ناقص سازی اندام جنسی و سلامت جسمانی زنان به مناسبت روز جهانی “عدم تحمل ناقص سازی اندام جنسی”
ششم فوریه از سوی سازمان ملل روز جهانی عدم هرگونه مدارا با” قطع آلت جنسی زنان”، یا “ناقص سازی اندام جنسی زنان” نام گرفته است سازمان ملل پیش بینی میکند که اگر اقدام فوری و پیشگیرانه در این مورد انجام نشود، تا سال ۲۰۳۰ در کل جهان میلیون ها کودک دختر در خطر انجام این عمل قرار میگیرند. هر چند آمار نشان میدهد که تعداد قربانیان کم شده اند اما هنوز آمار بالا است و باید بیشتر تلاش شود تا بتوان تا سال ۲۰۳۰این مشکل زنان و دختران را برطرف کرد
هدف و پیام امسال روز جهانی” ناقص سازی جنسی زنان”، همراهی مردان و پسران با زنان برای تغییر این سنت و نورم است. دقیقا همراهی مردان در این مهم، به صفر رساندن این عمل ضد زن وضد انسانی را سرعت می بخشد.
لازم به یاد آوری است که “ناقص سازی اندام جنسی زنان” واژه ای است که در دهه هفتاد به دلیل تلاش های پیگیر فعالان حقوق زن و فمینیست ها جایگزین واژه “ختنه” شده است. واژه های مانند ” مثله کردن” و یا بریدن آلت جنسی” نیز هنوز استفاده شود. معمولا این عمل در سنین کودکی بین۴ تا ۱۲ سال انجام میشود. همچنین نمونه هایی در کودکان کمتر از ۴ سال نیزدیده شده است.
. ناقص سازی عضو جنسی زنان شامل چهار نوع زیر است
نوع اول: بریدن پوست اطراف کلیتوریس، کلیتوریس یک اندام کوچک است که در بالای آلت جنسی زن قرار دارد و معمولا با لبه های بیرونی واژن پوشیده شده است
نوع دوم: بریدن کلیتوریس همراه تمام یا بخشی از لب های کوچک
نوع سوم: بریدن تمام یا بخشی از آلت جنسی خارجی به همراه تنگ کردن سوراخ واژن و دیگر اعمال از قبیل داغ کردن، شکافتن، خراشیدن یا سوزاندن بافت های اطراف آلت جنسی زنان و پاره کردن بافت های اطراف واژن که با شدت های مختلف می تواند صورت بگیرد .
نوع چهارم: فرعونی” نام دارد که کاملا واژن بسته میشود، این نوع مربوط به دوران مصر باستان است. اسناد تاریخی نشان دهنده این است که این عمل پدیده ای بسیار قدیمی است که به مذاهب یهودی، مسیحی و اسلام وارد شده است
بیشترین این عمل در بیمارستان انجام نمیشود و بدون بی‌هوشی یا بی‌حسی و بدون رضایت دختر توسط قابله‌های غیر متخصص به وسیله تیغ‌های تیز انجام می گردد. البته اخیرا در بعضی از کشور ها بوسیله پزشک نیز انجام میشود که خطر عفونت ها را ازبین می برد
به دلیل استفاده از ابزار غیر پزشکی آلوده و غیر استریل به وسیله قابله های سنتی، عفونت و اختلال در عملکرد اندام های زنانه بوجود می آید که مشکلات بسیاری را برای دختران و زنان به همراه می می آورد
مشکلات فوری وکوتاه مدت شامل شوک، درد، خونریزی، عفونت مجاری ادرار، عفونت با انواع باکتری و ویروس مانند، کزاز و… ، بیماری های عفونی جنسی ( ایدز و هپاتیت و…)و وارد شدن میکروب داخل خون(سپتیسیمیا) که بسیار خطرناک و کشنده است.
