by این نوشته الزاماً نظر شورا نیست | 10.سپتامبر 2023 | مقالات
با درود و مهر فراوان به پیشگاه ملت شریف ایران
جنبش انقلابی زن زندگی آزادی که درپی خاموشی دختر ایران ژینا (مهسا امینی) توسط سپاه تاریکی و لشکر ظلمت رقم خورد، این پیام از سوی شبکه دادخواهان و خانواده های دادخواه در کمیسیون دادخواهی وحقوق بشر شورای ملی تصمیم صادر میگردد.
جوانان، نوجوانان و کودکانی به خیابانها آمده و حماسه آفریدند از کیان تا نیکا، اسرا و حمید و مهرشاد، آرنیکا، پریسا، حدیث، سارینا، مجیدرضا، محمد مهدی، مهدی، محسن و همه کسانی که در بی کسی وبیخبری اعدام و یا کشته، چه بسا ددمنشانه چشمه های نور چشمانشان کور و یا کسانی که همواره در دخمه های اهریمنی ستم ملایان زجر میکشند و یا کسانی که در تبعید وحصر قرار گرفته ویا آواره شدند، همگی چراغی افروختند از خِرد که سیاهی شب را در نوردید و اشباح خبیث را به پستو ها راند اینک که در سالگرد پر پر شدن عزیزانمان هستیم در طلوع خورشید بر فراز بلندیهای شهر خواهیم ایستاد بانگاه بر افق روشن دندان برهم میفشاریم و با مشتهای گره کرده بغض انقلابی خودرا فریاد خواهیم کرد.
در این عرصه نقش دختران ومهر بانوان پولادین ایران بی بدیل و شایسته ثبت در تاریخ پر افتخار ایران است؛ چرا که زن زندگی وآزادی سه کلمه است که در یک معنا تجلی دارد و به پاشنه آشیل اهریمن آخوند تبدیل شده است. مورخ ۲۵ امرداد ۱۴۰۲ بانو محمدی نایب رئیس کانون مدافعین حقوق بشر طی گزارشی مبنی بر شدت گرفتن شکنجه های فیزیکی علیه زنان زندانی، خصوصاً در بندهای امنیتی توجه گزارشگرحقوق بشر سازمان ملل و همه نهادهای مدافع حقوق بشر را به این مسئله جلب نمود.
ما هم بعنوان یک نهاد دادخواهی از سوی خانواده این عزیزان فریاد مظلومیت ایشان خواهیم شد و مشعلهای آگاهی را برای همه دیدبانان حقوق بشر می افروزیم. لازم به ذکر است مهربانو بهاره هدایت در زمان تقریر این سطور در اعتصاب غذای خشک بسر میبرد ومیبایست در این زمان حساس صدای خواسته های ایشان و همبندانش باشیم.
به امید پیروزی
جاوید وپاینده باد ایران✌
کمیسیون دادخواهی وحقوق بشر شورای ملی
۱۸ شهریور ۱۴۰۲ – ۹ سپتامبر ۲۰۲۳
by این نوشته الزاماً نظر شورا نیست | 4.سپتامبر 2023 | اخبار
««مطلب زیر بخشی کوتاه از مقاله شاهپور شهبازی است که در جمع بندی تاریخی از جنبش زن زندگی آزادی، و با نگاه تطبیقی به جنبش های پس از حاکمیت جمهوری اسلامی پردازش شده است. نویسنده تلاش کرده تا جمع بندی روشنی نسبت به وجوه سلبی و اثباتی جنبش های اجتماعی با تعبیر انقلاب در مفهوم «آرنتی» آن ارائه دهد. با نزدیک شدن به سالگرد انقلاب مهسان (زن زندگی آزادی)، بازنشر بخشی از این مقاله خالی از فایده نیست و می تواند به خلق پرسشهایی در اذهان مخاطبین بیانجامد و نیز پاسخ هایی برای راههای برون رفت از وضعیت عینی آشکار سازد. «گروه خبر کمیسیون رسانه شورای ملی تصمیم»»
شاهپور شهبازی با بررسی مفاهیم اعتراض، خیزش و انقلاب، توضیح می‌دهد که چرا آنچه در ایران در جریان است یک جنبش انقلابی است.
