مبارزه جامعه عرب در برابر تمام…

by شورای ملی تصمیم | 16.مه 2023 | مقالات

بازدیدها: 0

در دوره اصلاحات از سال ۱۹۹۷ تا ۲۰۰۴ فعالان اجتماعی در میان مردم عرب بسیار به تکاپو افتادند. دوره ای بود که بعد از دهها سال انسداد سیاسی ، اجتماعی و اختناق تحمیلی در اثر جنگ ایران عراق و بعدها یکه تازی اکبر رفسنجانی در سیاست امنیت اقتصاد و … پدید آمده بود. فرصت اصلاحات نزد بسیاری از فعالان عرب مغتنم شمرده شد. هر کسی با هر طرح و اندیشه ای در منطقه خود به گونه ای یک فعالیت فرهنگی اجتماعی ترتیب می داد تا در جبران عقب ماندگی تاریخی که توسط تمامیت خواهان تمرکزگرا اعمال می شد بتواند شریک پیشرفت و شاهد شادی مردم باشد.

در این میان فعالان اجتماعی عرب و به ویژه زنان در سایر فعالیت های سیاسی اجتماعی و هنری پیشقدم بودند. زیباتر آن است که حضور موثر و فعالیت های میدانی بانوان عرب همواره مورد استقبال و تمجید مردم و مایه افتخار بود.

زبان عربی که در زادگاه خود مورد تمسخر و زیر هجوم تمامیت خوهان مرکزگرا بود در این دوره با قدرت تمام جایگاهش را باز پس گرفت. برپایی شب های شعر در سایر شهرها و روستاهای پر جمعیت تاتر موسیقی و نشست های سیاسی امری جا افتاده تلقی می شد.

فعالیت های یاد شده اما با آنکه در ابتدا توسط گروههاي کوچک تشکیل می شد اما با گذشت زمان همه کارها منظم شد. بسیاری از علاقه مندان بسته به موضوع مورد علاقه و توانایی خود یک موسسه تشکیل دادند. هر چند موسسه های یاد شده بر عکس دیگر استان های ایران از هرگونه اختصاص بودجه محروم بودند. مردم تشنه به شنیدن علوانیه ، علاقه مندان به تئاتر ، شعر و روزنامه نویسی هر کسی به عشق مردم و وطنش از جیب خود پرداخت می کرد تا بتواند در شکست اختناق سهیم باشد.

در این دوره نیز شاهد تولد هفته نامه های “اهواز” ، “الحدیث” و “ماهنامه صوت الشعب” بودیم که برای مدتی به صورت دو زبانه عربی – فارسی منتشر می شدند. بعد از آن “روزنامه همسایه ها” نیز منتشر شد. این روزنامه بی تردید یکی از نشریات حرفه ای و معتبر در سطح استان و کشور بود. نشریات دانشجویی نیز در این دوره فعالیت بسیار موثری داشتند.

در سایر شهرهای استان نيز شاهد شکل گیری محفل های اهل قلم ، شعر ، موسیقی ، تئاتر و دیگر فعالیت های اجتماعی بودیم.

اما از جمله موسسه های مردمی عرب در این دوره می توان به نام های زیر اشاره کرد. هر چند بسیاری دیگر از موسسه ها برایم ناشناخته اند.

۱. بیت العرب / خانه عرب ها در تهران. موسسه خاص عرب های مقیم تهران بود. در آن موسسه مشکلات مردم عرب در جلسات مطرح و مورد بررسی قرار می گرفت. بسیاری از مسایل و مشکلات با مسولین کشوری مطرح می شد. شاید بتوان گفت که بیت العرب نقش نمایندگی سیاسی عرب ها را در تهران ایفا می کرد.

۲. موسسه الحوار/ موسسه گفتگو. این موسسه در چارچوب آموزش تعریف کنکور کمک به دانش آموزان عرب برای بالا بردن شانس آنان در ورود به دانشگاهها کار می کرد. از دیگر فعالیت های این موسسه برپایی نشست های فرهنگی با محوریت ترویج گفتگوهای سیاسی اجتماعی بود.