مشکلات طولانی مدت شامل موارد زیر است :
مانند، مشکل در ادرار کردن به دلیل تورم بافت های اطراف واژن ،
مشکل خروج خون در دوران قاعدگی (عادت‌ماهانه)، مشکلات واژنی از قبیل ترشحات غیر طبیعی،
ایجاد بافت های اضافی ، مشکلاتی در بارداری یا زایمان( زایمان سخت با ،درد طولانی به دلیل اینکه ماهیجه های مربوطه خاصیت باز شدنشان کم میشود و درست باز نمی شوند و بسیای اوقات زن باید سزارین شود و اگر سزارین نشود ازبین می رود )
خفگی نوزاد- مرگ نوزاد
فیستول واژن: ارتباط بین بافت های دو اندام را فیستول می گویند، بوسیله انجام این عمل بافت های بین واژن و مقعد و یا روده بزرگ به هم راه پیدا می کند و مدفوع امکان ورود به واژن را پیدا می کند که ایجاد عفونت مداوم و درد و ناراحتی می کند که البته به وسیله جراحی و لیزر قابل معالجه است.
ایجاد سیست و صدمه به بافت های سالم
مشکل در روابط زناشویی( سکس با درد و بدون لذت)
نازایی.
طبق آمار سازمان جهانی این عمل در سی کشور دنیا صورت می گیرد. حدود دویست میلیون زن در سراسر دنیا این عمل بر رویشان انجام شده که بیشترین آنها از کشورهای مصر، اتیوپی و اندونزی می باشند. در ده های اخیر کاهش بسیاری در آمار ناقص سازی اندام جنسی دختران دیده شده اما در سه ساله اخیر به دلیل پاندمی کووید این آمار تغییر چندانی نکرده و در بعضی کشورها شاهد آمار بالاتری نیز بوده ایم…
آمار دقیق ناقص سازی جنسی دخنران در کشورهایی مانند هندوستان، مالزی، عمان، عربستان، امارات و همچنین استرالیا و و اروپا ، آمریکای و کانادا که مهاجر بسیار قبول می کند وجود ندارد، زیرا بسیاری این عمل را پنهانی بر روی دختران انجام میدهند
گزارش ها نشان میدهد که در برخی از مناطق ایران ناقص‌سازی جنسی روی دختران انجام میشود و در چهار استان آذربایجان غربی، کردستان، کرمانشاه و هرمزگان هنوز رواج دارد.
بسیاری باور دارند که در ایران انجام این عمل همانند بسیاری از کشور های دیگر تکیه بر سنت دارد و اکثرا در خانواده های سنتی انجام میشود که از مضرات آن آگاهی ندارند. در قوانین ایران قانونی برای منع انجام این عمل وجود ندارد، هر چند در مورد قوانین نقص عضو برای پرداخت دیه اشاره به نقص عضو جنسی زنان شده است. بطور کل میتوان گفت که این عمل ضد زن از طرف جمهوری اسلامی نادیده گرفته میشود.
حق انسان بر بدنش یکی از مهم ترین اصول حقوق بشر است و ناقص سازی اندام جنسی زنان ا نقض حقوق انسانی زنان است. با پیروزی انقلاب زن، زندگی آزادی نه تنها ناقص سازی جنسی بطور کامل از بین خواهد رفت بلکه زنان به تمامی حقوق انسانی خود خواهند رسید
شهلا عبقری
۱۸بهمن ۱۴۰۱ | 07-02-2023
آیا آبله میمون به اندازه کرونا خطرناک است؟ – شهلا عبقری
آیا آبله میمون به اندازه کرونا خطرناک است؟
آبله میمون نام بیماری ویروسی است که در چند ماه گذشته در آمریکا و سایر کشورها شایع شده و در امریکا اولین مورد آن در ایالت ماساچوست در هفدهم ماه می پیدا شد. از ٢٥ ماه جولای تا کنون حدود ٦٦٠٠ مورد در امریکا گزارش شده است. خوشبختانه تاکنون این بیماری در امریکا تلفات نداشته اما میزان تلفات آن در آفریقا، از یک تا بیست درصد در گروهای سنی گوناگون است و تلفات بستگی به میزان ایمنی شخص آلوده دارد و بیشترین ان در بین کودکان است.
بطور کلی در سطح جهان تلفات این بیماری بین ١ تا ١١ ٪ است و کسانیکه در رده سنی بالاتر هستند و واکسن ابله را دریافت کردند، بیماری را بسیار خفیف می گیرند وحتی ممکن است علایمی نداشته باشند. گزارش داده شده، که حدود ٨٥ درصد، نسبت به این بیماری ایمنی دارند. این بیماری با بیماری آبله که میلیون‌ها انسان را در دنیا از بین برد متفاوت است و عفونت ان بسیار کم خطرتر می‌باشد. این بیماری خود بخود با کمک سیستم ایمنی انسان از بین می‌رود و فقط کسانی که سیستم ایمنی آنها ضعیف است به بیماری شدید مبتلا میشوند و احتیاح به معالجه دارند.
