اولین اصل مانیفست انقلاب زن زندگی آزادی «مبارزه برای حجاب انتخابی» است

by گروه خبر- کمسیون رسانه شورای ملی تصمیم | 20.جولای 2023 | اخبار

شنیده ها و دیده ها از فضای عمومی جامعه ایران حکایت دارد که «گشت ارشاد» پس از هشت ماه به میدان آمده تا در قالب استراتژی تازه ولایت مطلقه فقیه و نهادهای امنیتی، محدودیت های تازه ای برای حجاب اجباری نسل انقلابی جوانان و زنان میهن مان ایجاد نماید. اینکه در شرایط کنونی چه نوع سازوکاری توسط حاکمیت مذهبی برای محدود سازی به ارمغان می آید، پروژه ای است که باید دید که گنشگران برابری جنسیتی در حوزه میدانی چقدر قدرت مقابله و تبدیل هزینه به فایده در پروسه یکسالگی جنبش زن زندگی آزادی مهسا (ژینا) را عهده دار است.

ادامه مطلب

جنبش دادخواهی و وظایف ما در خارج از کشور

by گروه خبر- کمسیون رسانه شورای ملی تصمیم | 17.جولای 2023 | اخبار

همچنان صدای بانو پوران ناظمی در فضای مجازی طنین انداز است؛ «جنبش داخل در حمایت همه جانبه از دادخواهان پابرجا و استوار بوده و ادامه دارد!»

اما رسالت ما در مقابل دادخواهان کشتار ایرانیان توسط جمهوری اسلامی چه می باشد؟ پوران ناظمی در یک مصاحبه با صدای آمریکا (۲۲ تیر۱۴۰۲) در۶ دقیقه تمام و کمال رسالت ایران دوستان ضد حکومت جمهوری اسلامی را بیان کردند.

چگونه جمهوری اسلامی توانسته که رقبای سیاسی را در مقابل هم قرار دهد و به راحتی مخالفین خود را سرکوب نماید؟ بی پاسخ ماندن پرسشهای اینچنین در ذهن ما ایرانیان خارج از کشور موجب شده تا نتوانیم به بنیادهای مبارزه اجتماعی تمرکز عملی کنیم!

براستی وظایف اخص نیروهای اپوزیسیون و میلیونها ایرانی خارج از کشور که دل در گرو ایران دارند، چیست و چگونه راه همسازی برای عبور از رژیم خونخوار جمهوری اسلامی ممکن است؟

دادخواهی اهرم فشار در همگامی مشترک برعلیه جمهوری اسلامی

در جامعه مدنی و کنشگر ایران دادخواهی با مبارزه «مادران دادخواه» شروع شد که فرزندانشان در اعتراض های گوناگون به دست ماموران جمهوری اسلامی کشته شده اند؛ مادرانی که عموما در جریان سرکوب «اعتراضات دی ماه ۹۶، اعتراضات آبان ۹۸، اعتراضات ۱۴۰۰ و ۱۴۰۱ و سرنگونی هواپیمانی مسافربری اوکراین که توسط شلیک موشکی سپاه جان خود را از دست دادند، و نیز قبل تر از اینها، به سرکوبهای جنبش دانشجویی در دهه ۸۰ و کشتار زندانیان عقیدتی- سیاسی دهه ۶۰» که هر یک فرزندان و عزیزان از خانواده خود را از دست داده اند، بر می گردد!

جنبش دادخواهی هیچ وقت متوقف نشد، زیرا سرکوب و کشتار توسط جمهوری اسلامی تمامی ندارد. بلکه در هر برهه تاریخی که جنبش اجتماعی و اعتراضات سربلند کرد، همصدا به خیابان آمدند و حق خود که «دادخواهی بود» مطالبه نمودند. شالوده جنبش دادخواهی پیوست عمیقی با نیروها مرجع در مبارزات اجتماعی دارد و به همین دلایل است که هر زمان که جنبش اجتماعی بالا می آید، دادخواهی و فغان عدالت نیز همصدا به میدان مبارزه کشیده می شود. گویی که مابین زندگان مطالبه گر با خانواده کسانی که جانشان ستانده شده، در زیست مشترک و رویارویی یا حکومت جور جمهوری اسلامی هیچ تفاوتی نیست. کنش و همزیستی کنشگران در همه عرصه ها مبارزه به یکدیگر پیوند عمیق انسانی دارد و همپوشانی ایندو رویکرد در مبارزه، شانس عبور از جمهوری اسلامی را بالا می آورد.

