شورای ملی تصمیم  همراه و همگام با مردم آگاه ایران، برای تحقق خواسته‌های زیر تلاش و مبارزه می‌کند. 1- گذار کامل از جمهوری اسلامی با تکیه به جنبش‌های اعتراضی مردم، گذار خشونت پرهیز با حفظ حق دفاع مشروع. 2 – حفظ تمامیت ارضی کشور با تاکید بر نظام غیرمتمرکز . 3- جدایی دین از حکومت. 4 – فراخوان عمومی برای تشکیل مجلس مؤسسان. 5 – تلاش برای برپایی نظامی دموکراتیک و انتخابی  تعیین نوع حکومت با آرای مردم. 6 –  اجرای کامل اعلامیه‌ی جهانی حقوق بشر و میثاق‌های وابسته به آن، با تاکید بر رفع هرگونه تبعیض علیه زنان و برابری جنسیتی در تمام عرصه های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، خانوادگی و مشارکت زنان در مدیریت جامعه، و نیز تاکید بر حفظ محیط زیست

بیانیه شورای ملی تصمیم –…

بیانیه شورای ملی تصمیم –…

بازدیدها: 0

حکومت اسلامی حملات خود را علیه مردم و مبارزان بیش از پیش گسترش داده است. شوربختانه، برخی از کشورها در نقض حقوق بشر، دموکراسی و آزادی بیان با رژیم اسلامی همکاری و یا با سکوت با آن همگامی می‌کنند.

دولت بلژیک دستور آزادی اسدالله اسدی تروریست بمبگذار را صادر کرده است. پلیس آلبانی به اردوگاه اشرف ۳ حمله نموده که منجر به کشته شدن یک نفراز ساکنان آن شده است. دولت فرانسه دستور لغو اجازه مجاهدین برای برگزاری مراسم سالانه در پاریس را داده است. اتحادیه اروپا و آژانس بین‌المللی انرژی اتمی خدعه‌های رژیم را پذیرفته‌اند. دولت بلژیک، زاکانی سرکوب کننده‌ی دانشجویان در اعتراض‌های ۱۸ تیر ۱۳۷۸ را برای شرکت در همایش شهرداران در بروکسل دعوت کرده است.

شورای ملی تصمیم همه‌ی این سکوت‌ها، همگامی‌ها، و همکاری‌ها با حکومت اسلامی را به شدت محکوم می‌کند.

حکومت اسلامی قلب تپنده‌ی جنبش در کردستان و بلوچستان را نشانه گرفته است. دست به ماجراجویی‌های نظامی در نوار مرزی غرب کشور زده است. به بهانه مانور نظامی از جمله در کوهستان «کوسالان» در کردستان زیستگاه های مردم، طبیعت بکر، پوشش گیاهی متنوع و زیست‌گونه‌های جانوری را در مناطق حفاظت شده به آتش کشیده است. برای ترور مولوی عبدالحمید نقشه‌های مفصل کشیده که خوشبختانه با شکست روبرو شده است. جنبش دانشجویی را زیر ضرب گرفته است. مجازات علیه نافرمانی مدنی، علیه حجاب اجباری و فشار بر خانواده‌های دادخواه را تشدید کرده است. اعدام و فشار بر زندانیان سیاسی، صنفی و مدنی را افزایش داده است.

شورای ملی تصمیم، همه‌ی این اقدامات ضدبشری و مذبوحانه حکومت اسلامی را که برای سرکوب جنبش «زن، زندگی، آزادی» صورت می‌گیرد به شدت محکوم می‌کند.

شورای ملی تصمیم هر نوع سرکوب، توطئه، نقض حقوق بشر و اقدامات فراقانونی از طرف جمهوری اسلامی بر علیه بخشی از اپوزیسیون حکومت اسلامی چه در داخل و چه در خارج از ایران، چه به وسیله نیروهای امنیتی رژیم و چه به وسیله دولت‌های تطمیع شده از طرف رژیم را محکوم می‌کند.

ما از  همه‌ی نیروهای اپوزیسیون جمهوری اسلامی می‌خواهیم بیش از پیش صفوف خود را متحد کنند و با همبستگی ملی و پیوند مبارزات سیاسی، صنفی، مدنی و گسترش نافرمانی مدنی، گستاخی رژیم را با تسریع در سرنگونی آن پاسخ دهند.

