بازدیدها: 16

بر اساس بیانیه‌ی اعلام موجودیت شورای ملی تصمیم، اهداف تشکیل این شورا به شرح زیر است:

گذار کامل از جمهوری اسلامی، فراخوان عمومی برای تشکیل مجلس مؤسسان، برپایی نظامی دموکراتیک و انتخاباتی، و اجرای کامل بیانیه جهانی حقوق بشر.

استراتژی و تاکتیک شورا برای دستیابی به این اهداف در عبارت «تکیه بر جنبش‌های اعتراضی مردم (گذار خشونت‌پرهیز با حفظ حق دفاع مشروع)» خلاصه شده است.

تعاریف:

۱ – جنبش‌های اعتراضی مردم به‌طور کلی به سه جنبش اساسی صنفی، مدنی و سیاسی تقسیم می‌شوند.

۲ –  خشونت‌پرهیز به معنای آن است که در فرآیند گذار از جمهوری اسلامی، حق مبارزه‌ی مشروع در برابر خشونت نیروهای سرکوب را برای خود محفوظ می‌داریم.

۳ –  دفاع مشروع در این بیانیه به معنای دفاع مشروع جمعی و دفع تهاجم و خشونت است.

تشریح:

با توجه به اینکه حکومت مذهبی جمهوری اسلامی، تمامی حقوق فردی و جمعی ملت شریف ایران را ـ که در اعلامیه‌ی جهانی حقوق بشر و میثاق‌های وابسته به آن تصریح شده ـ نقض کرده است، ملت ایران هیچ راهی جز مبارزه و سرنگونی این رژیم برای دفاع از خود و حقوق به‌رسمیت‌شناخته‌شده‌اش ندارد. دفاع مشروع جمعی ما در پاسداری از این حقوق از دست‌رفته معنا می‌یابد.

یکی از مهم‌ترین شاخصه‌های تاکتیکی و استراتژیک شورا در دوران گذار، تلاش برای شکل‌گیری ائتلافی فراگیر از جریان‌ها و شخصیت‌های دموکراسی‌خواه در داخل و خارج کشور است. به همین دلیل، شورا تلاش گسترده‌ای برای نزدیکی و همکاری نیروها و تشکل‌های دموکراسی‌خواه در پیش گرفته است. کمیسیون ائتلاف و تعامل با همراهی هیئت مدیره، همواره باید در راستای تحقق این هدف فعالیت نمایند.

شیوه‌های مبارزاتی و تاکتیک‌های دفاع مشروع، بسته به ماهیت هر یک از جنبش‌های سه‌گانه‌ی مردمی، متفاوت است. این تاکتیک‌ها در نهایت در خدمت استراتژی کلی ما، یعنی سرنگونی کامل جمهوری اسلامی، قرار دارند.

تاکتیک‌های مبارزاتی شورا در ارتباط با جنبش‌های صنفی:

۱-  کمک به تشکل‌یابی، پیوستگی و انسجام در مبارزات صنفی و اعتصابات گسترده و فراگیر به‌منظور از کار انداختن صنایع تولیدی و خدماتی (به‌استثنای بخش‌های غذایی و درمانی).     
۲- تلاش برای ایجاد همکاری و هم‌افزایی میان جنبش‌های صنفی با جنبش‌های مدنی و سیاسی.
۳- جلب حمایت اتحادیه‌ها و نهادهای صنفی کشورهای مختلف و نهادهای بین‌المللی برای پشتیبانی از مطالبات تشکل‌های صنفی.

تاکتیک‌های مبارزاتی شورا در ارتباط با جنبش‌های مدنی:

۱- حمایت از اعتراضات مدنی در داخل و خارج کشور.
۲- کمک به فرآیند تشکل‌یابی و تشکیل محفل‌های محلی و رساندن صدای دادخواهی آن‌ها به جهان.
۳- نافرمانی مدنی به شیوه‌های ابتکاری، از جمله تحریم کالاهای شرکت‌ها، بانک‌ها، فروشگاه‌های زنجیره‌ای وابسته به نهادهای سرکوب، و نیز مغازه‌داران وابسته‌ی محلی.
۴- جلب حمایت پارلمان‌ها، چهره‌های عمومی، سلبریتی‌ها و افکار عمومی جهانی نسبت به جنبش‌های دادخواهانه‌ی ملت ایران.

تاکتیک‌های شورا در ارتباط با جنبش سیاسی و سرنگونی‌طلب:

الف) در شرایط رکود و فرود جنبش انقلابی:

۱- ایجاد ارتباط نزدیک و مستمر میان نیروهای داخل و خارج کشور برای اجرای تاکتیک‌های مبارزاتی.
۲- تشکیل هسته‌های محلی مبارزاتی در هر منطقه و گسترش شبکه‌های مردمی بر پایه‌ی اعتماد و میزان آمادگی انقلابی.
۳- حذف نمادهای تبلیغاتی و حضور نمادین حکومت در محلات، خیابان‌ها، مراکز آموزشی، فرهنگی، هنری و صنفی.
۴- شعارنویسی و نصب تراکت و بنر در مناطق پر رفت‌وآمد با رعایت اصول امنیتی.
۵- شناسایی، افشا و انتشار آدرس و شماره تلفن نیروهای سرکوبگر محلی و روحانیون حکومتی در فضای مجازی، و بایکوت آنان.

ب) در شرایط خیزش جنبش انقلابی:

۶- شعاردهی شبانه در مجتمع‌های مسکونی و روشن کردن مشعل در پشت‌بام‌ها.
۷- برگزاری تظاهرات و اعتراضات در دانشگاه‌ها، مدارس و مراکز اقتصادی عمومی.
۸- تشکیل هسته‌های اولیه بر اساس تاکتیک «محله‌محور» در تمام ساعات شبانه‌روز برای آماده‌سازی تظاهرات بزرگ‌تر و فرسایش نیروهای سرکوب.
۹- برگزاری تجمعات گسترده هم‌زمان با فروپاشی سیاسی حکومت اسلامی، تثبیت آلترناتیو انقلابی، و تظاهرات متمرکز در میادین استراتژیک تهران و دیگر شهرها.
۱۰- پیوند دادن اعتراضات مناطق مختلف برای دستیابی به تظاهرات متمرکز در شهرها و روستاها، در صورت اطمینان از خستگی و ناتوانی نیروهای سرکوبگر.
۱۱- تثبیت حاکمیت مردمی در محلات، خیابان‌ها و شهرها و تسخیر مراکز قدرت با در نظر گرفتن شرایط و وضعیت جنبش انقلابی.

تبصره: جان و مال تمامی نیروهای نظامی، انتظامی و امنیتی که در جریان خیزش انقلابی تسلیم شده و به مردم بپیوندند، در امان خواهد بود.

کمیسیون سیاست‌گذاری شورای ملی تصمیم