۱ ژانویه ۲۴

گزارش سالانە نقض حقوق بشر در شرق کوردستان که توسط جمهوری اسلامی ایران انجام شده و توسط جمعیت حقوق بشر کوردستان جمع آوری شده و به این ترتیب برای عموم منتشر می شود. شایان‌ ذکر است کە، این گزارش به دلیل عدم اجازه رژیم ایران به سازمان‌ها و گروه‌های حقوق بشری گزارش کاملی نیست و تنها بخشی از نقض سامانمند حقوق بشر در شرق کوردستان را به تصویر می‌کشد.

رژیم ایران با بازداشت شهروندان کورد، حقوق سیاسی، اجتماعی و مدنی ملت کورد را نقض می کند. آزادی بیان، حق زندگی آزاد و مستقل، امنیت شخصی و… موضوعاتی هستند که رژیم ایران به صورت روزانه آن را نقض می کند، اقدامات حکومت ایران علیە ملت کورد در شرق کوردستان مصداق عینی جنایت علیە بشریت و تبعیض است.

در سال ۲۰٢٣ حکومت ایران نیز مانند سال های گذشته فشار عظیمی را بر شهروندان شرق کوردستان وارد کرد و به سیاست تهاجمی، اشغالگرانە و نابودی ملت کورد ادامه دادە است.

حکومت جمهوری اسلامی ایران با بازداشت شهروندان کورد، نقض حقوق مدنی و سیاسی، نقض آزادی عقیده و بیان، نقض حق حیات و امنیت شخصی، تبعیض‌های حکومتی، هتک حرمت شهروندان و همچنین شکنجه زندانیان سیاسی و نادیده گرفتن حقوق بنیادین زندانیان سیاسی، سال مورد بررسی را به پایان رساند و شرق کوردستان را هدف سیاستهای استعماری و اشغالگرانە قرار دادە است.

اعدام

در سال٢٠٢٣ میلادی حداقل ١٦٩ نفر در شرق کوردستان اعدام شدند که شامل زندانیان سیاسی، محکومین بە قصاص و زندانیان مواد مخدر میباشند. این در حالی است که دولت ایران امکان استفاده از مجازات های جایگزین را داشته است، دولت ایران چندین زندانی سیاسی در شرق کوردستان را به اتهام های سیاسی اعدام کرده است که نشان می دهد این حکومت آماده پذیرش هیچ نظر متفاوتی نیست و بە سیاست های ضد انسانی خود ادامە میدهد.

ترور و قتل دولتی

در سال جاری میلادی ٤ شهروند توسط حکومت ایران ترور شدەاند، این افراد بدون اینکە وارد درگیری شدە باشند توسط نیروهای نظامی این حکومت هدف ترور قرار گرفتەاند.

دستگیری و حبس

بر اساس آمار جمع آوری شده در سال جاری میلادی ٩٤٨ نفر بازداشت شده اند. بیشتر آن ها فعالان مدنی، سیاسی، محیط زیست و روزنامه نگاران بودند.

شایان ذکر است که، بیشتر بازداشت شدگان به صورت غیرقانونی و بدون ارائە حکم بازداشت و اجازە قضایی بوده اند. بازداشت شدگان بدون هیچگونە اتهام و جرمی تنها با تصمیم سازمان های امنیتی و اطلاعاتی بازداشت شدند. بازداشت شدگان در ابتدا از حق وکیل محروم بودە و بازجویی هایی با ضرب و شتم، شکنجه و بی احترامی انجام شدەاند. دادگاەها و قضات در جریان محاکمه حق دفاع از خود را بە زندانیان ندادە و تنها تصمیم مراکز اطلاعاتی و امنیتی را تأیید کردەاند.

