در تقویم جهانی ۲۱ فوریه برابر با دوم اسفند روزی است که از طرف یونسکو به عنوان «روز جهانی زبان مادری» نامگذاری شدهاست. هدف از این روز ترویج چند زبانی به عنوان یک ابزار حیاتی برای روابط اجتماعی و توسعه جهانی عنوان شده است. به گفته سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی سازمان ملل متحد، توسعه آموزش و یادگیری با کیفیت با استفاده از فنآوری آموزشی، راهی است که میتواند جهان را به سمت آموزش چند زبانه هدایت کند.
زبان اصلی ترین ابزار ارتباطی است که نقش مهمی در نظام آموزشی هر کشور دارد. محققین امور آموزش باور دارند که برای کودکان ایرانی «دوگانه زبان مادری و زبان رسمی» باعث شده تا بدو ورود کودکان در مراکز آموزشی همیشه با احساس «نبود امنیت، نداشتن اعتماد به نفس و ترس…» همراه باشد. این در حالی است که یکی از خطرات معنوی انسانها در جامعه از دست رفتن فرهنگهای گوناگون و یا استحاله آنان به دلیل نادیده انگاری فرهنگی توسط قدرت مستقر می باشد.
نیاز به آموزش زبان مادری و استفاده روشمند یادگیری برای حفظ زبانها و گویش ها، از عمده ترین عوامل تاثیرگذار بر تحولات فرهنگی هر کشوری است. خصوصا در جامعه ایران که از تاریخ هفت هزار ساله برخوردار می باشد و ترکیب ملی آن به دهها زبان و صدها گویش گره خورده است. در این رابطه منابع مستند تائید می کنند در ایران بیش از ۷۶ زبان زنده وجود دارد. و این درحالی است که حدود ۲۰ زبان و گویش در معرض نابودی و انقراض کامل قرار دارد.
با توجه به تحولات ساختاری پیش روی در جامعه ایران و مرحله فروپاشی سیاسی حکومت جمهوری اسلامی، و نیز توجه افکار عمومی مردم به حوزه منابع دموکراتیک و کثرتگرا، اکثر مردم ایران باور دارند که رفع تبعیض از زبانها و توجه ویژه حکومت آینده به حفظ تفاوتهای فرهنگی در اعتلای نظام آموزشی و حوزه عمومی از بنیادهای دموکراسی است که حمایت مردم ایران را در پشت خود دارد. در این رابطه «بر اساس نظرسنجی موسسه گمان که در ماه فروردین منتشر شده، ۶۵ درصد از جامعه آماری با تدریس زبان مادری در مدارس در کنار زبان فارسی موافق هستند… این نظرسنجی همچنین ناظر به این باور است که حدود ۸۴ درصد جامعه، زبان فارسی را بهترین گزینه برای زبان مشترک یا میانجی در ایران میدانند.
شورای ملی تصمیم با تاکید به مبانی حقوق بشری و نظر به اهمیت تحولات فرهنگی در دنیای مدرن و آینده کشور ایران، یکی از راههای برون رفت از بحرانهای کنونی فرهنگی کشور را توجه به ساختار چندفرهنگی در کنار حمایت از زبان مادری و حفظ و توسعه فرهنگها و هنرهای قومی می داند.
در ایران دموکراتیک و سکولار آینده که پایبند به اعلامیهی جهانی حقوق بشر و میثاقهای پیوست آن است، به موازات حمایت زبانها و فرهنگهای گوناگون، زبان فارسی به عنوان زبان مشترک و همبستگیبخش همهی مردم ایران در سراسر کشور و در تمام دوران تحصیل تدریس خواهد شد. دانش آموزان ما همراه آموزش زبان مادری، زبان فارسی را به عنوان زبان ملی و زبان انگلیسی را به عنوان زبان بینالمللی خواهند آموخت.
با گسترش زبانهای مادری و فرهنگها و هنرهای قومی، نزدیکی، تفاهم و همبستگی همگانی مردم ایران را تقویت کنیم.
شورای ملی تصمیم
۲ اسفند ۱۴۰۲
۲۱ فوریه ۲۰۲۴
0 Comments