منبع بیماری ویروس آبله میمون از آفریقای غربی و مرکزی وبیشتر در نواحی جنگل های بارانی است . اين ويروس اولين بار در سال ۱۹۵۸ در میمون‌های آزمایشگاهی پیدا شد و اولین مورد انسانی ان در سال ۱۹۷۰ در کنگو کشف گردید.
هفتاد مورد آبله ميمون در سال ٢٠٠٣ در شش ایالت امریکا يافته شد و در سال ۲۰۱۷ این ویروس در یازده ایالت کشور نيجريه ديده شد كه ۸۹ نفر را آلوده كرد و شش نفر را ازبین برد. در سال ۲۰۱۸ در انگلیس،سه نفر که از طریق سفر به نیجریه به بیماری آبله میمون مبتلا شده بودند این بیماری را در انگلیس شیوع دادند .
این ویروس مثل بیماری “هاری” از نظر ترم اپیدیمیالوژی نوع “اسپوراتیک “می باشد و بدین معنی است که به تعداد محدود در مناطق بسیار ویا ایالت های گوناگون پخش میشود. این ویروس ویروس حیوانی است که به انسان هم سرایت می کند و جوندگان( خرگوش ، سنجاب وموش ) ومیمون و پستانداران می توانند منبع این ویروس باشند و از بیماری‌ها شناخته شده در حیوانات از آبله گاوی،آبله خرگوش را نیز میتوان نام برد.
علایم آبله میمونی شبیه آبله است، اما درجه شدت ان بسیار کمتر است و میزان مرگ ومیر هم پایین است و بستگی به میزان ایمنی بدن دارد و در افراد بسیار مسن که بیماری‌های دیگر نيز دارند میتواند منجر به مرگ شود. پس از ورود ویروس به بدن سه هفته طول می کشد که علایم اولیه، که شبیه انفلوانرا است ظاهرشود. البته مدت ظهور علایم در افراد مختلف فرق میکند و در بعضی زودتر و در بعضی دیرتر بروز میکند. این مدت را دوره پخته شدن ویروس می نامند که دوره ای است که ویروس برای ایجاد عفونت شروع علا یم بیماری آماده میشود. این دوره مدت یک تا سه هفته طول می کشد که در افراد مختلف فرق می کند. البته یک تا دو هفته بیشتر معمول است . پس از این دوره علایم اولیه ظاهر میشود که سه تا پنج روز طول می کشد و این دوره با تب، سردرد شدید، کمر درد و بدن درد، خستگی، نداشتن انرژی و تورم غدد لنفاوی همراه است. تورم غدد لنفاوی مختص آبله میمونی است و آبله، سرخک و آبله مرغان این عارضه را ندارند که خود کمکی برای تشخیص بیماری است.
پس از این دوره جوش‌ها ظاهر میشوند. جوش‌هایی در صورت، دست و پا، کف دست و پا و در اطراف عضو جنسی وجود می آید و همچنین میتواند در غشای مخاط دهان نیز ظاهر شود. این ویروس حتی میتواند قرنیه چشم را نیز آلوده کند و نهایتا باعث نابینایی شود. جوش‌ها ابتدا به صورت تاول، سپس، جوش چرکی، جوش خشک شده و پوسته پوسته شدن در میاید و پوسته‌ها می‌ریزد و جایش معمولا چال می افتد ورنگ پوست هم تغییر میکند و این مراحل بیماری حدود دو تا چهار هفته طول می‌کشد. در تمام این مدت بیماری مسری است. شدت علایم پوستی آبله میمونی در بیماران مختلف می تواند فرق کند. در بعضی‌ها ممکن است بیشتر و دربعضی ها کمتر ضایعه پوستی ایجاد کند.
در کودکان، افراد مسن و افراد با بیماری‌های مختلف که سیستم ایمنی بسیار ضعیف دارند، بیماری شدید خواهد بود. در نوع شدید، بیماری‌های تورم نایژه (برانکو پنومونی) تورم ریه ( ذات الریه – پنومونی)، ورود ویروس در خون (سپسیس) و تورم مغز (انسفالیت) ایجاد خواهد شد، که میتواند کشنده باشد. درصد ایجاد بیماری شدید برای این ویروس بسیار پایین است و از این نظر با ویروس کرونا متفاوت است.