جنبش ژینا: این یک انقلاب است
با وجود این، «انقلاب ژینا» موفق نشد دو وجه سلب، نفی حاکمیت جمهوری اسلامی و ایجاب، تحقق آرمان زن، زندگی، آزادی را به شکل مادی محقق کند و وحشیانه سرکوب شد. هرچند آن را به شکل عینی و ذهنی، یعنی پیشنهاد الگو و سبک جدید زندگی، بازنمون کرد.
به شکل کمی و عینی چهره‌ی کوچه‌ها، خیابانها و شهر‌ها بعد از شکست انقلاب ژینا و در واقع بعد از گذشت چهل‌و چهار سال از تاسیس جمهوری اسلامی به شکل بنیادی تغییر کرد. برای اولین بار به‌رغم انواع و اقسام فشارها و سرکوب‌ها، نه فقط زنان حجاب را رعایت نمی‌کنند بلکه اکثریت جامعه از این سبک جدید زندگی حمایت می‌کنند.
انقلاب ژینا، به رغم اینکه نتوانست موجب تغییر نظم سیاسی موجود شود اما توانست روایت خودش از «زن»، «زندگی» و «آزادی» را به شکل «گفتمان» و بدیل نظام جمهوری اسلامی بارز کند. دقیقا به همین دلیل آن را «انقلاب ژینا» می‌نامیم، مشابه انقلاب ۱۹۰۵ روسیه که منجر به تغییر نظام تزاریسم نشد اما کماکان انقلاب محسوب می‌شود یا انقلاب کمون پاریس (۱۸۷۱) که سه ماه و انقلاب مجارستان (۱۹۵۶) که تنها ده روز عمر آنها به طول انجامید، اما کماکان انقلاب خوانده می‌شوند. از این منظر تمام اعتراضات منسجم و پراکنده‌ی بعد از قیام آبان تا انقلاب ژینا در سال گذشته و ادامه‌ی آن تا به امروز بخشی از فرایند «جنبش انقلابی ژینا» هستند.
بیست تز برای یک جمع‌بندی تاریخی
عطف به طرح نظری این مقاله، اکنون در موقعیت جمع‌بندی رویدادهای تاریخی گذشته تا به امروز هستیم.
۱) خواست یا مطالبه کوچکترین واحد یا سلول بنیادی اعتراض، خیزش، قیام، انقلاب، جنبش انقلابی و جنبش اجتماعی است.
۲) هر خواست دارای سرشت دوگانه‌ی بیرونی-درونی، کمی-کیفی، سلبی-ایجابی است که در دو «شکل نسبی ارزش» و «شکل عام ارزش» بارز می‌شوند.
۳) «شکل نسبی ارزش»، کمی، عینی، انضمامی، مشخص و ناهمگن و «شکل عام ارزش»، کیفی، انتزاعی، مجرد و همگن است.
۴) هرگاه نسبت رابطه‌ی شکل نسبی خواست با شکل عام ارزش آن در جامعه به میزانی تغییر کند که تحقق «خواست» مستلزم تغییر نظم موجود و مستقر باشد اعتراض به قیام و انقلاب استحاله پیدا می‌کند.
۵) حضور کمی اکثریت جامعه مشروعیت و نیازهای انسانی نوعی عصر یا دوران حقانیت قیام و انقلاب را مشخص می‌کنند.
۶) شکل حضور سراسری و اکثریت جامعه از پایین برای تغییر نظم موجود وجه تمایز قیام و انقلاب از اشکال کودتا و حمله‌ی نظامی و…تغییر نظام است.
۷) اعتراض سراسری و جمعی اگر در تحقق خواست با «مانیفست موانع» مواجه شود، تبدیل به «قیام» و «انقلاب» می‌شود.