۳. موسسه الامجاد. این موسسه به امور زنان و جایگاه آنها در جامعه می پرداخت. تقویت جایگاه زن از راهکارهای مختلف مورد اهتمام فعالان آن بود. از فعالیت های جانبی آن نیز موسیقی و نشست های شعر بود.

۴. موسسه الهلال. این تشکل اجتماعی بر فعالیت های آموزشی و کشف استعدادهای درخشان تمرکز داشت.

۵. موسسه المتنبی. توسعه شعر عربی و تقویت زبان فعالیت اصلی این موسسه بود.

۶. موسسه ابن سکیت. این موسسه در راستای شناساندن اندیشمندان عرب اهوازی و آثار علمی آنها از قرن ها پیش به این سو کار می کرد.

۷. الموسوعه القرآنیه/ دایره المعارف قرآنی. کارکرد این موسسه بر کتاب شناسی ، مطالعه و برپایی بعضی مناظره ها متمرکز بود.

۸. حراک الهویه/ جنبش احیای هویت ملی عرب

۹. موسسه میسان. کارکرد این موسسه بر موسیقی عربی استوار بود.

۱۰. حراک الحبر الابیض / جنبش فرهنگی جوهر سفید. این جنبش نیز بر اندیشه اجتماعی و ادبیات عرب کار می کرد.

۱۱. موسسه النشاط الطلابی/ توسعه فعالیت های دانشجویی.

۱۲. منتدی الضاد. آموزش زبان عربی و تقویت لهجه های مردم عرب.

۱۳. تحدی القراءه/ چالش کتاب خوانی.

‍

۱۴. لا للتدخین/ به نه استعمال دود.

۱۵. لا لاطلاق النار/ نه به تیراندازی. فرهنگ سازی به منظور عدم استفاده از سلاح در مراسم های مختلف.

۱۶. موسسه شمس الجنوب نیز در زمينه موسیقی و شعر کار می کرد.

۱۷. موسسه الشروق. این موسسه نیز در زمینه شعر و موسیقی مشغول به کار بود.

حضور فعالانه مردم عرب در صحنه های سیاسی و اجتماعی البته به مذاق بسیاری از مرکزگراها و عرب ستیزان خوش نیامد. در همین دوره نیز جنبش اجتماعی مردم عرب نیز از تیررس مرکزگراهای تندرو در امان نماند. در این دوره نیز شاهد زندانی شدن بسیاری از فعالان عرب به اتهام جرم های مرتکب نشده بودیم.

بی مهری و جنگ امنیتی لایه هایی از نظام جمهوری اسلامی و به خصوص گماشتگان محلی اش بر علیه سایر موسسه های فرهنگی امری فراموش نشدنی است که امیدوارم در جای دیگر به آن بپردازم.

علیه اعدام‌ها به خیابان بیائیم…

by شورای ملی تصمیم | 16.مه 2023 | بیانیه

بازدیدها: 0

مردم غیور ایران،

جمهوری فساد، جهل، جنایت و شقاوت برای ترساندن مبارزان انقلاب «زن، زندگی، آزادی» چون ضحاک جوانان میهن را یکی پس از دیگری اعدام می‌کند.

امروز نوبت این جوانان است، اگر رژیم اعدام را متوقف نکنیم، فردا نوبت فرزندان ماست. همه‌ی جوانان مبارز، آزادی‌خواه و طرفدار زندگی و شادی فرزندان این میهن و فرزندان ما هستند و نبایستی اعدام شوند. جلوی اعدام‌ها بایستیم.

خانواده‌های زندانیان و خانواده‌های دادخواهان باید در مقابل زندان‌ها اجتماع و تحصن کنند و خواهان آزادی جوانان دستگیر شده شوند. مردم آزاده ایران از خانواده‌ها زندانیان وخانواده‌های دادخواهان پشتیبانی کنند و آنها را تنها نگذارند. راه جلوگیری از اعدام‌ها به خیابان آمدن است. توقف حکومت مستبد و جانی تنها با حضور گسترده‌ی مردم در خیابان امکان‌پذیر است.

حق حیات؛ مهمترین حق انسان است. ماده ۳ اعلامیه جهانی حقوق بشر می گوید: هر انسانی حق حیات؛ حق داشتن آزادی و حق داشتن امنیت دارد.