بیماری آبله میمون بسیار مسری است و انتقال آن از حیوان به انسان از طریق تماس با حیوانات آلوده، خوردن گوشت پخته نشده حیوانات آلوده. ضایعات پوستی یا مخاطی حیوانات آلوده، صورت می پذیرد. انتقال ویروس از سرایت انسان به انسان از طریق تماس بسیار نزدیک صورت میگیرد و بدین دلیل هر چند که جزو بیماری‌های مقاربتی نیست ولی انتقال از این طریق بین همه‌ی جنس‌ها صورت می‌پذیرد ولی آمار نشان میدهد در سکس بین مرد با مرد انتقال بیشترین است. هنوز تحقیقات زیادی در مورد اینکه ویروس در مایع منی وجود دارد، نیست و فقط یک تحقیق در اسپانیا نشان میدهد که داخل منی ویروس وجود دارد. و تحقیق دیگری نشان داد که مایع منی که داری ویروس است میتواند عفونت را ایجاد کند. ویروس در بزاق دهان و ترشحات بینی نیز وجود دارد ومی‌تواند از این طریق نیز منتقل شود. ویروس ازطریق تماس وسایل شخص الوده مانند، لباس، ملافه و… و همچنین تمام سطوح الوده شده نیزامکان پذیر است. گزارش تحقیقی نشان میدهد که حدود ١٥٪ از عفونت‌های انسانی از طریق اعضای نزدیک خانواده بوجود می آید. طریق سرایت در ویروس کرونا بسیار متفاوت است. سرایت ازطریق ذرات بسیار کوچک میکرونی ي، ترشحات تنفسی از طریق هوا، صورت می پذیرد که شدت سرایت را بسیار بالا برده و تعداد افراد آلوده شده بدين ترتيب به شدت بالا می‌رود.
برای پیشگیری بیماری آبله میمونی توصیه‌های زیرپیشنهاد میشود:
کشاورزانی که احتمال تماس با حیوانات را بیشتر دارند،ازتماس با جوندگان و پستانداران که امکان آلوده بودن را دارند دوری کنند و از خوردن گوشت خام و کاملا نپخته ی این نوع حیوانات اجتناب کنند.
از داشتن تماس مستفیم به ویژه سکس با شخصی که احتمال الوده شدن را دارد به پرهیزند.
شخص آلوده و بیمار را از دیگران در خانواده و بیمارستان جدا کنند.
در تماس با بیمار و یا شخص آلوده از ماسک و دستکش استفاده کنند.
البسه و سطوح الوده شده را ضدعفونی کنند.
اگرافراد در محیطی هستند که این بیماران به انها نزدیک هستند و یا فکر می کنند که ممکن است که ویروس وارد بدن انها شده باشد،از واکسن استفاده کنند . در پنچ روز اول تماس،زدن واکسن از ايجاد بیماری جلوگیری میکند.
واکسن آبله تا حدود ٨٥٪ برای پیش گیری موثر است واخیرا واکسنی هم بنام “جینوس”* که به وسیله سازمان دارو و غذا تایید شده است در امریکا استفاده میشود. این واکسن به وسیله شرکت “بواریان نوردیک” ساخته شده و از ویروس ضعیف شده ابله گاوی ( واکسینا ویروس ) درست شده که ویروسی است شبه ویروس آبله وآبله میمون که در انسان ایجاد بیماری نمی کند زیرا نمی تواند در سلول های انسانی رشد کند، اما سلول های ایمنی بدن را برای ایجاد ایمنی تحریک می کند وایمنی ایجاد شده در بدن برای مدت زیادی باقی می‌ماند. این واکسن در امریکا استفاده میشود و در حال حاضر مقدارش به اندازه کافی نیست ومسوولین درفکر چاره برای تولید واکسن به اندازه کافی هستند.
برای درمان این بیماری، داروی ضد این ویروس وجود ندارد. و اما چون از نظرژنتیکی بسیار نزدیک به ویروس آبله است از داروهای ضد ویروس آبله میتوان استفاده کرد، داروهایی مانند “تکوویرمات”** که در حال حاضر در امریکا استفاده مي‌شود. این دارو به صورت قرص و تزریقی موجود است ودر امریکا می توان از طریق سی دی سی آن را دریافت کرد . این دارو فقط برای بیمارانی که بسیار شدید مریض هستند استفاده مي‌شود.
