کنترل رسانه‌های اجتماعی، اینترنت، تلفن و دوربین‌ها در خیابان‌ها و میدان‌ها، متمرکز و سازمان یافته و با رهبری واحد و اتاق فکر ضدمردمی، بر ما برتری دارد.

رژیم اهمیت رهبری و هم‌قدمی در جنبش را بهتر از ما درک کرده است. از اینرو شبکه‌ها اینترنت و تلفن را در اوج مبارزات قطع و مهندسی می‌کند و از آنها برای سازماندهی و بسیج شبکه‌های خود بهره می‌گیرد، همزمان اگر به رهبران میدانی دست یابد آنها را با شدیدترین شکل مجازات و سرکوب می‌کند.

رژیم به درستی می‌داند که هر جنبش براندازی به رهبرانی نیاز دارد که مخالفان به آنها اعتماد کنند. از اینرو جمهوری اسلامی، عاملان نفوذی آنها در جنبش و لابی‌های آنها به رهبران موثر جنبش ضد رژیم برچسب‌هایی چون وابسته، تجزیه‌طلب یا دیکتاتور می‌زنند تا شکل‌گیری هرگونه رهبری در جنبش براندازی را در نطفه‌ی آن خفه ‌کنند.

بی‌شک با تجربه تلخی که مردم ما از رهبری فردی و خودکامه دارند، با رهبری فردی با ترس برخورد می‌کنند. ولی یک رهبری جمعی دموکراتیک و یک ستاد رزمنده که همه‌ی نیروهای جنبش را هم‌جهت، هماهنگ، هم‌قدم و پشتیبانی کند ضروری است و اینکه تاکنون شکل نگرفت یکی از ناکامی‌های تاریخی ماست. امیدوارم همه‌ی ما این ضرورت را درک و هرچه سریع‌تر این نقیصه را برطرف کنیم.

هم جنبش براندازی و هم دموکراسی فردا برای بازسازی ایران به سازمان نیاز دارد. یکی از اصلی‌ترین ارکان دموکراسی وجود و آزادی احزاب و سازمان‌های سیاسی و شرکت فعال آنها در برنامه‌ریزی و مدیریت جامعه و حل مناقشات با روش قهرپرهیز پشت میزهای مذاکره است. مردم ما باید بر این تشکل‌گریزی حاکم در جامعه ما غلبه کنند و در احزاب راست، میانه و چپ؛ تشکل‌های صنفی، مدنی، فرهنگی و زیست‌محیطی متشکل شوند. دموکراسی را تمرین و سازندگی مسالمت‌آمیز و کثرت‌گرا را تجربه کنند.

مردم ما برای ساختن ایران ویران شده به همه‌ی رهبران و سازمان‌های خود احتیاج دارند. هیچ رهبری جای دیگری را تنگ نمی‌کند. هیچ سازمانی جای سازمان دیگر را تنگ نمی‌کند. رهبران باید هم‌قدم شوند و سازمان‌ها هماهنگ با پیوستن مردم به آنها نیرومند.

زن، زندگی، آزادی

پر توان باد مبارزه مردم ما برای آزادی، دموکراسی، عدالت اجتماعی و آبادی و سربلندی ایران و ایرانیان.

احد قربانی دهناری

۵ مهر ۱۴۰۱ – ۲۷ سپتامبر ۲۰۲۲

 