هموطنان علیه اعدام‌ها بپاخیزید؛ علیه اعدام انسان‌ها بپاخیزید. مخالفت خود را با اعدام هر انسانی صرف‌نظر از باور، جنسیت، تعلق اتنیکی و زبانی قاطعانه و هم‌صدا اعلام کنید.

نه به جمهوری اسلامی

نه به حجاب اجباری

نه به اعدام

پیروز باد انقلاب زن زندگی آزادی

شورای ملی تصمیم

۲۵ اردیبهشت ۱۴۰۲ – ۱۵ مه ۲۰۲۳

سازمانهای عضو “پیمان همک…

by شورای ملی تصمیم | 13.مه 2023 | بیانیه

بازدیدها: 0

ضرورت همبستگی دموکراسی‌خواهان برای توقف ماشین جمهوری اعدام و مرگ

بر اساس آخرین گزارش سازمان حقوق بشر ایران در ظرف ۱۶ روز گذشته ۶۶ تفر در ایران اعدام شده اند و از آغاز سال میلادی جاری تا کنون این رقم به ۲۱۸ نفر رسیده است.در سال میلادی گذشته هم جمهوری مرگ و اعدام اسلامی طبق آمار ارائه شده جان ۵۸۲ نفر از شهروندان ایران را گرفته که تنها در مورد ۷۱ نفر آنها اطلاع رسانی شده بود و اکثریت بزرگ این اعدام ها در سکوت مقامات قضایی جمهوری اسلامی صورت گرفته است.

بنا بر گزارش خبرگزاری “حال وش” در سال ۱۴۰۱ تنها در بلوچستان ۱۸۲ نفر اعدام و ۲۸۸ نفر توسط گروه های حکومت اسلامی یه قتل رسیده اند. جمهوری اسلامی در تمام سالهای گذشته در کنار چین رکورددار اعدام بوده و هر ساله بخاطر نقض حقوق بشر توسط سازمانهای حقوق بشر جهانی محکوم شده است.

انقلاب زن زندگی آزادی، اقتدار رزیم اسلامی را در هم شکست. جمهوری اسلامی درمانده از مهار انقلاب، برای متوقف کردن جنبش اعتراضی مردم به فرمان ولی امر و اتاق فکر نظام با داس مرگ در دست به جان جوانان سرزمین ما افتاده تا شاید بتواند با اعدام آنها مانع پیروزی این انقلاب بشود.

حکومت اسلامی تلاش می کند با استراتژی ایجاد وحشت، تحقیرشدگی و شکستن ابهت نظام را در مقابل نافرمانی و رژه پیروزمند زنان ایرانی علیه حجاب اجباری در خیابان های ایران جبران کند و به هوادارانش روحیه بدهد.

این اشتباه بزرگ محاسباتی نظام، سقوط آنرا نزدیک تر خواهد کرد. بازداشت ده ها هزار نفر از جوانان کشور، کشتن بیش از شصت کودک، تجاوز به زنان و جوانان در زندانها توسط ماموران امنیتی و هزاران زخمی نتوانسته است خللی در اراده بزرگ مردم ابران در گذر از نظام پدبد آورد.

سازمانهای عضو “پیمان همکاری” ضمن ابراز همدردی با همه خانواده های دردمند ،از همه ایرانیان آزاده دعوت می کنند علیه حکم غیر انسانی اعدام بپا خیزند. همبستگی همه نیروهای دموکراسی خواه شرط ضرور برای توقف ماشین کشتار رژیم اسلامی، نجات زندگی و لغو حکم غیر انسانی اعدام در ایران آینده است.

پیش بسوی “همبستگی” برای نجات ایران!

نه به اعدام، نه به جمهوری اسلامی!

۲۲ اردیبهشت ۱۴۰۱

سازمانهای عضو “پبمان همکاری”:

• شورای مدیریت گذار

• حزب مشروطه ایران (لیبرال دمکراسی)

• شورای ملی تصمیم

• انجمن اتحاد برای آغازی نو

• جمعیت سوسیال دمکراسی برای ایران

• جنبش وحدت ملی ایرانیان