نقش انقلاب زن- زندگی- آزادی در گذر از جامعه سنتی و استبداد دینی به دموکراسی و جامعه مدنی پویا – سروش آزادی
بازدیدها: 0
ائتلاف شخصیتها و سلبریتی ها پیش برنامه سازماندهی فراگیر ملی – سروش آزادی
بازدیدها: 0
خبر خجسته ای که چند ساعت پیش بروی آنتن خبرگزاریها و سایتها و رسانه های مجازی منتشر شد، توئیت مشترکی بود که بعضی از چهره های شناخته شده در یک تیتر مشترک مخابره نمودند: «سال ۲۰۲۲ سال شکوه همبستگی ایرانیان با هر باور و زبان و گرایش بود. با سازماندهی و همبستگی، سال ۲۰۲۳ سال پیروزی ملت ایران خواهد بود؛ سال تحقق آزادی و عدالت در ایران. بخشی از کسانی که توئیت مشترک را منتشر دادند عبارتند از «رضا پهلوی، نازنین برومند، مسیح علینژاد، حامد اسماعیلیون، علی کریمی، گلشیفته فراهانی و…»
در سپهر عمومی نیروهای مخالف یا موافق تلاش کردند تا با اعلام موضع دوری یا نزدیکی خود را نسبت به همگرایی فوق روشن سازند. از آنجا که جامعه جنبشی ایران در طی مراحل انقلاب وسیع اجتماعی «زن- زندگی- آزادی» است، سنجش تحولات جاری می بایست در همین راستا مورد خوانش و تحلیل قرار بگیرد: کنش های موازی که بر حسب جایگاه و پایگاه هر جنبش صنفی، مدنی وسیاسی در جامعه ایرانیان روند تحولات پیش روی را نقش می دهد، به مجموعه فعل و انفعالات انسانی- اجتماعی ودر اجزاء در هم تنیده ای بصورت دیالکتیکی بستگی می یابد! که بررسی آن اجزاء و تاثیرات متقابل آنان بر یکدیگر و بر روندکلی تحولات می تواند پیش نیاز تحلیل کلان از شرایط عینی باشد.
بخشی از تحولات بصورت ارادی و براساس برنامه های از پیش تعریف شده (استراتژی) به روند انقلاب شکل می دهند و بخش دیگر به عواملی تعریف می شوند که خارج از گفتمانهای اراده گرایانه می توانند نقش مستقیمی بر روند استراتژیک انقلاب داشته باشند. به این اعتبار نقش شخصیتها در تحولات بزرگ و انقلابی در این چارچوب قابل توضیح می باشد که توئیت مشترک شخصتهای فوق در همین کادر قابل بررسی است.
در روند تحولات کنونی جامعه ایران خصوصا پس از دی ماه ۱۳۹۶ که جنبش های اجتماعی نقش قویتر و مستقیمی در براندازی جمهوری اسلامی ایفا می نمایند، جامعه ایران از خلاء قدرت در رهبری و سازماندهی حوزه جنبش مدنی در رنج بود. سرکوب های متناوب و سیستمی که حاکمیت جور بر جامعه جنبشی تحمیل می کرد، امکان شکل گیری رهبری افقی در داخل کشور را غیر ممکن می نمود. حداقل آنکه اعلام رسمی اینوع رهبری که عمدتا با تکیه بر شخصیتها و سلبریتی ها معنا می یابد ممکن نبود، (celebrity یا چهره به شخصی اطلاق می شود که معمولا در زمینه های هنر، جنگ، علم، ورزش، رسانه، مدل، سیاست، ادبیات، مذهب و نظایر آن در یک جامعه یا فرهنگ عامه دارای نوعی سرشناسی و معروفیت خاص باشد).
معمولا در جوامعی چون ایران که از تاریخ کهن برخوردار هستند، نقش شخصیتها در فرهنگ عامه بسیار تاثیرگذار بوده است. خصوصا از آنجا که در کشور ایران جامعه مدنی ضعیفی دارد و نقش احزاب مستقل از قدرت بسیار ناچیز می باشد، نقش اشخاص از اعتبار و وزن بالاتری برخوردار هست. در این رابطه شخصیتهای هنری، ورزشی، سیاسی و فرهنگی چنین وزنی در تحولات جاری بازی می کنند.