۸) جنبش اجتماعی، جنبش انقلابی و انقلاب دارای سرشت دوگانه‌ی سلب و ایجاب هستند در وضعیتی سلبی سوژه وضعیت به شکل سراسری، جمعی و از پائین اعلام می‌کنند که «چه چیزی را نمی‌خواهند». و در ایجاب، سوژه سیاسی بدیل نخواستن را پیشنهاد می‌دهند. بنابراین تا زمانی که «سلب قیام» وارد مرحله‌ی «ایجاب انقلاب» نشود، «انقلاب» در مقام لحظه‌ی انفجار «جنبش انقلابی» تجلی عینی پیدا نمی‌کند.
۹) در صورتی که اعتراضات جمعی و سراسری مانیفست موانع را رفع کند رفرم سیاسی اتفاق می‌افتد و قیام و انقلاب و جنبش انقلابی تا تیز شدن دوباره‌ی تضادها از فوکوس خارج می‌شوند، اما جنبش انقلابی و اجتماعی به حیات و رشد کمی، بطئی و آرام ادامه می‌دهد.
۱۰) در صورتی که اعتراضات سراسری سرکوب و نتواند مانیفست موانع را حل کند، قیام، انقلاب و جنبش انقلابی در فوکوس قرار می‌گیرد و در نهایت راه‌حل قهرآمیز انقلاب به اعتراضات تحمیل می‌شود.
۱۱) «جنبش اجتماعی ایران» به عنوان حرکتی بطئی، مدنی، آرام و درازمدت از نخستین روز پیروزی انقلاب ۵۷ به شکل مقاومت مدنی زنان، روشنفکران، سازمان‌ها و احزاب مترقی چپ و ملی و مذهبی در تضاد با محتوای جمهوری اسلامی شکل گرفت.
۱۲) «جنبش انقلابی» نیز از نخستین روز پیروزی انقلاب ۵۷ در قالب مبارزه‌ی سازمان‌ها و احزاب برانداز در دهه‌ی شصت برای تغییر نظام جمهوری اسلامی شکل گرفت اما به حضور سراسری و اکثریت جامعه هیچگاه پیوند نخورد و سرکوب شد. جنبش انقلابی در دهه‌ی هفتاد و هشتاد در فلو (flou) و «اصلاحات» در فوکوس (focus) قرار گرفت. در دهه‌ی نود برای اولین بار در «قیام» سراسری آبان ماه ۹۸ به شکل سراسری و از پایین قیام و انقلاب از فلو خارج و دوباره در فوکوس قرار گرفت و اولین نقطه‌ی عطفش را با شعار سلبی «اصلاح طلب، اصول گرا، دیگه تمومه ماجرا» اعلام و تثبیت کرد. قیام آبان ماه وحشیانه سرکوب و شکست خورد اما پروژه‌ی «جنبش انقلابی» از دستور کار مردم ایران خارج نشد.
۱۳) «جنبش انقلابی» در اعتراضات شهریور ۱۴۰۱ دوباره از پس‌زمینه به پیش‌زمینه آمد و توانست وجه ایجابی‌اش را در آرمان زن، زندگی آزادی به عنوان «انقلاب ژینا» بارز کند.
۱۴) تمام افراد حقیقی و حقوقی، سازمان‌ها، احزاب و… که به سرشت دوگانه انقلاب ژینا، وجه سلبی آن نفی نظام جمهوری اسلامی، و وجه ایجابی آن یعنی آرمان زن، زندگی، آزادی وفادار هستند، جز دوستان انقلاب ژینا هستند، در غیر این صورت جز دشمنان آن محسوب می‌شوند.
۱۵) نقطه‌ی مشترک و وحدت دوستان انقلاب ژینا، وجه سلبی انقلاب ژینا، نفی نظام جمهوری است اما نقطه‌ی متمایز و افتراق دوستان انقلاب ژینا در وفاداری به آرمان زن، زندگی، آزادی متعین می‌شود..
۱۶) سرشت سلبی انقلاب ژینا متناسب با حل تضاد اصلی جامعه‌ی ایران، تضاد دیکتاتوری با دموکراسی، بورژوا-دموکراتیک است و شامل تمام افراد حقیقی و حقوقی می‌شود که خواهان تغییر نظام جمهوری اسلامی هستند که طیف دوستان انقلاب ژینا را مشخص می‌کند اما سرشت ایجابی انقلاب ژینا سوژه‌ی «زن» را به شکل دموکراتیک، سراسری و از پایین به عنوان نیروی رهبری جمعی حل تضاد اصلی، دیکتاتوری با دموکراسی، و تحقق آرمان «زندگی» و «آزادی» پیشنهاد داده است که خط تمایز دوستان انقلاب ژینا است.