شهلا عبقری
24 اگوست 2022
JYNNEOS*
TECOVIRIMAT**
اثرات انقلاب مشروطه بر جنبش زنان- شهلا عبقری
با گذشت بیش از صد واندی سال از انقلاب مشروطیت در ایران، می توان اثرات این جنبش را در تمامی قشرهای اجتماعی و به ویژه زنان دید. بوجود آمدن نهادهای قانونگذاری وتصویب قوانین حقوق شهروندی، کنشگران زن را برای حل مشکلات زنان و مسائل جنسیتی راه گشا شد.
افضل وزیری، آموزگاریک مدرسه دخترانه در دوران انقلاب مشروطه می نویسد ” زن را در چادر، در خانه مخفی و محبوس کرده و از هر دانشی دور نگه داشته‌اید، در کار خارج هم شرکت نمی‌دهید، از بردن نامش هم عار دارید و به نام‌های منزل یا بچه‌های خانه از قبیل مادرِ حسن از او یاد می‌کنید. از حقوق انسانی هم حقی برای او قائل نیستید و تمام حقوق به نفع مردان تعبیر و مورد اجرا گذاشته میشود.” او با این سخنان ویژه گی شرایطی را که زنان پیش از انقلاب مشروطه داشتند را نشان میدهد.در این شرایط بود که زنان برای رسید ن به حقوق سیاسی چون حق انتخاب کردن و انتخاب شدن، مداخله و اظهار نظر در امور کشور و حل مشکلات جامعه، کنشگری و مبارزه را شروع کردند.
آغاز کنشگری در محیطی که از حقوق اولیه انسانی زنان نشانه ای نبود، آنان را حول خواسته هایی محدود وعملی تر بسیج نمود. زنان از طرفی تلاش کردند که برای به پیروزی رساندن انقلاب مشروطه از طریق حمایت مالی کمک رسان و در مواردی با مشارکت در مبارزه مسلحانه مثمرثمر باشند و نشان دهند که وظیفه زنان فقط در محدوده نگهداری از بچه و خانواده نباید باشد.
از طرف دیگر زنان انجمن های سّری ای تشکیل دادند که نشریات متعددی را در حوزه مسائل زنان منتشر می کرد. وظایف این انجمن ها بالا بردن سطح آ گاهی زنان نسبت به حقوق خود و مسایل سیاسی جاری مملکت بود. کوشش ها و مبارزات زنان در این مقطع زمانی چون بیشتر طبقات بالا و متوسط جامعه را در بر می گرفت و ارتباطات کافی با قشر های پائین جامعه نداشت نتوانست نفوذ همه جانبه ای داشته باشد که بتواند بصورت یک نیروی قوی عمل کند و جامعه را بسوی تغییر وضع اجتماعی و اقتصادی زنان پیش ببرد.
در جریان جنبش و پس از استقرار مشروطیت، با اینکه به دلیل دخالت روحانیون زنان نتوانستند حقوقی را که حق آنها بود به دست آورند اما فعالیت های گسترده ای را شروع کردند. در اين دوره زنان برای اولين باردر فعاليت های بين المللی شرکت کردند.در کنفرانسی در استانبول که عده زيادی از مشروطه خواهان شرکت داشتند کميته ای از زنان مشروطه خواه تشکيل شد که به افشاگری درباره حکومت ايران پرداخت.
زنان در اين دوره کمک به تاسيس بانک ملی کردند و بدین منظورزینت آلات خود را به فروش رساندند و از اين راه توانستند سرمايه قابل ملاحظه ای برای تاسیس بانک جمع آوری کنند. بعلاوه زنان مردم را تشويق به استفاده از کالاهای داخلی وتحريم کالاهای خارجی نمودند تا جامعه را از وابستگی برهانند .
همچنین تشکیل انجمن های زنان برای بالا بردن سطح آگاهی و فراهم آوردن شرایطی که به زنان حق اظهار نظر و بحث می داد، امکانی فراهم آورد که برای اولين بار اين انجمن ها بتوانند در بروز توانمندی های سياسی و اجتماعی زنان و همبستگی های زنانه نقش مهمی داشته باشند و در بوجود آمدن مدارس دخترانه اثر گذار باشند.
