بازدیدها: 1
نرگس محمدی: برای گذار از جمهوری اسلامی تلاش میکنم
سروش آزادی
مقدمه
نرگس محمدی، چهرهای برجسته و الهامبخش در جنبش مدنی ایران، در صف نخست مبارزات حقوق بشری و تلاش برای آزادی، برابری و دموکراسی قرار دارد. او نه تنها یک فعال حقوق بشر، بلکه رهبر میدانی جنبش مدنی ایران است که توانسته صدای زنان، زندانیان سیاسی و قربانیان سرکوب را به گوش جهان برساند. این فعال شجاع، که بارها به دلیل ایستادگی در برابر استبداد جمهوری اسلامی زندانی شده، با شجاعت و تعهدی کمنظیر به مبارزه علیه نابرابریها و نقض گسترده حقوق بشر ادامه میدهد. سخنرانی اخیر او در سنای فرانسه نمونهای از این رهبری جسورانه است که هدف آن نه فقط افشای جنایات جمهوری اسلامی، بلکه بسیج جامعه جهانی برای حمایت از مردم ایران در مرحله فروپاشی سیاسی جمهوری اسلامی است. حکومتی که برای بقای خود دارها برافراشته است.
نرگس محمدی، برنده جایزه نوبل صلح و فعال برجسته حقوق بشر، در یک سخنرانی مجازی برای هیئت حقوق زنان سنای فرانسه، به شدت از وضعیت حقوق بشر در ایران انتقاد کرد. او در این نشست که روز پنجشنبه ۴ بهمن ۱۴۰۳ برگزار شد، تأکید کرد که جمهوری اسلامی در طول دهههای گذشته نشان داده است که اصلاحپذیر نیست و تنها راه پیش رو، پایان دادن به استبداد دینی و گذار از جمهوری اسلامی است.
محمدی با اشاره به نقش جمهوری اسلامی در سرکوب نهادهای مدنی و نقض گسترده حقوق بشر، این رژیم را عامل محرومیت زنان از حقوق انسانی و استفاده از اعدام برای ایجاد رعب و وحشت دانست. او از جامعه جهانی خواست تا به حمایت از مردم ایران بپردازد و اقدامات قاطعی علیه این نقضهای آشکار حقوق بشر انجام دهد.
آپارتاید جنسیتی: جرمی جهانی و تاریخی
محمدی در بخشی از سخنانش از نمایندگان سنای فرانسه خواست تا برای جرمانگاری آپارتاید جنسیتی، که به گفته او در جمهوری اسلامی به شدت ریشه دوانده است، پیشتاز باشند. او تأکید کرد: «این مبارزه یک وظیفه تاریخی، جهانی و فمینیستی است که نباید در برابر آن سکوت کرد.»
او همچنین جمهوری اسلامی را رژیمی استبدادی توصیف کرد که هیچ ظرفیتی برای دموکراسی، حقوق بشر و برابری زنان ندارد.
سخنرانی مجازی برای هیئت حقوق زنان سنای فرانسه، که در روز پنجشنبه ۴ بهمن ۱۴۰۳ برگزار شد
او در اعتراض به اعدام مخالفین توسط جمهوری اسلامی گفت؛
«چوبههای دار در زندانهای سراسر سرزمینم به دست جلادان برافراشته شده است.»
نافرمانی مدنی و اعتراض به استبداد
محمدی که از ۱۴ آذر در مرخصی استعلاجی موقت به سر میبرد، اعلام کرد که علیرغم صدور حکم بازگشت به زندان در تاریخ چهارم دی، در اعتراض به بیعدالتیهای رژیم، از تسلیم شدن به مقامات زندان خودداری کرده است.
او وضعیت زنان زندانی سیاسی را «اسفناک» توصیف کرد و گفت:
«آنها تلاش دارند انتقام جنبش ‘زن، زندگی، آزادی’ را از زنان بگیرند. چوبههای دار را بالای سر زنان شجاعی مانند پخشان عزیزی و وریشه مرادی تاب میدهند تا آنها را وادار به عقبنشینی کنند.»
محمدی از جامعه بینالمللی خواست تا برای نجات این زندانیان سیاسی اقدام کنند و برای جلوگیری از اعدامهای بیشتر، جمهوری اسلامی را تحت فشار قرار دهند.
درخواست از جامعه جهانی: حقوق بشر، محور هر مذاکره
محمدی در سخنرانی خود تأکید کرد که حقوق بشر باید محور اصلی هرگونه مذاکره بینالمللی با جمهوری اسلامی باشد. او هشدار داد که هر توافقی با این رژیم، بدون توجه به حقوق اساسی مردم ایران، تنها باعث تقویت استبداد دینی و تضعیف تلاش مردم ایران برای آزادی و برابری خواهد شد.
او همچنین خواستار اجرای مکانیزمهای بینالمللی برای محاکمه مقامات جمهوری اسلامی به دلیل جنایات علیه بشریت شد و تأکید کرد که جامعه جهانی نباید روابط خود را با این رژیم عادیسازی کند.
کارنامه مقاومت: زندگی در زندان برای آزادی
نرگس محمدی که به دلیل فعالیتهای حقوق بشریاش بیش از ۱۰ سال از عمر خود را در زندان سپری کرده، به یکی از چهرههای برجسته مبارزه با استبداد تبدیل شده است. او تاکنون به بیش از ۳۶ سال زندان، ۱۵۴ ضربه شلاق و سایر مجازاتهای ناعادلانه محکوم شده است و تجربه ۱۳۵ روز حبس در سلول انفرادی را دارد.
او جوایز بینالمللی متعددی از جمله جایزه نوبل صلح، جایزه جهانی آزادی مطبوعات یونسکو و جایزه شجاعت خبرنگاران بدون مرز را دریافت کرده است.
فشار بر جمهوری اسلامی: ضرورتی برای توقف جنایات
محمدی در پایان سخنانش از جامعه جهانی خواست تا جمهوری اسلامی را برای توقف اعدامها و آزادی زندانیان سیاسی تحت فشار بگذارند. او گفت:
«به جای عادیسازی روابط با رژیمی که مرتکب جنایت علیه بشریت است، از مکانیزمهای بینالمللی مانند صلاحیت قضایی جهانی برای پاسخگو کردن مقامات این رژیم استفاده کنید.»
این سخنان نشاندهنده تعهد بیپایان او به مبارزه برای حقوق بشر، آزادی و برابری در ایران است.
۴ بهمن ۱۴۰۳
۲۳ ژانویه ۲۰۲۵
0 Comments