در یک صورتبندی کلان و در قالب جنبش های سه گانه نقش شخصیتها به چند گزاره بستگی می یابد. به یک تعبیر رهبری مبارزاتی در سازماندهی افقی و در سازماندهی عمودی قابل تفکیک است:
در انقلاب اجتماعی زن- زندگی- آزادی دو نوع ساختار مدیریت موازی وجود دارد که به سازماندهی در جنبش های اجتماعی سه گانه صنفی- مدنی و سیاسی شکل می دهد. تشکیلات عمودی (یا هرمی) که بیشتر در احزاب و سازمان های سیاسی نقش سازماندهی جمعی را ایفا می کنند. تشکیلات افقی (یا میدانی) که متناسب با جایگاه مکانی به سازماندهی جمعی شکل می دهد.
در اولین دهه حیات ننگین حکومت جمهوری اسلامی رهبری عمودی و احزاب و سازمانهای سیاسی به شدت سرکوب شدند و آن بخش از نیروها و سازمانها که سالم ماندند به خارج از کشور مهاجرت نمودند تا فعالیتهای خود را در کشور ثالث ادامه دهند. از زمان سرکوبهای دهه اول انقلاب بهمن ۵۷ نقش احزاب سیاسی مستقل از قدرت به شدت ضعیف گشت.
طی فرایند تحولات کنونی خصوصا پس از جنبش دی ماه ۹۶ نقش سازماندهی افقی به شدت رشد کرد. زیرا از خودویژگی های سازماندهی افقی استفاده از فضای مجازی بود که می توانست ساختار مبارزاتی را در ادغام دو نوع مکانیزم یعنی «مدیریت شبکه با حرکتهای محله محور» تجمیع نموده و تحولات میدانی را سازماندهی نماید.
در برنامه های اجرایی بین سازماندهی عمودی از سازماندهی افقی تفاوت دیگری هم وجود داشت: تدوین برنامه در سازماندهی عمودی بر اولویت استراتژی استوار است (چینش تاکیتک در تحقق استراتژی). در صورتی که سازماندهی افقی «پروژه محور» است و مدیریت شبکه ها تعیین کننده این پروژه ها هستند که ازپایین به بالا استراتژی را معنی می دهند.
تفاوت سوم سازماندهی عمودی از افقی به نوع رهبری آن برمیگردد. رهبری در سازماندهی عمودی «نهاد محور» است (مثل هیئت اجرایی در احزاب). در صورتی که رهبری در سازماندهی افقی «فرد محور» است.
با توجه به توضیحات برشمرده سه فاکتور فوق به توئیت مشترک معنا می دهند (توئیتی که بعضی از چهره های شناخته شده در یک تیتر مشترک مخابره نمودند: «سال ۲۰۲۲ سال شکوه همبستگی ایرانیان با هر باور و زبان و گرایش بود. با سازماندهی و همبستگی، سال ۲۰۲۳ سال پیروزی ملت ایران خواهد بود؛ سال تحقق آزادی و عدالت در ایران. بخشی از کسانی که توئیت مشترک را منتشر دادند عبارتند از «رضا پهلوی، نازنین برومند، مسیح علینژاد، حامد اسماعیلیون، علی کریمی، گلشیفته فراهانی و…»
به گمان ما در توئیت مشترک نقش شخصیتهای مطرح جهت تقویت رهبری در سازماندهی افقی و پروژه محور افزایش می یابد که به این اعتبار شانس همکاری در اتحاد عملهای مشترک را بسیار تقویت می کند و از این بابت بستر اتحاد فراگیر ملی پس از فعالیتهای عملی مشترک آماده می گردد.