از انجمن های فعال این دوره “انجمن آزادی زنان” بود که در سال ۱۲۸۶ تاسيس شد. در اين انجمن با مردان به بحث و گفتگو پرداخته می شد. “انجمن مخدرات وطن” به رياست “بانو آغابيگم” بود که در سال ۱۲۸۹ در تهران تاسيس شد. اهداف اين انجمن دفاع از استقلال کشور، مخالفت با وام گرفتن از بيگانگان و ممانعت از خريد کالاهای خارجی ، تاسيس مدارس دخترانه و کلاس های آموزش برای بزرگسالان بود.” انجمن نسوان” ،”انجمن همت خوانين” و “هيأت خوانين مرکزی” نيز از انجمن هائی بودند که در دوران مشروطيت در ايران تاسيس شدند و فعالیت کردند.
تاسيس مدارس دخترانه و تلاش برای با سواد کردن زنان از فعاليت های مهم دوره مشروطيت بود که تاريخ نوينی را برای زنان ايرانی بوجود آورد. در سال ۱۲۸۶ در يک گرد هم آئی در تهران زنان تاسيس مدارس دخترانه را تصويب کردند.
تلاش برای تأسیس مدارس دخترانه، از طرف حکومت وقت و فقها به شدت مورد مخالفت قرار گرفت، اما با همت و کوشش های مداوم و پی گیرزنان پیشرو و مبارزانی چون خانم طوبی رشد یه ،خانم وزیراف و خانم نسا اولین مدرسه دخترانه در سال ۱۲۸۶ در تهران تاسیس شد و در مدت دوسال به نقل از روزنامه تایمز لندن تعدادشان به پنجاه رسید.
پس از مساله آموزش، مسئاله حجاب و پوشش زن یکی از موارد حقوق اجتماعی زنان بود که مورد توجه قرار گرفت ودر این مورد مقالاتی بوسیله زنان منتشر شد. تاج‌السلطنه یکی از زنان متجدد قاجار در بخشی از خاطراتش به حجاب اشاره دارد تا ثابت کند که خواست تغییر پوشش در جامعه، پیش از آن که در سال ۱۳۱۴ خورشیدی بطور رسمی بیان شد، مطرح بوده است. باور تاج‌السلطنه بر این بود که “علل تمامی عیوب و مفاسد اخلاقیه که در مملکت تولید ونشر شده است، عدم علم و اطلاع زنان و علت این ناآگاهی، نقاب و حجابی است که زنان دارند”.
کنشگران زن در این دوره هچنین به قوانین زن ستیز و نابرابر خانواده مانند طلاق، چند همسری و ازدواج کودکان اعتراض کردند. زنان از اقشار گوناگون چه از اشرافیان و چه از زحمتکشان تحت فشار این قوانین بودند. بطور مثال تاج‌السلطنه، دختر ناصرالدین شاه کودک همسر هشت ساله ای است که در باره رنجی که تحمل کرده در خاطراتش به تفصیل نوشته است.
هر چند که خواست “تغییر قوانین خانواده” یک خواست مشترک اقشار گوناگون زنان بود اما بیشتر اعتراضات از سوی زنان روشنفکر از قشرهای بالا صورت گرفت زیرا توانایی بیشتری برای این کار داشتند و با روزنامه ها و مجلات محلی در تماس بودند ومی توانستند صدای اعتراضات را منعکس کنند. از سال ۱۲۸۸ تا سال ۱۲۹۰ اعتراض به سهولت طلاق زنان، چند همسری و کودک همسری بوسیله نوشتن مقاله وانتشار آنها در روزنامه ها و نشریات زنان صورت گرفت .در این مقالات اعتراضی، به دین اسلام، ریشه این نابرابری ها اشاره نمیشد و فقط روحانیون و مردان را مخاطب قرار میداد و آنان را عامل ومروج این تبعیض‌ها می خواند. در مقابل نیروهای مذهبی بر این باور بودند که خواسته‌های زنان برای قوانین طلاق و چندزنی، لغو و فسخ قوانین الاهی است و به مخالفت با انها می پرداختند و بدین ترتیب این قوانین زن ستیز همچنان تا پس از مشروطه باقی ماندند .