رزم پر شکوه مردم ما میرود تا ب…

رزم پر شکوه مردم ما میرود تا ب…

بازدیدها: 0


امروز وارد یازدهمین روز قیام سراسری در میهن عزیزمان شدیم. کمتر کسی فکر میکرد جنبش کنونی ملت ما تا این حد پر توان و رادیکال ادامه یابد. این حرکت عظیم اکثر قریب به اتفاق اپوزیسیون را از یک طرف به جنب و جوشی بی سابقه  واداشت و از طرف دیگر آنها را شوکه کرده است. مانند دفعات قبل اکثرا انتظار داشتند در دو سه روز اول جنبش سرکوب شود و یا مردم بدون رهبری متمرکز به خانه های خود برگردند. حالا اما همه با شوقی سرشار و عشقی زیبا و قلبی آکنده از امید و در عین حال پر درد مضطربانه نظاره گر ادامه این قیام هستند. قیامی که دیگر اکنون بیشتر نیروهای اپوزیسیون لفظ انقلاب را برای آن انتخاب کرده اند. نیروهائی که در یکی دوسال پیش و یا پیشتر از بردن نام انقلاب به جنبش سرنگونی طلبی ملت ما ابا داشتند الان دیگر با دیدن واقعیات کف خیابان مجبور به پذیرفتن آن شده اند. امری که اکنون برای جامعه واقعی است میبایستی برای یک نیروی مدعی اپوزسیون بودن مدتها قبل برای تئوریزه شدن روی‌میز میبود. جامعه اما حرکت خود را دارد، راه خود را میرود و رادیکال خواستهای خود را بیان میکند چه بهتر که از اپوزسیون غیر انقلابی حرف شنوی ندارد.

حالا که دیگر جنبش انقلابی بودن خود را اثبات کرده است چه آینده ای در پیش دارد؟ مسیر پیروزی چیست و در چه صورتی امکان شکست دارد؟


۱– این جنبش رهبری متمرکز ندارد. به همین دلیل نمیتواند مانند قیام ۸۸ وسط قیام بدون رهبر رها شده سرکوب شود.
اگر رهبریی متناسب با هدف و خواست چندین ده‌ساله خود میداشت سریعتر و با هزینه کمتر به نتیجه میرسید. به نتیجه نرسیدن قیامهای قبلی نشان از نبود رهبری متمرکز انقلابی است.


۲– بعلت غیر متمرکز بودن آن و دارا بودن مراکز متعدد رهبران محلی سرکوب آن برای رژیم فوق العاده مشکل است.

قیام ۸۸ با کنار کشیدن رهبری سرکوب شد و قیام آبان را به آسانی با سرکوبی خشن  رژیم به شکست کشانید.  زمانی که دهها یا صدها هزار نفر در یکجا به قیام بر‌می‌خیزند رژیم با متمرکز کردن نیروهای سرکوب و استفاده از سلاحهای گرم براحتی آنها را سرکوب میکند. وحشیگری و عدم پایبندی ایدئولوژی اسلام سیاسی به قوانین بین‌المللی، فرم و قوانین نانوشته جنبشهای مردمی را از میدان مبارزه حذف می‌کند. در نتیجه ما میبینیم با به رگبار بستن مردم آنهم از کمر به بالا قیام ۹۸ را با وحشیانه ترین صورت سرکوب میکند.


۳– رهبران محلی و غیر متمرکزند.

میبینیم که تجمعات در تهران در ۲۰ یا ۲۵ منطقه مختلف برپا میشوند. رژیم برای سرکوب کردن آنها بایستی نیروهای خود را پخش کند. رژیم از نیروهای فوق خشن و وفادار زیادی برخوردار نیست که توانایی سرکوب همه را در یک زمان داشته باشد. تجمعات شبها برگذار میشوند و در تاریکی شب امکان حمله و گریز برای مبارزان بیشتر میباشد. چون امکان سرکوب سریع وجود ندارد جنبش تداوم می‌یابد.


۴– وضعیت غیر متعارف جنبش انقلابی کنونی.

معمولا جنبشهای مدنی و حتی انقلابی با تظاهراتهای محدود خیابانی و متمرکز شروع میشوند و نیروهای سرکوب با آبپاش و گاز اشک آور و یا باتوم به آنها حمله میکنند و در یک رویارویی چندین روزه و یا چندین هفته این یکطرف دست بالا را پیدا میکند. گسترش تجمعات و نیروی جنبش با تداوم خود را تثبیت میکند و اقشار بیشتری از مردم به آن میپیوندد و حالت سراسری به خود میگیرد و نیروی سرکوب مجبور به عقب نشینی شده خواستهای آن را می‌پذیرد و یا سرنگون میشود. این نمونه ها را ما در انقلابات مخملی و جنبشهای بهار عربی بخوبی مشاهده کردیم. در ایران اما وضع کاملا متفاوت است. این وضعیت متفاوت را غیر متعارف بودن رژیم و روش فوق خشونتی رژیم فاشیستی بوجود آورده است. رفتار فوق العاده وحشیانه رژیم در سرکوب و به رگبار بستن مردم و کشتار بی امان تظاهرات مسالمت آمیز آنها امکان ادامه این روند طبیعی و جا افتاده سیستمهای متعارف را از جنبش سلب کرده است.