در این مرحله است که کار احزاب در اتحاد فراگیر و برافتادن جمهوری اسلامی آغاز می شود! برنامه ای که بتواند به چند اصل کلی در حرکت انقلابی مردم ایران پاسخ دهد:
-
تبیین استراتژی در سازماندهی عمودی و افقی.
-
تعریف مشخصی از رهبری عمودی (نهاد محور) با رهبری افقی (فرد محور).
-
بررسی تاسیس نهادی با مضمون کنگره ملی برای ادغام رهبران افقی و عمودی جهت اتحاد فراگیر ملی در افتادن حاکمیت جمهوری اسلامی.
چنین باد
آیا دفاع مشروع مرحله کنونی مبارزات انقلابی مردم ایران را به رادیکالیزم می کشاند؟ – سروش آزادی
بازدیدها: 0
آیا در رویاروی با جمهوری اسلامی روش های خشونت پرهیز و مسالمت جویانه مدنی تاثیر داشته یا اساسا تاثیرات قبلی خود را از دست داده و جامعه وارد فاز جدیدی از مبارزات اجتماعی می شود؟
تا یک سال پیش شعار«قلم توتم ما است» مطالبه ای مبارزاتی بود که توسط هزاران فرهنگی در اعتراضات مسالمت آمیز بیان می شد. این مجموعه مطالبه معلمان را باید در کادر گفتمان کلان تر و ملی آنان مورد خوانش قرار داد. زیرا فرهنگیان در کنار طرح مطالبات صنفی و نقد بر نظام آموزشی کشور، نگاه فراتری به مرحله عبور از استبداد تاریخی- دینی داشتند؛ «دستیابی به فرهنگ مدارا و تسامح با شکل گیری یک ساختار دموکراتیک» از وظایف جامعه مبارزاتی و بخش قالب کنشگران میدانی محسوب می گشت! تا یک سال پیش برافراشتن شعار «قلم در مقابل اسلحه» از مختصات مرحله انقلابی مردم ایران بود که نشان می داد اشکال مدنی و مسالمت آمیز مبارزه به وجوه دیگر آن برتری دارد. زیرا تحلیل آنزمان اینگونه بود که:
-
جمهوری اسلامی پس از طی مراحل فروپاشی اقتصادی و فرهنگی وارد مرحله فروپاشی سیاسی و نظامی شده است. و به این دلیل بطور جنون آمیزی بر سرکوبهای افسارگسیخته و سیستمی شدت داده است که به دوره امروز مبارزات اجتماعی محدود می باشد.
-
جامعه ایران درچشم انداز مبارزات اجتماعی به مرحله انتخاب بین رویه مبارزه خشونت محور با خشونت پرهیز رسیده است. انتخاب چنین سازه هایی رابطه مستقیمی با نوع سرکوبهای حاکمیت و میزان آن و نیز تحمل پذیری جامعه جنبشی در این شرایط دارد.
-
از طرف دیگر نیروهای مرجع در مبارزات فراگیر ملی می توانند با تدبیر در رویکردهای سیاسی و فرهنگی بر رویارویی با سرکوبهای سیستمی جمهوری اسلامی تاثیرگذار باشند.
که در این شرایط طرح ابداعی «قلم در مقابل گلوله» در حرکتهای اعتراضی فرهنگیان معنا داشت.
چنانچه که گفته بودیم انقلاب اجتماعی مردم ایران دارای مراحل و بصورت متناوب و چندوجهی است. به این معنی جنبش انقلابی برای هر مرحله از حرکت نیاز به یک استراتژی یا استفاده از تاکتیکهای موازی جهت محدود سازی سرکوبهای سیستمی و قدرت جمهوری اسلامی دارد.
در جامعه جنبشی به تناوب سرکوبهای سیستمی حاکمیت، مشاهده می شود که مبارزات میدانی نیازمند استراتژی چند وجهی است. که در یک دسته بندی کلان می توانیم آنرا (پس از مرحله صنفی و مدنی- قبل انقلاب زن زندگی آزادی)، هم اکنون به وجوه «فرهنگی، سیاسی و نظامی» زیر تقسیم کنیم.