در نتیجه فعالیت ها و تلاش های بسیار کنشگران زن ، حق رای برای زنان در مطالبات مشروطه‌خواهان قرار گرفت، اما با مقابله قشر های مذهبی و سنتی جامعه حق رای و حق انتخاب شدن و انتخاب کردن برای زنان در قانون مشروطه قرار نگرفت و زنان در رده دیوانگان و جنایتکاران باقی ماندند.
حق رای درسال ۱۳۴۳ به همت مبارزات زنان و پی گیری زنان فمنیست دولتی در دوران پهلوی دوم در قوانین رسمی کشور پذیرفته شد.
زنان با پيش زمينه های تاريخی و تجربی از جنبش تنباکو، تا جنبش مشروطیت و بيرون آمدن زنان از خانه و حضور در اجتماعی که پيش از آن همواره فضائی مردانه بوده و دسترسی به اموزش برای دختران دستاورد های بزرگ انقلاب مشروطيت برای زنان بود. در اين انقلاب به سبب سرعت وقايع سياسی و اجتماعی، اثرات فرهنگی که همواره زمان زيادی لازم دارد که به سر انجام برسد ، مشهود نبوده ولی با این حال توانست پایه گذار مبارزاتی باشد که جنبش زنان ایران را شکل داد.
١٤مرداد١٤٠١خورشيدى/ پنج آگوست ٢٠٢٢ ميلادى
این مقاله همچنین به همایش سالگرد پیروزی مشروطیت ـ بنیاد میراث پاسارگاد ارائه داده شد.
حجاب اجباری، ابزار اقتدار بر زنان و جامعه – شهلا عبقری
به مناسبت روز “حجاب و عفاف “جمهوری اسلامی
چهل و سه سال مبارزه مستمر زنان علیه حجاب اجباری، حجاب را از شکلی که مورد نظر رژیم بوده در آورده و رژیم را آنچنان مستاصل کرده که 21 تیر را روز “حجاب و عفاف” نامیده و خواهران زینب را با حجاب های مدل طالبانی در خیابان ها به نمایش گذاشته است. اما این ترفند جدید نیز کار به جایی نخواهد برد و دیده ایم که زنان دلیر ایران همچنان برای مقابله با آن ایستاده اند، کمپین های بسیاری علیه حجاب اجباری فعال گشته و زنان در خیابان ها حجاب از سر بر افکنده اند.
مبارزه علیه حجاب اجباری و آغاز سرکوب زنان از ابتدای انقلاب اسلامی ۱۳۵۷ با صدور فرمان حجاب اجباری به وسیله خمینی، در اسفند ماه ۱۳۵۷ آغاز شد. فرمان حجاب اجباری، زمانی صادر شد که هنوز جمهوری اسلامی از نظر حقوقی وجود نداشت و در ۱۲ فروردین ۱۳۵۸ به دنبال یک همه پرسی، موجودیت حقوقی پیدا کرد.
هفده اسفند (هشت مارس) سال ۱۳۵۷ (روز جهانی زن)، زنان بزرگترین تظاهرات اعتراضی را در مخالفت با فرمان حجاب اجباری برگزارکردند. هزاران زن در این تظاهرات شرکت کردند و شعارشان این بود که “ما انقلاب نکردیم تا به عقب برگردیم”. تلاش ها و اعتراضات گسترده زنان در پی این تظاهرات توانست تحقق این فرمان را چندین سال به عقب براند و نهایتا رژیم تدریجا، ابتدا در نهادهای دولتی و سپس در مدارس و سایر نهادهای جامعه حجاب را اجباری کرد. در خلال سال های گذشته زنان همواره علیه حجاب اجباری مبارزه و مقاومت کرده اند و علی رغم مجازات های ضد بشری مانند تحقیر، توهین، شلاق، زندان و … به مقاومت ادامه داده و با اقدامات خود حتی توانستند شکل حجاب اسلامی را از چادر و مقنعه به روسری کوچک و مانتوی کوتاه تغییر دهند.
