شورای ملی تصمیم  همراه و همگام با مردم آگاه ایران، برای تحقق خواسته‌های زیر تلاش و مبارزه می‌کند. 1- گذار کامل از جمهوری اسلامی با تکیه به جنبش‌های اعتراضی مردم، گذار خشونت پرهیز با حفظ حق دفاع مشروع. 2 – حفظ تمامیت ارضی کشور با تاکید بر نظام غیرمتمرکز . 3- جدایی دین از حکومت. 4 – فراخوان عمومی برای تشکیل مجلس مؤسسان. 5 – تلاش برای برپایی نظامی دموکراتیک و انتخابی  تعیین نوع حکومت با آرای مردم. 6 –  اجرای کامل اعلامیه‌ی جهانی حقوق بشر و میثاق‌های وابسته به آن، با تاکید بر رفع هرگونه تبعیض علیه زنان و برابری جنسیتی در تمام عرصه های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، خانوادگی و مشارکت زنان در مدیریت جامعه، و نیز تاکید بر حفظ محیط زیست

بیانیه شورای ملی تصمیم

2023-12-29

نوشته ای دیگر از شورای ملی تصمیم

Comments

بازدیدها: 0

به مناسبت سالگرد اعتراضات دی ماه ۱۳۹۶

فراخوان اعتراضاتی که از ۷ دی ۱۳۹۶ از مشهد و شهرهای بزرگ استان خراسان آغاز شد، برای «نه به گرانی» و در اعتراض به سیاست‌های اقتصادی، علیه فساد در دستگاه دولت و میزان بالای بیکاری در دولت حسن روحانی شکل گرفت. اما تداوم اعتراضات با فراخوان‌های بیشتر باعث شد تا  دامنهٔ همگانی آن فراتر از مشکلات اقتصادی رفته و مخالفت‌ها با نظام سیاسی ایران به ‌ویژه علیه ولایت فقیه و رهبر خودخوانده آن علی خامنه‌ای گسترش یابد.

از ویژگی‌های این اعتراضات شامل گذار قطعی از حکومت جمهوری اسلامی همراه با اقدامات و شعارهای ساختارشکنانه و کاملا بدور از مطالبات مذهبی و اصلاح‌طلبانه که به شعار «اصلاح طلب، اصول‌گرا دیگه تموم ماجرا» به شکل یک گفتمان برای گذار کامل از نظام جمهوری اسلامی تبدیل گشت.

جنبش دی‌ماه در کمتر از چند روز به ۱۶۰ شهر گسترش یافت، وبیش از۶۰ دفتر امام جمعه در سراسر کشور تخریب و به آتش کشیده شد.

رهبری این اعتراضات در دست گروه عظیمی از جوانان  بود. اکثر کسانی که در این حرکتها حضور یافتند، متعلق به حاشیه کلان شهرها و تهیدستان جامعه  و یا از طبقات متوسطی بودند که بحرانهای فزاینده اقتصادی قدرت خرید به شدت کاسته و ناچاراً مجبور به زندگی در حاشیه شهرها شده بودند. سه عامل باعث شکل گیری این جنبش گشت که عبارت بودند از: فساد گسترده و نظام‌مند، تنگناهای معیشتی و استبداد سیاسی.

پس از جنبش سبز، حمایت نیروها و احزاب سیاسی اپوزیسیون خارج کشور از تحولات جاری دوباره کلید خورد. از همان روز ۸ دی‌ماه دهها حرکت اعتراضی در حمایت از معترضین داخل کشور در جلوی سفارتخانه های جمهوری اسلامی برگزار گردید. اتحاد فراگیری مابین جنبش داخل و خارج از کشور فراهم شد.

در این جنبش صدها نفر از اعتراض کنندگان توسط عوامل سرکوب جمهوری اسلامی کشته شدند،‌ هزاران نفر دستگیر و روانه زندان و تعدادی هم با احکام سنگین به جوخه های اعدام سپرده گشتند.

شورای ملی تصمیم با تجلیل از جنبش «دی ماه ۱۳۹۶» و بزرگداشت خاطره مبارزان شجاعی که جان خود را از دست دادند، آنرا سرآغاز تحولات میدانی سرنگونی‌خواه مردم ایران می داند که بر جنبش های پی در پی پس از خود «آبان ۹۸، ۹۹، ۱۴۰۰ و ۱۴۰۱» تاثیر بسزایی گذاشت. جنبشی که از سطح مواضع تمامی شخصیت‌ها، احزاب و سازمانهای راست و چپ اصلاح‌طلب، استمرارخواه و وابسته به جمهوری اسلامی عبور کرد و گذار کامل از نظام جمهوری اسلامی را به گفتمان مطالبات ملی و فراگیر مبارزان اجتماعی داخل و خارج تکامل بخشید.

گسترده باد همبستگی  ملی مردم ایران برای نیل به آزادی، دموکراسی و حکومتی سکولار مبتنی بر اعلامیه جهانی حقوق بشر و میثاق‌های پیوست آن.

جاودان باد خاطره تابناک  رزمندگان شجاع جان‌باخته در قیام دی ماه ۱۳۹۶

شورای ملی تصمیم

۶ دی ماه ۱۴۰۲ ۲۷ دسامبر ۲۰۲۳

برای انتشار در شبکه های اجتماعی

0 Comments

0 Comments

تماس با شورای ملی تصمیم

4 + 9 =

مقالات بیشتر از این نویسنده را می‌توانید با کلیک روی نام ایشان مشاهده کنید.

تازه ترین

اعدام را متوقف کنید؛ زندانیان …

اعدام را متوقف کنید؛ زندانیان …

روز شنبه ۱۳ اردیبهشت ۱۴۰۴، ناهید شیرپیشه، معلم بازنشسته، فعال مدنی، و مادر پویا بختیاری از جان‌باختگان خیزش آبان ۱۳۹۸، با مرخصی ده‌روزه از زندان زنجان آزاد شد. شورای ملی تصمیم با تأکید بر حق بنیادین آزادی بیان، آزادی تجمع، و دادخواهی، تداوم حبس ناهید شیرپیشه و هزاران...

فراخوان شورای هماهنگی تشکل‌های…

فراخوان شورای هماهنگی تشکل‌های…

در آستانه‌ی روز معلم، یاد و خاطره‌ی زنده‌یاد ابوالحسن خانعلی، معلم آزاده‌ای که در دوازدهم اردیبهشت سال ۱۳۴۰ در جریان تجمع صنفی فرهنگیان به دست حکومت وقت جان باخت را گرامی می‌داریم؛ او نماد ایستادگی فرهنگیان در برابر ظلم و بی‌عدالتی بود. بیش از شصت سال از آن روز...

بیانیه‌ی شورای ملی تصمیم به من…

بیانیه‌ی شورای ملی تصمیم به من…

گرامی باد اول ماه مه، روز جهانی همبستگی کارگران کارگران ایران در یکی از دشوارترین شرایط ممکن زندگی و کار می‌کنند: بدون تشکل‌های مستقل کارگری، بدون ایمنی در محیط‌های کار، بدون حق نظارت بر وضعیت امنیت محیط کار خود، و اغلب با دستمزدی کمتر از خط فقر، به انجام کارهای...