25 نوامبر روز جهانی مبارزه با خشونت علیه زنان بشمار میرود. از آنجاییکه خشونت علیه زنان و دختران، به علت استمرار جوامع مردسالار و حکومتهای ضد زن، هر روز فاجعه می آفریند، هر ساله به مدت 16 روز از 25 نوامبر تا 10 دسامبر به این مسئله مهم پرداخته میشود.
از آغاز حکومت اسلامی در سال 57 تا به امروز، مقوله ایدئولوژی جنسیتی باعث تغییرات بنیادی در قانون و فرهنگ جامعه شده است. در واقع در طی چهار دهه گذشته، آپارتاید جنسیتی، طوری در کشورمان شکل گرفته که زن باید کاملا در خدمت مرد و مرد به عنوان حافظ ناموس زن، برسمیت شناخته شود. این ایده مالکیت مرد بر بدن زن، کودک همسری، قتلهای ناموسی و انواع خشونتهای فیزیکی و روانی را در کشور، قانونی و عادی کرده است. یعنی خشونت سیستماتیک دولتی در ایران مورد حمایت قانون شرعی موجود قرار دارد.
از طرف دیگر، خشونتهای فردی و سنتی همیشه وجود داشته ولی وقتی حکومت و قانون بر آن صحه میگذارد، فاجعه فرهنگی بوجود میآورد، این فاجعه فرهنگی تا جایی رسیده که مسئله جنسیت، شدیدا سیستم آموزشی کشور را نشانه گرفته است، بطوری که میخواهند علم و دانش را نیز دخترانه و پسرانه کنند.
اما سوال اینجاست آیا واقعاً حکومت اسلامی توانسته به اهداف خود برسد؟ اعتراضات گسترده زنان با ابتکارات مختلف در طول عمر رژیم، نشاندهنده اینست که حکومت، بازنده اصلی در مبارزات با زنان بوده است، مقاومت زنان از همان ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی شروع و علیرغم هزینه زیاد، هنوز ادامه دارد. قتل دولتی مهسا امینی و آرمیتا گراوند موجبات خشونت بیشتر حاکمیت علیه زنان مبارز شده است. در واقع شعار کنونی رژیم، سر زنان را نشانه گرفته است، بطوریکه خشونت دولتی به امری عادی، معمول و روزمره در کشور تبدیل گشته است.
حاکمیت، تنها “مقاومت زنان” را در مقابل خود مهم و اساسی میبیند، چون باعث زیر سوال رفتن سلطه مردان دین سالار میشود. هر کجا سلطه مرد به چالش کشیده شده، انواع خشونتها و زورگوییها ابداع میگردد و آنچنان گسترش می یابد تا جایی که حجاببان زن، قاتل زن میشود.
شاید این سوال ایجاد شود که در مقابل خشونتهای دولتی و سیستماتیک چکار باید کرد، بنظر میرسد که ما زنان یک راه بیشتر نداریم، اتحاد و همبستگی برای براندازی حکومت اسلامی و ادامه فعالیتهای فرهنگی و اطلاع رسانی بینالمللی و فراخواندن سیاستمداران اروپایی در خاتمه دادن به مماشات خود با جمهوری اسلامی. روز پنجشنبه 23 نوامبر 2023 پارلمان اروپا با دادن یک قطعنامه، قتل دولتی مهسا امینی را محکوم کرد و نمایندگان، از مقامات ایرانی خواستند که به همه تبعیضها علیه زنان و دختران از جمله قوانینی که پوشیدن حجاب را الزامی میکند پایان دهند. این قطعنامه، گرچه تاییدی بر جنایات حکومت اسلامی در حق زنان است اما هرگز کافی نیست.
برنامه ریزی برای تغییر قانون بر اساس برابری جنسیتی پایدار در آینده بعد از حکومت اسلامی، یکی از وظایف اصلی زنان و مردان برابری خواه، بشمار میرود زیرا توسعه پایدار یک جامعه، بدون برابری حقوقی همه شهروندان و رفع هر گونه تبعیض جنسی و جنسیتی، طبقاتی و قومی امکان پذیر نیست. بنابراین همبستگی برای ایجاد تغییرات اجتماعی وظیفه یکایک ما زنان ایرانی در شرایط کنونی است.
ناهید حسینی
۱۱ آذر ۱۴۰۲ – ۲ دسامبر ۲۰۲۳
0 Comments