رژیم اسلامی با هدف اقتدار بر نیمی از جمعیت ایران یعنی زنان، فرمان حجاب اجباری را صادر کرد و بدین ترتیب پایه گذاری اقتدار را از زنان شروع کرد که نهایتا به کل جامعه منتهی شد. دیده ایم که با وجود تلاش ها و مقاومت های زنان بر علیه حجاب اجباری در خلال چهل و سه سال گذشته کماکان رژیم اسلامی کوشیده که بر روی حجاب اجباری پافشاری کند و به سرکوب زنان بیش از پیش بپردازد تا بتواند اقتدار خود را در جامعه تداوم بخشد. مشاهده می شود که در سالهای اخیر نه تنها از اهمیت حجاب برای حکومت اسلامی کاسته نشده، بلکه به یک مقوله ی ایدئولوژی سیاسی فراگیر نیز تبدیل شده است به طوریکه با برنامه ریزی های دقیق و آگاهانه دست به صدور آن در سطح بین المللی نیز زده است. کوشش های رژیم در بر پایی سمینارهای حجاب در سطح بین المللی از این دست بوده است.
حجاب اجباری در حکومت اسلامی از دیدگاهی سرچشمه میگیرد که زنان را مایملک مردان می داند و نهایتا خود را قیم مردان جامعه.
اگر مردان جامعه به دقت مقوله حجاب اجباری را مد نظر قرار دهند در خواهند یافت که نه تنها زنان بلکه مردان نیز در چنین سیستمی از هوویت انسانی خود تهی میشوند.
حکومت اسلامی می کوشد که با انواع تبلیغات ثابت کند که حجاب اسلامی یک نوع پوشش در کنار دیگر انواع پوشش ها است . اما زمانی که حجاب اسلامی، دیگر انواع پوشش را از بین می برد و اجازه ی بروز به آنها نمی دهد نمی تواند معنای پوشش داشته باشد، بلکه به معنای پرده یا حصاری است که زنان را از مردان جدا می سازد و جداسازی( آپارتاید) جنسی – جنسیتی را برقرار می سازد. با جدا سازی جنسی- جنسیتی زنان و مردان و اقلیت های جنسیتی در مقابل هم و حتی زنان با حجاب در مقابل زنان به اصطلاح” بدحجاب” قرار می گیرند و شرایطی بوجود می آورند که رژیم اسلامی بتواند به هدف عمده خود که انقیاد زنان و سرکوب کل جامعه است دست یابد.
حق انتخاب نوع پوشش یکی از اولین و پایه ای ترین حقوق انسانها است که زنان ایران با محروم شدن از آن به انسانی درجه دو تنزل یافته اند . انسان درجه دو انسانی است که از مراتب انسانی خود به اجبار پایین افتاده و به اجبار پایین نگه داشته شده است. بسیار مهم است که زن به این تنزل تن در ندهد و آن را قبول نکند. هستند زنانی هر چند کم شمار که اعتقاد دارند که حجاب مساله آنان نیست و نمی بینند که چگونه حجاب نماد به بند کشیدن زن ایرانی است و نظام اسلامی به اشکال مختلف با استفاده از این وسیله زنان جامعه را از حیطه اقتصادی و سیاسی دور نگه داشته است. خوشبختانه اکثریت زنان ایران همواره در مقابل حجاب اجباری مقاومت و مبارزه کرده اند .به طوری که اینجا وآنجا رژیم به شکست خود اعتراف کرده و سردمداران رژیم و نمایندگان مجلس بار ها اذعان کرده اند که جمهوری اسلامی روش صحیحی را برای جا انداختن حجاب پیش نگرفته است.
خوشبختانه در این عصر ارتباطات مجازی، آگاهی تبعیض جنسی- جنسیتی مردان جامعه و به ویزه جوانان و اقلیت های جنسیتی بالا رفته و دیده ایم که در مبارزات علیه حجاب اجباری با زنان همراه گشته اند.
امروز با گسترش استقرار دموکراسی در جهان، رعایت حقوق بشر از ملزومات اولیه جوامع پیشرو بشری است. حق آزادی پوشش یکی از ارکان مهم آزادی و برابری در جامعه است و مقاومت و مبارزات زنان همراه با تمامی برابری خواهان برای دستیابی به این حق همچنان ادامه دارد و زنان ایران با سابقه ی مبارزات دیرینه خود از انقیاد رژیم اسلامی ایران رهایی خواهند یافت و راه را برای برپایی یک نظام دموکراتیک و سکولار هموار خواهند ساخت.
شهلا عبقری 13 جولای 2022/۲۲ تیر ۱۴۰۱