ما گسترش بیش از پیش سرکوب حکومت اسلامی و سکوت و همکاری برخی از کشورهای غربی را به شدت محکوم می‌کنیم. این سکوت و همکاری نشانه‌ای از نقض اصول بنیانی حقوق بشر و دموکراسی است. ما از جامعه بین‌المللی می‌خواهیم که به جای همکاری با رژیم در سرکوب اپوزیسیون حکومت اسلامی، از مبارزه مردم ایران برای آزادی، دموکراسی، حقوق بشر و سکولاریسم در ایران پشتیبانی کنند.

شورای ملی تصمیم

۳۱ خرداد ۱۴۰۲ – ۲۱ ژوئن ۲۰۲۳

در وحشت از خیزشی پرتوان‌تر، رژ…

در وحشت از خیزشی پرتوان‌تر، رژ…

بازدیدها: 0

انقلاب «زن، زندگی، آزادی» دستاوردهای بزرگی داشته است، اما اصلی ترین برنامه آن یعنی سرنگونی رژیم و نیل به زندگی بهتر هنوز عملی نشده است. پس انتظار خیزش‌های پرتوان‌تر می‌رود. در وحشت از خیزش گسترده‌ترِ آتی و همگامی تشکل‌های سیاسی، صنفی و مدنی، و نیز نافرمانی مدنی گسترده‌ی توده‌ها، رژیم سرکوب‌های گسترده‌ای را سازمان داده است:

مأموران امنیتی جمهوری اسلامی در جریان مراسم زادروز کیان پیرفلک در ایذه، پویا مولایی‌راد از بستگان مادر کیان زینب مولایی‌راد، را به قتل ‌رسانند.

دستگاه‌های امنیتی جمهوری اسلامی فشارها بر معلمان را به روش‌های مختلف تشدید کرده‌اند و هشت نفر از معلمان معترض را در شعبه اول دادگاه انقلاب شیراز محاکمه می‌کنند.

نیروهای وزارت اطلاعات، بیش از ۳۰ نفر از اعضای خانواده‌های دادخواه سنندج، دیواندره و دهگلان را که به دیدار خانواده‌های کشته‌شدگان اعتراضات ۱۴۰۱ در سقز و بوکان رفته بودند در راه بازگشت، بازداشت کرده‌اند و به مکانی نامعلومی برده‌اند.

شعبه یکم بازپرسی دادسرای امنیت به دنبال محکوم کردن دو زندانی سیاسی در زندان اوین، سعید مدنی و حسین رزاق را برای مشارکت در کنفرانس مجازی «نجات ایران» با اتهام‌های واهی و جدید است.

رژیم به بازبینی لایحه «عفاف و حجاب» پرداخته مجازات‌های سخت‌تری اعمال می‌کند و در دانشگاه‌ها در افزون بر حراست ابزاری دیگری برای سرکوب دانشجویان به ‌نام «کمیته‌های اخلاق و حجاب» تشکیل می‌دهد.

سرکوب در بلوچستان رزمنده ادامه دارد و به نیروهای ضد مردمی مسلح و مستقر در کردستان آماده باش داده و همه نیروهای بومی رژیم به گردان‌های عملیاتی عودت داده شدند.

  • ما تشدید سرکوب‌ها به ویژه سرکوب خانواده‌های دادخواه، مردم بلوچستان و کردستان را شدیدا محکوم می‌کنیم.
  • از مردم ایران می‌خواهیم بیش از پیش صف مبارزه متحد خود علیه رژیم را فشرده‌تر و گسترده‌تر نمایند، تشکل‌های سیاسی، صنفی، مدنی به مبارزه مردم برای گذار از جمهوری اسلامی بپیوندند. زیرا رژیم نه اراده و نه توان برآوردن خواست‌های آنها را دارد.
  • از مردم می‌خواهیم با نافرمانی مدنی گسترده و هوشمند رژیم را بیش از پیش منزوی و تضعیف کنند.
  • از نیروهای مسلح می‌خواهیم، نیروی مسلح خامنه‌ای و رئیسی نباشند، بلکه نیروی مسلح مردم ایران باشند و اسلحه‌های خود را برای حفظ مرزها و مردم ایران بکار گیرند نه بر علیه مردم ایران و در حمایت از خامنه‌ای و دار و دسته ضدمردمی و ضدایرانی او.

