حکومت اسلامی حملات خود را علیه مردم و مبارزان بیش از پیش گسترش داده است. شوربختانه، برخی از کشورها در نقض حقوق بشر، دموکراسی و آزادی بیان با رژیم اسلامی همکاری و یا با سکوت با آن همگامی میکنند.
دولت بلژیک دستور آزادی اسدالله اسدی تروریست بمبگذار را صادر کرده است. پلیس آلبانی به اردوگاه اشرف ۳ حمله نموده که منجر به کشته شدن یک نفراز ساکنان آن شده است. دولت فرانسه دستور لغو اجازه مجاهدین برای برگزاری مراسم سالانه در پاریس را داده است. اتحادیه اروپا و آژانس بینالمللی انرژی اتمی خدعههای رژیم را پذیرفتهاند. دولت بلژیک، زاکانی سرکوب کنندهی دانشجویان در اعتراضهای ۱۸ تیر ۱۳۷۸ را برای شرکت در همایش شهرداران در بروکسل دعوت کرده است.
شورای ملی تصمیم همهی این سکوتها، همگامیها، و همکاریها با حکومت اسلامی را به شدت محکوم میکند.
حکومت اسلامی قلب تپندهی جنبش در کردستان و بلوچستان را نشانه گرفته است. دست به ماجراجوییهای نظامی در نوار مرزی غرب کشور زده است. به بهانه مانور نظامی از جمله در کوهستان «کوسالان» در کردستان زیستگاه های مردم، طبیعت بکر، پوشش گیاهی متنوع و زیستگونههای جانوری را در مناطق حفاظت شده به آتش کشیده است. برای ترور مولوی عبدالحمید نقشههای مفصل کشیده که خوشبختانه با شکست روبرو شده است. جنبش دانشجویی را زیر ضرب گرفته است. مجازات علیه نافرمانی مدنی، علیه حجاب اجباری و فشار بر خانوادههای دادخواه را تشدید کرده است. اعدام و فشار بر زندانیان سیاسی، صنفی و مدنی را افزایش داده است.
شورای ملی تصمیم، همهی این اقدامات ضدبشری و مذبوحانه حکومت اسلامی را که برای سرکوب جنبش «زن، زندگی، آزادی» صورت میگیرد به شدت محکوم میکند.
شورای ملی تصمیم هر نوع سرکوب، توطئه، نقض حقوق بشر و اقدامات فراقانونی از طرف جمهوری اسلامی بر علیه بخشی از اپوزیسیون حکومت اسلامی چه در داخل و چه در خارج از ایران، چه به وسیله نیروهای امنیتی رژیم و چه به وسیله دولتهای تطمیع شده از طرف رژیم را محکوم میکند.
ما از همهی نیروهای اپوزیسیون جمهوری اسلامی میخواهیم بیش از پیش صفوف خود را متحد کنند و با همبستگی ملی و پیوند مبارزات سیاسی، صنفی، مدنی و گسترش نافرمانی مدنی، گستاخی رژیم را با تسریع در سرنگونی آن پاسخ دهند.
ما گسترش بیش از پیش سرکوب حکومت اسلامی و سکوت و همکاری برخی از کشورهای غربی را به شدت محکوم میکنیم. این سکوت و همکاری نشانهای از نقض اصول بنیانی حقوق بشر و دموکراسی است. ما از جامعه بینالمللی میخواهیم که به جای همکاری با رژیم در سرکوب اپوزیسیون حکومت اسلامی، از مبارزه مردم ایران برای آزادی، دموکراسی، حقوق بشر و سکولاریسم در ایران پشتیبانی کنند.
شورای ملی تصمیم
۳۱ خرداد ۱۴۰۲ – ۲۱ ژوئن ۲۰۲۳
متاسفانه بدلیل عدم همگرای و اتحاد و… بین مخالفان جمهوری اسلامی در خارج از کشور باعث شده که مبارزات عمومی در داخل کشور دچار رکود بشود. به نظر من اگر نیروهای مخالف ج.ا در خارج از کشور دنبال سهم خواهی نبودن و متحد میشدن، مبارزات داخل گسترده تر از شروع انقلاب “زن، زندگی، آزادی” میشد و کشورهای غربی دست به این اقدامات مزورانه نمیزدن.
میخواهم به سران و تصمیم سازان احزاب و سازمانها و تشکلهای خارج از کشور بگویم که نسلتان عین دایناسورها در حال منقرض شدن است.
پیر و فرتوت شدید.
قدری خجالت بکشید از نوجوانان داخل کشور که برای ایجاد دموکراسی از جان شیرینشان گذشتند ولی شما از سهم خواهی خود نمیگذرید. چیزی عایدتان نخواهد شد.
کدامیک از مبارزان داخل کشور در رویارویی با اهریمن، جدال نوع حکومت را با همسنگر خود مطرح کرده است؟!
از قدیم با حرفهای مزخرفی که تحویلمان دادن به دروغ گفتن سیاست پدر و مادر ندارد!
سیاست یک علم است.
این سیاستمداران بی پدر و مادر هستند که با کسب قدرت از این علم بعنوان ابزاری در جهت سرکوب مخالفانشان بهره میبرن.
این بحث چی چی طلب و چی چی خواه و… را رها کنید. دور یک میز بنشینید و عین آدم عاقل کار راهبردی را در پیش بگیرید تا هر زنک و مردکی به خود اجازه ندهد که قبل از به حکومت رسیدن خودی و ناخودی را عَلَم کند و…
همبستگی ،برنامه ریزی و عمل انقلابی سه عامل پر قدرت برای ایستادگی در مقابل جنایات رژیم و به پایین کشیدن آن است .