۱۷) انقلاب ژینا با وحشیانه‌ترین شیوه‌ها سرکوب شد و مردم در لحظه و ساعت تاریخی نقطه‌ی اوج انقلاب در صحنه حضور نیافتند اما جنبش انقلابی ژینا کماکان به شکل مقاومت مدنی و اعتراضات پراکنده در دستور کار مردم ادامه یافت.
۱۸) تا زمانی که تضاد اصلی «جنبش انقلابی ژینا» در میان‌مدت یا درازمدت حل نشود، «انقلاب ژینا» به عنوان راه‌حل تضاد اصلی جامعه‌ی ایران از دستورکار و مبارزه‌ی مردم خارج نخواهد شد.
۱۹) تجربه‌ی تاریخی نشان داده است تکرار تاکتیک‌ها و راههای به شکست منجر شده، دوباره به شکست منجر می‌شود. بنابراین جنبش انقلابی ژینا در آینده برای پیروزی باید تاکتیک‌ها و راه‌حل های ابتکاری و خلاقانه را از پایین و به رهبری جمعی زنان برای حل تضاد اصلی به اجرا درآورد.
۲۰) تصور اینکه بعد از شکست انقلاب ژینا نظام هیولائی جمهوری اسلامی توانسته پایه‌هایش را دوباره و در یک افق طولانی محکم کند و از دست جنبش انقلابی ژینا راحت شود یک توهم کودکانه است. بدون شک در آینده قیام سراسری دیگری به وقوع خواهد پیوست اما موضوع مهم وقوع چنین قیامی نیست، بلکه موضوع اصلی این است که مردم و به‌خصوص نسل جوان چگونه درس‌هایی را که از شکست انقلاب ژینا در سال ۱۴۰۱ آموخته‌اند در تداوم جنبش انقلابی ژینا و در آینده به کار خواهند گرفت.
شاهپور شهبازی
۱۱ شهریور ۱۴۰۲
www.radiozamaneh.com
by این نوشته الزاماً نظر شورا نیست | 17.جولای 2023 | اخبار, مقالات
چهل و چهار تن از فعالان سیاسی زن در نامه‌ای سرگشاده، پرونده‌سازی جدید علیه مریم اکبری منفرد را محکوم کرده و خواهان آزادی فوری و بی‌قید و شرط او شدند. نویسندگان نامه می‌گویند: پرونده‌سازی پس از پانزده سال حبس ناعادلانه، دیگر نه تداوم حبس، بلکه شکنجه مریم و خانواده اوست.
شماری از امضاکنندگان این نامه هم‌اکنون در زندان به‌سر می‌برند و دیگر امضاکنندگان نیز در سال‌های گذشته در دوره‌هایی زندانی و با مریم اکبری منفرد هم‌بند بوده‌اند.
خانم اکبری هم‌اکنون دوران محکومیت ۱۵ ساله خود را در زندان سمنان سپری می‌کند. او پس از تحمل ۱۳ سال و ۶ ماه حبس بدون حتی یک روز مرخصی، در شرایطی که ۱۸ ماه تا پایان مدت حبس‌اش باقی مانده با پرونده‌سازی‌های جدید و چندین عنوان اتهامی مواجه شده است.
دو هفته پیش (۱۰ تیرماه ۱۴۰۲) مریم اکبری منفرد از زندان سمنان به دادسرای اوین در تهران منتقل و پس از تفهیم ۵ عنوان اتهامی مجددا به زندان سمنان بازگردانده شد.
بر اساس آنچه در جریان جلسات بازپرسی به مریم اکبری منفرد اعلام شده، مصداق اتهامات مطروحه علیه او، نامه‌ها، حمایت‌ها، گزارشات و اخباری است که در فضای مجازی و رسانه‌ها از او منتشر شده است. او سال گذشته هم در پرونده‌ای دیگر به دادسرای سمنان احضار شد و پرونده‌اش پس از تبرئه مختومه شد.
