شورای ملی تصمیم  همراه و همگام با مردم آگاه ایران، برای تحقق خواسته‌های زیر تلاش و مبارزه می‌کند. 1- گذار کامل از جمهوری اسلامی با تکیه به جنبش‌های اعتراضی مردم، گذار خشونت پرهیز با حفظ حق دفاع مشروع. 2 – حفظ تمامیت ارضی کشور با تاکید بر نظام غیرمتمرکز . 3- جدایی دین از حکومت. 4 – فراخوان عمومی برای تشکیل مجلس مؤسسان. 5 – تلاش برای برپایی نظامی دموکراتیک و انتخابی  تعیین نوع حکومت با آرای مردم. 6 –  اجرای کامل اعلامیه‌ی جهانی حقوق بشر و میثاق‌های وابسته به آن، با تاکید بر رفع هرگونه تبعیض علیه زنان و برابری جنسیتی در تمام عرصه های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، خانوادگی و مشارکت زنان در مدیریت جامعه، و نیز تاکید بر حفظ محیط زیست

آرمیتا گراوند، ژینا امینی دوم در چنگال سانسور حکومتی

آرمیتا گراوند، ژینا امینی دوم در چنگال سانسور حکومتی

دوشنبه دهم مهر ماه ۱۴۰۲ باز هم حجاب قربانی گرفت . آرمیتا گراوند ۱۶ ساله اکنون در کماست .
مهسایی دیگر دقیقا به فاصله ی یک سال و دقیقا تکرار همان سناریو.
روسری و موی زنان از نظر حکومت یک مسئله ی امنیتی است.دوباره نیروهای امنیتی از راه رسید و مثل مور و ملخ منطقه و در و دیوار بیمارستان را در اختیار گرفت.والدین آرمیتا جلوی دوربین های امنیتی ناچار به سکوت شدند.از دوستانش که هم همراهش بودند و شاهدین کلا خبری نیست. مترو که خالی نبوده.خبرنگار هم بازداشت شد ، دوربین ها و فیلمهای مداربسته ی مترو سانسور شدند و دروغ پراکنی کردند.
آیا در کل کشور بابت افت فشار خون و به هر دلیلی افراد زمین می خورند، نیروی امنیتی به بیمارستانها می فرستند؟
اگر فقط افت فشار و زمین خوردن عادی بود چرا سرش باند پیچی شده ؟
هنوز از وضعیت آرمیتای ۱۶ ساله خبری نیست.
اما یازدهم مهر ۱۴۰۲ و یک روز پس از حادثه ، یک تغییر و اتفاق نهفته کاملا محسوس بود.این تاریخ را به خاطر بسپارید.این بار در چهره ی عده ای از نیروهای امنیتی ، حس وحشیگری نبود . سکوتی عمیق بود.آن اتفاق جدید را میشد دید و حس کرد.در پشت آن لباسها چهره هایی مغموم و در تفکر بود.همین عده آغاز خوبیست و تغییر چهره ی این جنبش پویا را نوید میدهد.
یازدهم مهر یک اتفاق جدید در دل و تفکر عده ای از نیروهای امنیتی افتاد.گویا آن عده یک قدم به مردم نزردیک تر شدنداین روز واضح ترین جلوه ی فرو ریختن حکومت ننگین جمهوری اسلامی را از درون به گونه ای دیگر می شد احساس کرد.ایستاده ، سکوتی معنادار و نگاهی گنگ در چهره شان می شد دید.
امروز احساس کردم صدای فریاد :شما از مایید مردم خود را نکشید، توسط این عده شنیده شد و این بیداری سرایت خواهد کرد.
گویا اگر به داستان عاشورا اعتقاد دارند این بار نوبت حر می باشد که از سپاه یزید به سپاه مقابل به قیمت احقاق حق مردم و کشور بپیوندند.
ظلم وقتی از حد می گذرد ، به بیداری می انجامد.گویا اخبار فجایع این یکسال ، ظلم های بی امان و امروز حال جگر سوخته ی پدر و مادر آرمیتا و دیدن قیمت جان یک انسان به بهای حفظ بقای پیری دزد و خونخوار و مالیخولیایی ، و البته بیدار شدن حس پدرانه،برادرانه و سوال اینکه واقعا به چه قیمت و بهای چند جان عزیز؟در چهره ی این دسته از نیروهای امنیتی نسشته بود.
ارکان حکومت پوسیده است،اما امروز به وضوح ترک بزرگ دیگری در بدنه اش افتاد.
در این اتفاق جنس قیام ،جنس فریاد و ساچمه و باتون نبود.جنس تفکر و سکوت در پشت لباسهای سرکوب بود. جنس تلنگر به وجدانها. آنچه که منتظرش بودیم در حال آغاز است .مرحله ای دیگر از جنبش.آرمیتا تنها نیست.مهسا جرقه ای زد و آتش زد به خرمن ظلم و آرمیتا پیام بیدار باش را به نیروهایی فرستاد که جنبش و دفاع مشروع را وارد مرحله ای دگر کند.
آن روز دور نیست.
این بمب ساعتی که حکومت به پایه های سست خودش بسته است و خودش هم نمی داند کی منفجر خواهد شد هر لحظه به انفجار خود نزدیک تر می شود.

آن روز نزدیک است.

