موزهی مجازی خاوران هر چند نام «موزه» بر آن نهادهای اما در حقیقت یک «ضد موزه» است، یک جانبخشی است. بر خلاف موزه که شیئ تمام شده را از بستر طبیعی خود جدا کرده و در ویترین به تماشا میگذارد، تلاش ما بر جانمایی دوبارهی مقاومت و خاطرات پراکنده و مخدوش گذشته در بستر تاریخی خود است. تا بتوانیم حقیقت تاریخی گورستان خاوران، مدفن زندانیان سیاسی اعدامشده در طول دههی ۶۰ در تهران و شناخته شدهترین نشانه و سند قتلعام زندانیان سیاسی و عقیدتی در زندانهای جمهوری اسلامی در تابستان ۱۳۶۷، را بازسازی کنیم و در متن زندگی قرار دهیم.
چنان که روند تاریخی حرکت حکومت جمهوری اسلامی، از دولتی به دولت دیگر، نشان داده است، کلیت حکومت عزمی راسخ در پنهانسازی، انکار، خفیف شمردن و بیاعتبار کردن روایت دادخواهان کشتارهای سیاسی دههی ۶۰ از خود نشان داده و میدهد. روند تخریب حافظهی سیاسی نه تنها با کشتار و ناپدیدسازی مخالفان، که با مختل کردن فرآیند حافظهی بازماندگان ادامه پیدا کرده است. جلوگیری از برگزاری هرگونه مراسم سوگواری و یادبود، تخریب مداوم هر نشانی بر مزارهای گمنام، تخریب چندبارهی خاوران و امروز محصور کردن آن و ممانعت از حضور آزادانهی خانوادههای دادخواه در خاوران و سر آخر ، تلاش برای تغییر ماهیت آن با دفن مردگان جدید در آن خاک.
تنها روزنهای که تا امروز توانسته نوری بر این تاریکی تحمیلی بتاباند و تمام تلاشهای حکومت را بر آب ریزد استقامت و روایت خستگیناپذیر دادخواهان بوده است. دادخواهی برای مبارزان مدفون در خاوران نه با این پروژه آغاز شده و نه با این پروژه به پایان میرسد. آنچه در این وبسایت ساخته خواهد شد طرحی است برای ثبت و حفاظت از حقیقت خاوران با نگاهی به تلاشهای گذشتهی بازماندگان و دادخواهان خاوران. این مجموعه تنها میتواند بر دوش تلاش همهی فعالان و دادخواهانی بنا شود که از اولین ساعات پس از فاش شدن جنایت در زندانها، خود را به «لعنتآباد» خاوران رساندند و با صد خطر آن عکسهای تلخ را گرفتند. بر دوش رنج مادران و همسرانی که به همهی موانع و محدودیتها، تهدیدها و سرکوبها عاشقانه خندیدند و خود را به خاوران رساندند و آنقدر مسیر دشوار شهر تا این تکه خاک جدا افتاده از زندگی را طی کردند تا سر آخر، با رشتهی جان خود، آن را به شهر و خاطرهی آن گره زدند و «لعنتآباد» را «گلزار» کردند. بر دوش جان به در بردگان از این فاجعهی انسانی سهمگین که به وظیفه تاریخی خود پشت نکردند و روایت کردند. از رفقایشان و از جلادان مقدسشان گفتند تا ما امروز تصویری از آنچه بر این خاک و بر انسانهای آن رفته است داشته باشیم.
ما نسل سوم دادخواهان هستیم. احساس وظیفه میکنیم تا مشعلی که با هزار هزار رنج و فداکاری تا امروز رسیده است را افروخته نگه داریم. بر این باوریم که وظیفهی تاریخی ماست که در این راه گامی به پیش برداریم و با ابزاری عمومیتر حقیقت خاوران را روایت کنیم تا صدای دادخواهی ما، بلندتر از پیش، آیندهی ایران را روشن کند. ما تا روزی که دادخواهی به نتیجه برسد نه به بخشش میاندیشیم و نه به فراموشی. آنقدر نام خاوران را فریاد میزنیم که دیگر هرگز خاورانی در این خاک برپا نشود.
گروه اجرایی و پژوهشی موزهی مجازی خاوران یک گروه مستقل است. ما با ترکیبی از فعالیت داوطلبانه دادخواهان و پژوهشگران مستقل و فعالیت حرفهای متخصصان در حوزههای مورد نیاز در راه اجرای اهداف پروژه، موزهی خاوران را طراحی کرده و در حال اجرای آن هستیم. بودجهی مورد نیاز این پروژه با حمایتهای شفاف و داوطلبانهی حامیانی تأمین میشود که هر یک به اندازهی توان، آجری به بنای این موزه اضافه میکنند.
0 Comments