پاینده و سرفراز باد ایرانی آباد و آزاد

زن زندگی آزادی

شورای ملی تصمیم

۲۱ خرداد ۱۴۰۲ – ۱۱ ژوئن ۲۰۲۳

 

یادی از زنده‌یادان قتل‌های زنج…

یادی از زنده‌یادان قتل‌های زنج…

بازدیدها: 2

امروز، در سالگرد محمدجعفرپوینده، یکی از قربانیان قتل‌های زنجیره‌ای، یاد او و دیگر روشنفکران و فعالان سیاسی و فرهنگی کشورمان که در دوران تاریک استبداد و تبعیض جان خود را فدای آزادی و برابری مردم ایران کردند، گرامی می‌داریم.

محمدجعفرپوینده در سال ۱۳۳۳ در شهرستان اشکذر استان یزد به دنیا آمد. او از جوانی علاقه‌مند به خواندن و نوشتن بود و در زمینه‌های جامعه‌شناسی، زبان‌شناسی و ادبیات فعالیت داشت. او آثار بزرگ نویسندگان و جامعه‌شناسان جهان را به فارسی ترجمه کرد و خود نیز چندین کتاب و مقاله درباره نقش جامعه‌شناسی در تحلیل ادبیات، رابطه بین زبان و فرهنگ، تأثیر جامعه بر نویسنده و خواننده، روش‌های ترجمه و نقد ادبی نوشت.

پوینده عضو کانون نویسندگان ایران بود و به خاطر مخالفت با سانسور و دفاع از آزادی بیان شناخته می‌شد. او همچنین در پژوهش‌گاه فرهنگی کار می‌کرد و در حال ترجمه کتاب «پرسش و پاسخ درباره حقوق بشر» بود.

پوینده در پاییز سال ۱۳۷۷ به دست نیروهای وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی به قتل رسید. او پس از خروج از دفتر کار خود در یکی از روزهای آذرماه ناپدید شد و جسدش در نزدیکی روستای بادامک شهریار (در اطراف شهر کرج) پیدا شد. پوینده یکی از قربانیان قتل‌های زنجیره‌ای بود که در آن ده‌ها روشنفکر و فعال سیاسی و فرهنگی ایران به دستور وزارت اطلاعات حکومت اسلامی به قتل رسیدند.

به گفته منابع مختلف، قربانیان قتل‌های زنجیره‌ای بیش از ۸۰ نفر از نویسندگان، مترجمان، شاعران، کنش‌گرایان سیاسی و شهروندان عادی بودند. از جمله کسانی که در شیوه مشابه پوینده به قتل رسیدند، می‌توان به نام‌های زیر اشاره کرد:

مظفر بقایی، کاظم سامی، عبدالرحمن قاسملو، حسین سودمند، هایک هوسپیان‌مهر، احمد میرعلایی، طاطاوس میکائیلیان، سیامک سنجری، غفار حسینی، احمد تفضلی، رضا مظلومان، فاطمه قائم‌مقامی، معصومه مصدق، پیروز دوانی، حمید حاجی‌زاده       ، کارون حاجی‌زاده، علی‌اکبر سعیدی سیرجانی، برخی دیگر از قربانیان قتل‌های زنجیره‌ای هستند.

ما در سالگرد شهادت پوینده، به خانواده، دوستان و همکاران او تسلیت می‌گوئیم. ما همچنین خواستار عدالت و پاسخگوئی برای قاتلان پوینده و دیگر قربانیان قتل‌های زنجیره‌ای هستیم. ما جمهوری اسلامی را مسئول خشونت و کشتار علیه مخالفان خود می‌دانیم و این قتل‌ها را یه شدت محکوم می‌کنیم. ما از ملت ایران می‌خواهیم که به یاد پوینده و دیگر شهیدان فرهنگ و آزادی، و پشتیبان خانواده‌های دادخواه باشند و برای تحقق آرزوهای آن‌ها بجنگند.

شورای ملی تصمیم

۱۵ خرداد ۱۴۰۲ – ۵ ژوئن ۲۰۲۳