کولبر و کاسبکار

در سال ٢٠٢٣در مجموع ٣٦ کولبر و کاسبکار کشته و ٢٢٨ کولبر و کاسبکار نیز زخمی شدند. بیشتر این افراد بر اثر شلیک مستقیم نیروهای نظامی ایران کشته و زخمی شدەاند. در تمام این موارد نیروهای نظامی عامل مرگ این کولبران و کاسبکاران بودەاند. دولت ایران بە شکلی رسمی از کشتار این کوبران توسط نیروهای نظامی خود حمایت کردە و بە انها اجازە آتش بە اختیار دادە است. کشتن این کولبران در واقع قتل عمد دولتی است و مصداق عینی جنایت علیه بشریت است.

خودکشی و قتل

آمار قتل و خوکشی در سال ٢٠٢٣ بسیار بالا بودە و شهروندان زیادی اقدام بە خودکشی کردە و یا بە قتل رسیدەاند. مشکلات خانوادگی، قوانین مردسالارانە و تبعیضی علیە زنان، فقر و بیکاری از عوامل اصلی خودکشی‌ها بودەاند. در این سال ۲۴۹ مورد خودکشی و قتل توسط جمعیت حقوق بشر کوردستان بە ثبت رسیدە است. براساس آمارهای جمعیت حقوق بشر کوردستان دست‌کم ٦٥ زن و همچنین ٤٥ مرد اقدام به خودکشی کرده و به زندگی خود پایان دادند. شایان ذکر است که از شمار ١١٠خودکشی، ٢٠ تن زیر سن ۱٨ سالگی بودند.

جدا از خودکشی‌ها، پدیده قتل و کشتن در جریان دعواهای خانوادگی ناموسی و نزاع های خیابانی افزایش یافته است، به گونه‌ای که ۱۳۹ شهروند طی نزاع و درگیری کشته شده‌اند. مشکلات اجتماعی، مشکل اقتصادی، نابرابری، تبعیض و نبود قانون دفاع از حقوق زنان در حکومت ایران، عنوان بخشی از دلایل خودکشی‌ها در بین زنان است.

مین و خسارات وارده از آن

انفجار مینهای کاشته شده در شرق کوردستان منجر به کشته شدن ٤ تن و همچنین زخمی شدن ١٧ تن دیگر شده‌ است. جمهوری اسلامی ایران به وسیله مین گذاری کردن مناطق مرزی شرق کوردستان، سعی در قطع ارتباط این بخش از کوردستان به بخشهای جنوب و شمال کوردستان را دارد. بعد از اتمام جنگ بین ایران و عراق هیچ دلیلی برای باقی‌ماندن این مینها وجود ندارد.

شلیک به مردم عادی

در ادامه تداوم برنامه سیستماتیک حکومت جمهوری اسلامی ایران در جهت نابودی و کشتار مردم، ۵۰ نفر هدف شلیک مستقیم این نیروها قرار گرفت و کشته شد و ۹ تن دیگر از شهروندان در زندان به دلیل کار شکنی عدم رسیدی پزشکی جانباخت.

نتیجە

موارد ثبت شده نقض حقوق بشر در کوردستان و سیاست های اعمالی حکومت ایران از جمله تبعیض سیستماتیک مبتنی بر قانون اساسی ایران، سهیم نکردن کوردستانیها در حکومتداری، محرومیت کوردها از حکمرانی بر سرزمینشان، سیاست آسیمیلاسیون زبانی، فرهنگی و ملی، دستگیری، شکنجه و زندان به منظور سرکوب خواسته‌های سیاسی و ملی جامعه کوردستان تائیدی بر سیاستهای اشغالگرانە حکومت ایران در کوردستان میباشد.

در انتها باید خاطر نشان کرد که، آمارهای جمع آوری شده، کامل نیستند، زیرا هیچ نهاد حقوق بشری در کوردستان و ایران اجازه فعالیت و جمع‌آوری جرائم ضد بشری و همچنین اطلاع‌رسانی را ندارد.

جمعیت حقوق بشر کوردستان