-
مبارزه فرهنگی: فرهنگ مبارزاتی راهی است برای جذب نیروها و اقشار خاکستری به مبارزه و نیز تبلیغ و ترویج جهت همگرایی افکار عمومی جهان به مبارزات پیش روی مردم ایران. زیرا جامعه انقلابی در مرحله افتادن تمامیت حاکمیت قرار دارد و از این جهت بسیج افکار عمومی راهی برای تضعیف جمهوری اسلامی خواهد بود.
-
مبارزه سیاسی: عمده ترین نتایج وجه سیاسی مبارزه کاربرد یک استراتژی فراگیر برای افزایش تعامل نیروهای میدانی در داخل یا خارج از کشور، و کوتاه کردن زمان مبارزه و هزینه های انسانی آن از طریق شرکت همگانی و حداکثری در مقابله با جمهوری اسلامی است.
-
دفاع مشروع: در این مرحله از حرکت انقلابی مردم ایران راه کارهای رادیکال و خشونت آمیز بیش از آنکه ابزار استراتژیک و بلندمدت مبارزه محسوب گردند، روش های کاربردی است جهت تضعیف و ریزش نیروهای دو دل و بینا بینی در بدنه حاکمیتی و افزایش بسیج عمومی از طریق حضور میدانی اقشار خاکستری برای پیوستن به بدنه مبارزات فراگیر ملی و در مقابله مستقیم با نهادهای سرکوبگر حکومت جمهوری اسلامی ایران… است. دفاع مشروع درجه ای از کنش فعال برای عبور از مرحله کنونی انقلاب اجتماعی مردم ایران است.
برافراشتن چنین مطالبه نمادینی می تواند ثابت نماید که جامعه ایران در شرایط کنونی به مرحله ای از بلوغ سیاسی و فرهنگی دست یافته است که برای تحقق مطالبات و نهادینه سازی ساختار دموکراتیک در جامعه، ناچار است متناسب با ماهیت و عملکرد استبداد دینی در جمهوری اسلامی از ابزاری دوگانه جهت مهار حاکمیت بهره بگیرد! بلندی چنین راهبردی نشان می دهد که اساسا جامعه جنبشی در مبارزات صنفی و مدنی میل به «اشکال خشونت پرهیز» جهت تحقق دموکراسی فراگیر دارد، اما در هم اکنون برای حفظ نیروها و پرهیز از کشتار بی رحمانه که نهادهای حکومتی تجویز می کنند، ناچار است تا اشکال مبارزه را متناسب با وجوه میدانی و مراحل آن رادیکال سازد تا حکومت تصور ضعف در جنبش را با بکارگیری اشکال مبارزه درهم نیامیزد! بنابراین استراتژی انقلاب زن زندگی آزادی می تواند در این مرحله دارای خصوصیات زیر باشد؛
-
تئوری «دوگانه خشونت و رواداری» در شرایطی تقویت می شود که هم اکنون نیروهای نظامی قصدی بر سکوت یا واگذاری قدرت در تقابل با مبارزات مسالمت آمیز و خشونت پرهیز جنبش انقلابی مردم ایران ندارند. و سرکوبهای وحشیانه در حوزه میدانی، دستگیری، شکنجه و احکام بلند مدت زندان یا اعدام های فله ای نشانه عدم میل حکومت به عقب نشینی است!
-
آنچه که در تجربه جهانی شاهد هستیم، گرچه در انقلابات اخیر که منجر به تحولات بنیادین گشته، اشکال مبارزات خشونت محور کمتر و شانس پیروی از مبارزات خشونت پرهیز بیشتر بوده، اما حمایت های بین المللی قدرتهای وقت را نباید در این پیروزیها نادیده گرفت. که در شرایط کنونی با شروع جنگ اوکراین، قدرت گیری کشور چین، تهدیدات اتمی و تحریم های جهانی در محدودسازی انتقال انرژی توسط روسیه و کشورهای درگیر، و نیز تقابلهایی که در حوزه روابط بین الملل -بین کسب هژمونی و برتری طلبی قدرتها- در جریان است، هرلحظه امکان مانع تراشی دولتهای غربی برای حمایت از مبارزات مردم ایران در رویارویی با جمهوری اسلامی را افزایش می دهد. نیاز کشورهای جهان به انرژی ارزان قیمت می تواند در رابطه با جمهوری اسلامی بعنوان یک ابزار سازشگرایانه محاسبه گشته و برساختی بازدارنده در سقوط انقلاب مردم ایران فراهم سازد.