متاسفانه جامعه سیاسی نسبت به چنین پتانسیل و ظرفیتی کم اهمیت است. و هنوز نمی داند که چگونه می تواند این «صدا را در عمل مشترک فریاد سازد!». به این اعتبار به بستر همگرایی مبارزاتی ما بین جنبش دادخواهی با جنبش مطالبه گری در مقابل جمهوری اسلامی نگاهی کوتاه بیاندازیم:

«در ۲۲ خرداد ۱۴۰۰، ناهید شیربیشه مادر پویا بختیاری به همراه نرگس محمدی فعال سیاسی، سکینه محمدی مادر ابراهیم کتابدار، جعفر عظیم زاده دبیر هیئت مدیره اتحادیه آزاد کارگران ایران، و پوران ناظمی از امضاکنندگان اعضای بیاینه ۱۴ نفر و فعال مدنی و سیاسی، که برای دیدار خانواده نوید افکاری به شیراز رفته بودند در مقابل زندان عادل آباد بازداشت می شوند».

و در تاریخ ۸ مرداد ۱۴۰۰ یعنی حدود یکماه بعد «مادران دادخواه در حمایت از اعتراضات خوزستان در میدان آزادی تجمع می کنند که بازداشت می شوند. مادران ابراهیم کتابدار، پژمان قلی پور، فرهاد مجدم، سجاد رضایی، میلاد محققی، وجید دامور و خواهر حیمد رسولی، از جمله بازداشت شدگان بودند.

همینطور شماری از مادران و پدران دادخواه و اعضای خانواده های معترضان کشته شده شهرهای سنندج، دهگلان و دیواندره در روز جمعه ۱۹ خرداد ۱۴۰۲ که برای حضور در آرامگاه مهسا امینی و دیگر معترضات کشته شده سقز به آرامستان آیچی شهر سقز رفته بودند، در هنگام بازگشت به شهرهای خود بصورت دسته جمعی بازداشت می شوند.

دادخواهی از قتل حکومتی

خانواده «پویا بختیاری» از کشته‌شدگان آبان ۹۸ شاید یکی از نخستین دادخواهان این دوره باشند. پسر جوانی که همراه با مادرش «ناهید شیرپیشه» در اعتراضات مهرشهر کرج در ۲۵ آبان ۱۳۹۸ برابر چشم مادر از ناحیه جمجمه با شلیک مستقیم گلوله نیروهای امنیتی کشته شد. «منوچهر بختیاری» پدر و «ناهید شیربیشه» مادر پویا از همان ابتدا بر قتل حکومتی فرزندشان تاکید کرده و اعلام کردند صدای دادخواهی‌شان بلند خواهد بود. فریادی که بی‌هزینه نماند. و هر دو هم اکنون در زندان هستند!

ناهید شیرپیشه مدتی بعد از گفتگو درباره کشته شدن فرزندش از مدرسه محل کارش اخراج شد. اعضای خانواده بختیاری حتی مادربزرگ پویا در دوره‌های مختلف به دلیل یورش نیروهای امنیتی به محل سکونتشان مورد آزار روحی و روانی و حتی جسمی قرار گرفته و بازداشت شده‌اند. منوچهر بختیاری با وضعیت جسمی نامناسب و با وجود ابتلا به بیماری‌های فتق و پروستات حدود ۲۹۰ روز، محروم از رسیدگی پزشکی، در یکی از سلولهای انفرادی زندان قزوین در حبس به‌‌سر می‌برد.

ناهید شیرپیشه مادر پویا نیز از تاریخ ۲۰ تیرماه ۱۴۰۱ در جریان موج دستگیری خانواده‌های دادخواه بازداشت و به زندان کچویی کرج منتقل شد و از شهریور ماه نیز حق تماس و ملاقات با عزیزانش از او سلب شد. پس از آن نیز در آبان ۱۴۰۱ در حالی که خانواده‌اش منتظر آزادی او با وثیقه و تحت عنوان مرخصی استعلاجی بودند به سلولی انفرادی در زندان زنجان تبعید شد.

کنش فعال با پند آموزی از دادخواهی برای رویارویی با جمهوری اسلامی

همانطور که آمد بانو «پوران ناظمی» از اعضای بیانیه ۱۴ نفر طی یک کلیپ از مردم و کنشگران سیاسی خارج از کشور درخواست نمودند که در رابطه با مادران دادخواه و اساسا «دادخواهی» به مثابه اقدامی چند جانبه و فراگیر و ملی واکنش نشان دهند. در این مانیفست (به باور ما) که بسیار راز نهفته است! نیاز به پیگیری گروههای سیاسی ایرانی در مبارزات مشترک خارج از کشور ضروری می نماید: زیرا اقدام مشترک ایرانیان خارج ازکشور می تواند هم به وحدت میدانی نیروهای مخالف جمهوری اسلامی کمک کند، و نیز عامل افشای ماهیت سرگوبگرانه و ضد بشری جمهوری اسلامی گردد و همینطور می تواند به حمایت جهانی سازمانهای بین المللی حقوق بشری از جنبش زن زندگی آزادی یاری رساند. و نهایتا منجر به افزایش امید و اعتماد اجتماعی مردم نسبت به اپوزیسیون خارج از کشور شود.