 

۵– قدم دیگر تثبیت جنبش انقلابی کنونی تسخیر خیابانها توسط مردم میباشد.

درگیریهای شبانه جهت تسخیر خیابان هم اکنون در جریان است. در این مرحله حمله وگریز با استفاده از سنگ و چوب جای خود را به کوکتل مولوتف و وسایل دیگر دفاع و حمله می دهد. تسخیر خیابانها و در کنار آن تسخیر مراکز بسیج و کلانتری‌ها منجر به آزاد سازی محلات میشود. در ابن  پروسه از جنبش انقلابی رهبران محلی و میدانی همدیگر را یافته، متشکل کرده و قدرت رهبری و مدیریت خود را به منصه ظهور میرسانند.  در این مرحله نیروهای انقلاب حاکمیت، قدرت و مدیریت خود در مقابل رژیم  به نمایش در می‌آورند و اگر رژیم خود را تسلیم نکرده باشد خود را آماده تسخیر مراکز اصلی قدرت مثل صدا و سیما و کاخ ریاست جمهوری و مجلس میکنند. با وارد شدن به این مرحله هم رهبری تثبیت شده و هم حاکمیت ملت.


۶– ورود جنبشها و تشکلهای صنفی به انقلاب.

تشکلهای صنفی عموما خواستهای صنفی دارند و نه سیاسی. رژیم ایران حکومتی غیر متعارف است و بهمین دلیل مزدبگیران با روشهای متعارف اعتراضی صنفی نمیتوانند به خواستهای خود جامه عمل بپوشانند. هر خواست صنفی کارگران و کارمندان  با اهداف سیاسی گره خورده است. خواستهای صنفی در حکومت اسلامی مانند هر خواست عادی دیگر‌ مانند آزادی پوشش و یا شرکت در میادین ورزشی برای خانمها با سرنگونی حکومت اسلامی گره خورده است. این را خود مزدبگیران میدانند اما بدلیل ماهیت نهادی آنها برای ورود به جنبش بایستی تصمیمی جمعی بگیرند. این امر سبب می‌شود که ورود آنها در زمانی عملی شود که اولا جنبش تثبیت شده باشد و دوما چشم انداز  پیروزی دور از واقعیت نباشد. در جنبشهای سرنگونی طلبی همچون آبانماه سرکوب سریع اتفاق افتاد و تشکلهای صنفی عموما نظاره گر بودند. آنها حتی فرصت فکر کردن به ورود را هم نداشتند. حلقه مفقوده ارتباط بین این دو جنبش اساسی در ایران سرعت فوق العاده و رادیکالیزه شدن سریع جنیش سرنگونی طلبی و سرکوب خشن آن میباشد.

اینبار اما با تثبیت و تداوم جنبش این امکان فراهم شده و چه زیبا میبینیم که جنبش صنفی معلمان و دانشجویان و استادان دانشگاهها فراخوان به اعتصاب داده اند. سندیکاها و اتحادیه های کارگری بایستی اعتصاب های سراسری را در دستور کار خود قرار دهند. با ورود کارگران و مزدبگیران در جنبش انقلابی کنونی این حرکت وارد فاز دیگری شده و پیروزی را در دسترس بیشتری قرار میدهد.

۷–  نمایندگی جنبش انقلابی و گرفتن پشتیبانی در خارج از کشور.