این گزاره چنین نتیجه می دهد که منافع کوتاه مدت ابرقدرتها می تواند در مقطع کنونی با منافع ملی و درازمدت مردم ایران در تناقض آشکار قرار گیرد و بنابراین جامعه جنبشی ایران ناچار است تا در کشاکش این درگیریها، با توجه به جایگاه رفیع مبارزات انقلابی مردم ایران، به ابزار لازم برای دفاع از خود دست یابد.
هم اکنون دربخشی از اپوزیسیون و نیروهای میدانی این سوال به درستی مطرح گشته است که: چنانچه جمهوری اسلامی بخواهد رویه احکام سنگین اعدام یا زندان های بلند مدت را برای جوانان دستگیر شده صادر کند، راهکار نیروهای میدانی چیست و چه ابزاری می تواند به تعالی مرحله کنونی گذار بی انجامد و راه حلی جهت ایجاد توازن قوا در مبارزات اجتماعی باشد؟
-
تعیین مراحل انقلاب اجتماعی امروز مردم ایران نیاز به ابزار استراتژیک و چند وجهی دارد تا درک درست شرایط و پیشنهاد راهکارها متناسب با اعتلای مبارزات اجتماعی تعریف شود. زیرا نیروهای ساختاری حکومت در فرایند ریزش قرار دارند که نشان از وقوع تحولی بزرگ برای مردم ایران است.
-
در این رابطه تدوین استراتژی برساختی است که تواما از راهکارهای خشونت پرهیز و خشونت محور برخوردار است و با سازهایی چون «فهم از میزان توانمندیها در ابعاد مبارزاتی، سازماندهی نیروها در سطوح ملی، میزان تعامل نیروهای داخل با خارج، شیوه نهادینه گشتن فرهنگ انقلاب تازه مولود، و هم افزایی بر میل اکثریت مردم جامعه به تغییرات ساختاری…» در آن پوشیده باشد تا نتایج والایی برای انقلاب مردم ایران به همراه آورد!
اینکه در فرایند انقلاب کنونی پارامترهای موازی و نیازمند تحلیل به چه میزان مورد سنجش و همسنگی در تبیین و تدوین استراتژی کنونی جنبش انقلابی قرار می گیرد، نیاز به درک درست از ماهیت نیروها و همگرایی و تعامل بیش از پیش گروه بندیهای اجتماعی دارد.
به دیگر سخن جامعه جنبشی و گروههای قائل به عبور از جمهوری اسلامی نیاز به تعامل بیشتر همدیگر دارند تا استوار بر یک استراتژی فراگیر و حداکثری بتوانند پاسخ های روشنی برای مقابله با جمهوری اسلامی در مرحله کنونی انقلاب اجتماعی زن زندگی آزادی مردم ایران داشته باشند.
در تدوین استراتژی حداکثری جهت پاسخ به شرایط عینی جنبش انقلابی مردم ایران و برون رفت از فشارهای دوچندان سرکوبگرانه جمهوری اسلامی، رادیکالیزم در اتخاذ روشهای مبارزاتی اصلی مورد تاکید بوده و طبعا ماهیت استراتژی مبارزاتی را بلحاظ کیفی متفاوت می گرداند. همگرایی در صورتبندی نیروهای میدانی داخل و جریانات خارج از کشور، به حرکتهایی که برمبنای استراتژی جدید تدوین می شود، متغیر خواهد داد.