کمسیون رسانه شورای ملی تصمیم

۱۷ جولای ۲۰۲۳

معلمان از کمپین معلمان حمایت کنند

by گروه خبر- کمسیون رسانه شورای ملی تصمیم | 13.جولای 2023 | اخبار

کمپین یکصدهزار امضاء برای آزادی معلمان زندانی

و پایان دادن به پرونده سازی علیه فعالان صنفی

با درود به فرهنگیان و معلمان فرهیخته و پرتلاش

همان گونه که می دانید همکارانمان در طول بیش از دو دهه ی اخیر در میدان مطالبه گری و حق طلبی و به شیوه ای کاملا مسالمت آمیز و در چهارچوب اصول ۲۶ و ۲۷ قانون اساسی مشارکت داشته اند اما در هر نوبت مواجهه ی دولتمردان با مطالبه گری فرهنگیان  قهری و با استفاده از ابزار سرکوب بوده است. حتی در مواردی که مطالبات معلمان از سوی مجلس و دولت مورد تایید قرار گرفت و به آن ولو در اغلب موارد به شکل ناقص پاسخ داده شد، اما در کنار آن همیشه عده ای از همکاران شریف،آگاه، دلسوز، شجاع و فداکار ما گرفتار پرونده سازی و مجازات و گاهی احکام سنگین اخراج و زندان شده اند چنانچه در ماجرای رتبه بندی نیز شاهد تکرار این موضوع منتهی به شکلی بسیار شدیدتر وگسترده تر بوده ایم. صدور احکام زندان های طولانی مدت برای همکاران در استانهای مختلف و پرونده سازی در دادگاه ها و هیئت های تخلفات اداری و صدور احکام اخراج، بازخریدی، بازنشستگی اجباری، و انفصال برای صدها معلم در سراسر کشور از جمله این موارد است.

با این وصف، هفته ی گذشته ۱۲۰۰ نفر از معلمان تصمیم گرفتند تا با نوشتن نامه به رئیس قوه قضاییه و ارسال رونوشت برای رؤسای مجلس و دولت این موضوع را به اطلاع سران قوا رسانده و از این طریق آزادی فعالان صنفی و پایان دادن به برخوردهای امنیتی و پرونده سازی علیه آنها را درخواست نمایند اما متاسفانه این نامه از سوی قوه قضاییه و ریاست جمهوری پذیرفته نشد. و عملا نشان دادند که رفتاری تا این اندازه مدنی و قانونی نیز از سوی مسئولین مورد پذیرش نیست. فرضیه ای که با این رفتار در ذهن ما ایجاد گردید این بود که شاید مسئولان تصور می کنند از میان جمعیت بیش از یک میلیون نفری معلمان شاغل و بازنشسته فقط کمتر از یکدهم درصد آنها به مشکلات ایجاد شده برای همکاران اگاه، شجاع و پیشرو در مطالبه گری توجه دارند و به همین دلیل این مسئله قابل اعتنا نیست.

از اینرو تصمیم گرفتیم این موضوع را از طریق ایجاد این کارزار در فضای مجازی با همه همکاران شاغل و بازنشسته در سراسر کشور در میان بگذاریم تا میزان حمایت از این عزیزان و درخواست آزادی معلمان زندانی و پایان دادن به پرونده سازی در دادگاه ها و هیئت های تخلفات و رفع اتهامات امنیتی از فعالان صنفی و برگزاری دادگاه های آتی طبق اصل ۱۶۸ قانون اساسی به صورت علنی و باحضور هیئت منصفه از طریق دست کم یکصد هزار امضاء همکاران شاغل و بازنشسته برای مسئولین مشخص گردد.

بنابراین از شما معلم گرامی درخواست داریم که با ورود به لینک کارزار پس از امضاء این نامه لینک آنرا برای سایر همکاران نیز ارسال فرمایید تا با ثبت حداقل یکصدهزار امضاء پیام اتحاد خودمان را به گوش همه مسئولین برسانیم.  با سپاس!

معلمان ایران

آیا چیزی در نظر دارید که نیاز به تغییر دارد؟

با سکوت چیزی تغییر نمی‌کند. مولف این دادخواست تصمیم گرفت و پافشاری کرد. آیا شما نیز همین کار را می‌کنید؟ با ایجاد یک دادخواست شما می‌توانید جنبش جدیدی را آغاز کنید.

کمپین یکصدهزار امضاء برای آزادی معلمان زندانی و پایان دادن به پرونده سازی علیه فعالان صنفی – Petitions.net