اعلام  و رسمی کردن جنبش انقلابی  در مجامع بین‌المللی ما نیاز به یک نهاد سیاسی فراگیر دارد. این نهاد پشتیبانی و لجستیکی در حال شکل گیری است و مراحل پایانی خود را می‌گذراند. با بوجود آمدن این نهاد جنبش سخنگو پیدا میکند و بین‌المللی مبشود. این امر پیروزی را تسریع میبخشد اما حتی در صورتی که بوجود نیاید با اصرار و تداوم جنبش انقلابی داخل رهبران میدانی و محلی در داخل، خود، جنبش انقلابی خود و پیروزی خود را به مجامع بین‌المللی تحمیل خواهند کرد.


۸– شخم زدن ساختار سیاسی و اجتماعی  خاور میانه.

مسئله مهمتر دیگر تاثیر شگرف پیروزی این انقلاب فراگیر در منطقه و کل جهان است. یکی از خصوصیات اصلی این جنبش انقلابی این است که در مقابل یک ایدئولوژی تروریستی منطقه ای و فرامنطقه ای قرار گرفته است. ایدئولوژی که با تکیه بر اعتقادات مذهبی صدها میلیون انسان میخواهد روش زندگی خود را به ۸ میلیارد انسان دیگر با زور تحمیل کند. عملیات تروریستی و فاشیستی فوق العاده ِغیر انسانی اسلام سیاسی را با وحشیانه ترین صورت آن در تمام نقاط دنیا شاهد هستیم. مرکز عملیاتی و فرماندهی و لجستیکی این جنبش ضد انسانی ایران است. با سرنگونی این رژیم اسلام سیاسی به پایان حیات ننگین خود رسیده است. جنبشهای اسلام سیاسی در منطقه و دیگر نقاط جهان نه تنها یک ریشه خود  را از دست خواهند داد بلکه یک‌ نیروی ضد اسلام سیاسی جدی را در مقابل خود خواند دید. جنبش انقلابی ضد اسلام سیاسی در ایران در صورت پیروزی تمام اسلام سیاسی را به زباله دان تاریخ خواهد فرستاد. جنبشهای کوچک و بزرگ در عراق و لبنان و یمن و کشورهای آفریقایی همه با مرگی تدریجی نابود خواهند شد. و با از بین رفتن این سد رشد و تجدد و تمدن جامعه بشری و بخصوص انسانهای ساکن در این منطقه از جهان به زندگی عادی و دنیای بهتر خود قدم خواهند گذاشت.
زلزله جنبش انقلابی مردم ایران آنچنان قوی است که ارتعاشات اصلی آن بعد از سرنگونی رژیم فاشیستی حاکم بر آن نمایان خواهد شد.


همه ما با چشمانی بعضا اشک آلود و قلبی آکنده از آرزوهای انسانی که چندین دهه فروخورده شده با انرژیی وصف ناپذیر در میانه یک تحول عظیم قرار داریم. هم اکنون و همچنین نسلهای بعدی نه تنها در ایران بلکه در تمام نقاط جهان نظاره گر این انقلاب تحسین برانگیز میباشند و خواهند بود. خصوصیات منحصر بفرد این جنبش انقلابی بنا به ضرورتهای عاجل خود راه منحصر بفرد خود را هم در جهت پیروزی خواهد یافت. ما شاهد پیروزی جنبشی صد در صد انقلابی در دنیایی که فصل انقلابها را به کناری نهاده هستیم. انقلابی که اهداف آن انسانی، مترقی و شعف بر انگیزند. پیروزی این انقلاب نور امیدی است برای ملیونها زن و کودک و انسانهای آزادیخواه که زیر لجن و کثافات اسلام سیاسی مجبور به نابودی تدریجی هستند. مبارزان و انقلابیون میهن ما طلایه داران آزادی، دمکراسی و سکولاریزم برای تمام منطقه هستند.

همه ما هر جا هستیم ملزم هستیم هر آنچه در توان داریم  برای کمک به این انقلاب با شکوه در طبق اخلاص نهیم.


زنده باد رزم با شکوه مبارزان ایران
پیروز با انقلاب شکوهمند دمکراتیک ملت ایران
نابود باد اسلام سیاسی

 

محمود عاشوری

 چهارم مهر ۱۴۰۱