متن نامه ۴۴ زن زندانی کنونی و سابق:
ما نگران مریم هستیم
مریم از عاشورای هشتادوهشت، بی‌وقفه در زندان است. دختران مریم خردسال بودند که مادرشان راهی زندان شد و تمام دیدارهای کودکی و نوجوانی‌شان با مادر ، به سالن ملاقات زندان ختم شد.
مریم اکبری‌منفرد پس از یازده سال تحمل حبس در زندان‌های گوهردشت کرج، قرچک ورامین و اوین، از حدود سه سال پیش به زندان سمنان تبعید شده‌است و خانواده و خصوصا فرزندانش هر هفته برای دیدن او مسافتی طولانی را طی می‌کنند.
طبیعی است که در بند بودنِ مریم و تحمل تبعید، نگرانی‌ها و واکنش‌های حقوق‌بشری را در مورد او برانگیزد و افراد و نهادهای حقوق‌بشری خواهان آزادی وی شوند. اعلام جرم علیه او به سبب این واکنش‌ها در هیچ قاعده‌ای نمی‌گنجد.
ما شاهدان زنده‌ی مبارزه و مقاومت مریم هستیم. شاهدان شور و سرزندگی او و دغدغه‌اش برای مردم رنج‌کشیده.
فراموش نمی‌کنیم که در روزهای فشار و تهدید، دادخواه خون خواهر و برادران خود بود. فراموش نمی‌کنیم که رنج بزرگ زندان و تبعید نتوانست مریم را از دادخواهی خسته و منصرف کند. از این رو می‌دانیم پرونده‌ی جدید، نه فقط علیه مریم، که طرح دعوا و انتقام دستگاه قضا از دادخواهی است.
ما نگران مریم هستیم.
ما نگران دختران مریم هستیم که پس از پانزده سال آزادیِ مادر را انتظار میکشند.
پرونده‌سازی پس از پانزده سال حبس ناعادلانه، دیگر نه تداوم حبس، بلکه شکنجه مریم و خانواده اوست.
ما خواهان آزادی فوری و بی‌قید و شرط مریم اکبری‌منفرد و توقف روند پرونده‌سازی علیه او هستیم. با صدایی رسا می‌گوییم که دستگاه قضا نمی‌تواند با پرونده‌سازی و تحمل حبس‌هایی بی‌پایان، دادخواهی را متوقف کند. دادخواهی نه جرم، بلکه خود دادی‌ست بر بیداد. صدای دادخواهی دیگر نه فقط از حنجره مریم که از چهارسوی ایران به گوش می‌رسد.
نرگس محمدی / گلرخ ایرایی / سپیده قلیان / فریبا کمال‌آبادی / مهوش شهریاری / ناهید تقوی / فائزه هاشمی / نیلوفر بیانی / سپیده کاشانی / شکیلا منفرد / شیوا اسماعیلی / نازنین زاغری / لیلا حسین‌زاده / ارس امیری / نسیم باقری / پریسا رفیعی / یاسمن آریانی / منیره عربشاهی / آزیتا رفیع‌زاده / فاران حسامی / نازی اسکوئی / شکوفه یداللهی / نگین قدمیان / شهناز اکملی / حدیث صبوری / شیوا نظرآهاری / آتنا دائمی / عالیه مطلب‌زاده / حکیمه شکری / صهبا رضوانی / ژیلا مکوندی / شهلا رحمتی / شعله طائف / ژیلا بنی یعقوب / مهدیه گلرو / سوسن تبیانیان / عاطفه نبوی / مینا رضائی فرخ / نسیم اشرفی / مریم ابراهیم‌وند / مریم شفیع‌پور / رضوانه محمدی / زهرا صادقی
by این نوشته الزاماً نظر شورا نیست | 17.جولای 2023 | اخبار
صد نفر از فعالان سیاسی، مدنی، حقوق بشری و رسانه ای کرد در بیانیه ای خواهان شفافیت و پاسخگویی در مورد بازداشت و مرگ زندانیان کرد شدند. متن کامل این بیانیه که به امضای این فعالان کرد رسیده، به این شرح است:
در هفته ها و روزهای اخیر در پی بازداشتهای بی‌رویە و نشر اخبار مرگ برخی از زندانیان سیاسی کرد در زندانها، نگرانیهای جدی و عمیقی فضای کردستان، بخصوص خانواده‌های دیگر زندانیان و افکار عمومی را فراگرفته‌است. این در حالی است که بر طبق قانون سازمان زندانها حفظ جان این زندانیان بر عهده ضابطین قضایی و نهادهای امنیتی مرتبط می‌باشد، لذا هر گونه تعلل و کوتاهی در این رابطه حساسیت عمومی را دوچندان و مسئولیت آن متوجه نهادهای مسئول در این زمینه است.