دوازدهم مهر ۱۴۰۲
چهارم اکتبر۲۰۲۳

✍ :بارلی
کمیسیون زنان شورای ملی تصمیم

تحلیل فعالان صنفی از وضعیت کنونی دانشگاه‌ها و حرکت به سوی بدیل‌های انضمامی

در یک سال گذشته، شاهد سرکوب بی‌امان و نظام‌مند دانشگاه بودیم. در این بین نهادهای دانشجویی نیز شدیدا سرکوب و تشکل‌ها تضعیف و محدود شدند. در شرایطی که با ابلاغ آیین‌نامه شوراهای صنفی ۱۴۰۱، فعالیت شورای صنفی به شدت محدود شد و عملا کارکرد صنفی-سیاسی خود را از دست داد، ضرورت کاربست شیوه‌های نوین فعالیت دانشجویی و نهادسازی اهمیت دوچندانی پیدا کرده است. چراکه سرآخر، تداوم فعلیت جنبش دانشجویی، تنها با نهادسازی ممکن است. برای یافتن این شیوه‌های نوین، تاکید بر اشکالی از کنش‌ که امکان‌ ویژه‌ای برای ایجاد «نهاد» فراهم میکنند، اهمیت می‌یابد. شورای عمومی یکی از این اشکال است که در این نوشتار به آن می‌پردازیم. 

شورای عمومی به بیان ساده، یعنی گردهم آمدن اعضای یک صنف در فضایی مشترک و گفت‌و‌گو و تصمیم‌گیری جمعی در خصوص مسائل مرتبط با زیست مشترکشان. دانشجویان (در بسیاری موارد به همراه اساتید) به بهانه‌ مسائل پیش‌آمده، در فضایی همگانی-در داخل دانشگاه- جمع می‌شوند و گفتگو می‌کنند تا از خلال این شور، راه‌حلی جمعی با ملاحظه همه دغدغه‌های دانشجویی ارائه شود. شورای عمومی به دلیل آن که ریشه در فعالیت‌های جاری‌ و رزومره دارد، پایه‌ای‌ست استوار برای فعالیت دانشجویی و میانجی‌ای مهم برای نهادسازی درون دانشگاه.

ادامه مطلب

نامه سرگشاده دکتر غلامرضا حسین‌بُر به مردم ایران

نامه سرگشاده دکتر غلامرضا حسین‌بُر به مردم ایران

مردم دلاور ایران

مقامات جمهوری اسلامی قول داده اند که مقاومت در بلوچستان را جمع خواهند کرد و کلمه جمع کردن همان کلمه‌ای است که شما از مفاهیم آن به خوبی آگاه هستید و معنای آن دست بردن به هرگونه جرم و جنایت برای پایان دادن به مقاومت قهرمانانه شما مردم ایران در سرتاسر کشور است.  بنابراین به شما هشدار می‌دهم که جمهوری اسلامی آمادگی کامل دارد که هرگونه اقدامی انجام بدهد تا مقاومت شما مردمان ایران را در بلوچستان خنثی بکند و تصور می‌کند که با خنثی کردن مقاومت شما مردمان بلوچستان و مردمان ایران در بلوچستان انقلاب مهسا را به شکست کامل می‌کشاند. استدعا می‌کنم که هر کجای ایران که هستید حمله به بلوچستان را حمله به خودتان بدانید و هرگونه ظلم به یک بلوچ را ظلم به خودتون تلقی بکنید تا به این صورت از رسیدن ظلم به خودتان و منطقه‌تان جلوگیری بکنید. اکنون بلوچستان دل تپنده انقلابی است که شما شروع کرده‌اید و این شما بودید که می‌گفتید از تهران تا زاهدان جانم فدای ایران و اکنون نوبت شماست که ثابت بکنید که این شعار شما واقعیت دارد. از همین جهت است که حمله به یک نفر ایرانی باید حمله به تمام ایرانیان تلقی بشود و هر ایرانی خودش را یک بلوچ بداند و همان گونه عمل بکند که بلوچ‌ها در همه مناطق ایران عمل می‌کنند. یادتان باشد که اگر اکنون از بلوچ‌ها حمایت نکنید و خودتان را بخشی از بلوچستان ندانید در آن صورت سرنوشت شما سرنوشتی  بسیار اندوهگین و غم انگیز در مدتی بسیار طولانی خواهد بود. در اینجا به همه مردمان ایران هشدار می‌دهم و از همگی خواهش می‌کنم که بدانند که سرنوشت شما با سرنوشت مردم بلوچستان یکی است. اگر از مردم بلوچستان در شرایط فعلی دفاع نکنید از حمله به خود هم دفاع نمی‌کنید و آنگاه است که سرنوشت مشترک همه ما سرنوشتی بسیار دردناک خواهد بود. همگی با هم در یک تلاش مشترک کوشش بکنیم که توطئه‌های جمهوری اسلامی در بلوچستان خنثی بشود و به این وسیله انقلاب شما در ایران که اکنون در بلوچستان جریان دارد همچنان ادامه پیدا کند. سرنوشت شما از سرنوشت بلوچستان جدا نیست و هر چیز امروز بر سر بلوچستان بیاید فردا بر سر شما خواهد آمد. برای اینکه از این بیشتر دچار محرومیت و فقر و ظلم و شکنجه نشوید باید با شجاعت تمام در کنار هم‌وطنان بلوچستان قرار بگیرید و کاری مشترک و هماهنگ شده را آغاز بکنید تا جمهوری اسلامی را با هم سرنگون بکنیم.

غلامرضا حسین‌بر

لندن، ۶ مهر ۱۴۰۲ – ۲۸ سپتامبر ۲۰۲۳