سروش آزادی
وضعیت کنونی را سنجش کنیم – سروش آزادی
بازدیدها: 0
بنظر اتخاذ هر راهکار قابل حصولی در جامعه ایران باید حاصل جمع بندی از آشفتگی درهم تنیده حاکم بر موئلفه های «اقتصادی، فرهنگی، سیاسی و اجتماعی» باشد. تا وضعیت کنونی جامعه و میزان انگیزه مبارزاتی و پتانسیل جامعه را در عبور از حاکمیت تحلیل نماید. و از طرف دیگر امکان تاثیر متناوب تلاطم آن تا بعد از عبور از حاکمیت فراهم شود و هزینه های این فرایند متناسب با «منافع ملی» ایران، و درجهان رقابتها و کشاکشها مورد سنجش قرار گیرد. ضرورت کاوش بر «تاثیرات بلندمدت ابرچالشهای کنونی جامعه ایران» به این دلیل است که هم اکنون غالب نیروهای اجتماعی با تاثیر از فضای مجازی و نرم افزارهای نوشتاری محدود شده اند و در تحلیل از مسائل اجتماعی ناچارند، کوتاه نویسی کنند و نتایج بررسی خود را محدود به وقایع سیاسی- اجتماعی کوچک سازند.
نتیجتا در این وادی عناصر مرجع یا حذف می شوند یا به حاشیه کشانده خواهند شد! که این عمده ترین بحران در مرجعیت برای عبوراز حاکمیت جمهوری اسلامی است. زیرا پاسخ به بحرانهای جاری نمی تواند بدون نیروهای راهبردی و هماهنگ با تغییرات بلندمدت میسرگردد. مثل تغییر حاکمیت سیاسی، امکان بسیج عمومی برای تغییر، همبستگی میان اپوزیسیون، همراهی غرب برای تغییر حاکمیت….. مجموعه عواملی که نیاز به استراتژی و نیروی استراتژیک دارد!
حال آنکه نگاه رئال پلتیک به مسائل اجتماعی محدودیت دارد و فاقد بهره گیری از تفکر فلسفی و قدرت پیش بینی عوامل تغییرات انقلابی در جامعه است.
در شرایطی که اکثریت مردم از چالشهای تواما «طبقاتی، فرهنگی، اجتماعی وسیاسی» در رنج هستند. آنچه که در جامعه تولید (فکر، نقد، تحلیل وعمل) می شود، فاقد راهکاری در حل چالش های برشمرده است. حتی در اولویت بندی ابرچالشها اجماع و مرجع روشنی وجود ندارد.
جامعه در زمانی می تواند به راه حل مناسب دست یابد که:
-
تولید اندیشه برای ریشه یابی علل بحران از جامعیت و فراگیری برخوردار باشد.
-
مراجع آن شناسائی گردد.
-
نیروی اجتماعی برای آن تعریف شود.
-
بصورت نسبتا تخصصی شیوه اقدام به عمل در هر حوزه میدانی روشن باشد.
-
گروه بندیهای اجتماعی آشکار باشد و تقارن آنها با مراجع فکری و شیوه عمل و فاصله هر کدام از آنان با اهداف مورد نظر، از تعریف روشنی برخوردار باشد.
نتیجتا راهکاری که؛ هزینه ها و فایده های اجرای طرح آن از قبل روشن باشد. طرحی که در فضای مجازی و رسانه بسط داده شود تا نیروهای اجتماعی بسته به سلیقه و میل خود و با سازماندهی درون جوش به انجام هماهنگ آن مبادرت کنند.
آیا نسبت به شرایط کنونی (جنبش ها- حاکمیت، نیروهای اجتماعی، میزان انگیزه و پتانسیل تودها در میل به تغییر، و فضای جهانی) تحقق چنین طرحی مقدور است؟ پاسخ آن روشن نیست! اما بایسته است تلاش کنیم تا به زمان تاریخی پاسخ دهیم. «عاملیت در انقلاب «زن- زندگی- آزادی» یعنی همین!
زن- زندگی- آزادی « مختصات روند شکل گیری انقلاب – بخش سوم – سروش آزادی
بازدیدها: 0