ما شماری از فعالان سیاسی، مدنی، حقوق بشری کرد ضمن ابراز همدردی با خانواده‌های بازداشت‌شدگان و تسلیت به بازماندگان زندانیان جان باخته، خواهان شفافیت و پاسخگویی نهادهای مسئول در رابطه با این مرگ‌ها هستیم و بر این باوریم که قوە قضائیه با نظارت بر مسایل زندان ها بایستی از طریق شفافیت و اقناع افکار عمومی به ویژه در اینگونه موارد برآید!
امضا کنندگان:
اشرف صادق وزیری،حسن امینی، اسماعیل مفتی زاده، محسن رضوی، اجلال قوامی، ماجد مردوخ روحانی، قهرمان اسماعیلی،حامد فرازی، عثمان مزین، حمید رضا صمدی، اسعد غفوری، یوسف حاجی خوش،آزاد نمکی، سعید زکی، خالد سلیمانی آذر، سید محمد حسن زاده، رئوف کریمی، علی والایی، محسن کاویانی، دلیر اسکندری،جمال دانشمند، عزیز خدایاری، پژمان حبیبی، نرمین سنندجی، هیوا اردلان، سهیلا بهرامی، علی زنگنه،آرش سنجابی، نامق محمدی، رضا شیخی،سهراب حاتمی،موسی امیدی، حسین طاطایی،ثنا رشیدی، صدیق رستمی، امید مصطفی پور، مولود خوانچه زرد، ، سلمان امام زنبیلی، جمال هدایتی ،شرافت حسینی،نسرین افضلی،سوسن گلشنی،فتح الله حقگو، افشین ژولیده،قاسم بابایی،کیوان ابطحی،سارو خدامی،سهیلا بهرامی،بهروز زارعی، کاوه ساعد پناه،شوان احمد پور، سمیرا کاکایی،صالح شیخ الاسلامی، صدیق فخری، کمال جهان نمایی، امید هورامی، وریا ناصری، صباح خالدی، احمد فاتحی، بهرام مشیر پناهی، صادق لامعی، صابر حق جو، زاهد قاسمی، کیوان تورانی، واسع درویشی، منصور درویشی، حامد وزیری، سرگول وزیری، محمد نوری، دانیال معمار، هاشم معروفی، عباس سلطانی، میکایل رحیمی، مرتضی انصافی، فردین عطایی، حمید آزموده، ناصر مهدوی، جمشید جلالی، ناصح ساعدی، مهوش طاهری، امجد شریعتی، کاوه افراسیابی، رامین نیک بخت، هوشیار جعفری، تیمور رحمانی، کاوان فدوی، رحیم فدوی، لقمان کمانگر، سروش زندی، فواد نصیری، همایون جلیلی، حیدر افضلی، خبات وحدت، محمود سلیمی، امید صلاحی سنندجی، حمید کرم ویسه، فرزاد همتی، ارسلان رمضانی، کیانوش قهرمانی، انور محمدی، نصرالله گویلی، عارف احمدزاده، رامین علیمحمدی، صباح مریوانی، مهدی ابطحی، شهنار رسولپور، خدریه نقیبی، شاهو طهماسبی،سیامک لاهوری، سیروان معزی، حسن فرشته
۱۴ جولای ۲۰۲۳
