ناهید شیرپیشه، مادر پویا بختیاری از کشته‌شدگان اعتراضات آبان ۱۳۹۸، به اتهام دادخواهی، تبعید و در یک سلول انفرادی کوچک در زنجان زندانی است. او برخورد حکومت اسلامی با خودش را فشرده بیان کرده است: «یک مادر و یک معلم دادخواهم، معلمی بودم که پس از ۲۹ سال خدمت صادقانه در آموزش و پرورش سرانجام با شلیک به جمجمه پسرم از من قدردانی کردند.»

حکومت اسلامی فشارهای شدیدی بر ناهید شیرپیشه روا می‌دارد. او در تمام مدتی که زندانی است، از حق هواخوری، از دوا و درمان و تماس تلفنی محروم است. این مادر دادخواه اکنون شرایط جسمی و روحی خوبی ندارد و از دندان‌درد شدیدی رنج می‌برد.

پوران ناظمی فعال حقوق بشر در گفت‌وگویی با رادیو فردا از ظلمی که بر ناهید شیرپیشه می‌رود، گفت:

«ناهید شیرپیشه هیچ وقت سیاسی نبوده. او همیشه یک داده خواه بوده. مادری است که جلو خودش مغز بچه‌اش را متلاشی کردند. دو سال و نیم، سه سال، هر چه این زن دادخواهی کرد و پرسید که چه کسی این کار را کرد؟ برای چی این کار را کردید؟ کسی پاسخگو نبود و متاسفانه با آن شیوه زشت و شرم‌آور به خانه‌اش ریختند و بازداشتش کردند، و بعد هم با برنامه‌ریزی در زندان از سوی یک زندانی با جرایم عادی به قصد خفگی مورد ضرب و شتم و فشار در ناحیه گلو قرار گرفت.»

ناهید شیرپیشه در آبان ماه ۱۴۰۱، درست زمانی که قرار بود به دلیل بیماری با قرار وثیقه و برای درمان از زندان آزاد شود، به زندان انفرادی در زنجان منتقل شد. پوران ناظمی در مورد وضعیت او می‌افزاید:

«وضعیت ناهید شیرپیشه بسیار اسفبار است. ما نمی‌خواهیم که او آزاد شود، لااقل او را از انفرادی بیرون بیاورید. چرا هیچ کس نپرسید به چه اتهامی او را هشت ماه در سلول انفرادی نگه داشته‌اند؟ حقش بود کسانی که ذره‌ای به انسانیت اعتقاد دارند، ذره‌ای به قانون اعتقاد دارند و حتی طرفداران خود حکومت اعتراض کنند. این رفتار نه انسانی است، نه اسلامی است، نه اخلاقی و نه قانونی. ناهید شیرپیشه، کسی که به آن شکل پسرش را از دست داده، حالا دچار بیماری‌های مختلف از جمله بیماری‌های روحی و افسردگی شده و اگر واقعاً امروز برایش کاری نکنیم، او با عذاب و مرگی تدریجی از دست می‌رود.»

خانم شیرپیشه مادر پویا بختیاری است. پویا بختیاری، متولد سال ۱۳۷۱، در دومین روز از اعتراض به افزایش قیمت بنزین در سال ۹۸ هدف گلوله قرار گرفت و پیش از رسیدن به بیمارستان جان باخت. پویا بختیاری ۲۷ ساله مهندس برق بود، اما به شعر، خوش‌نویسی و تاریخ ایران دلبسته بود. از پویا بختیاری چند ویدیو در جریان اعتراضات سال ۹۸ به جامانده است؛ ویدیوهایی که در آنها او راوی اعتراضات مردمی است. از جمله ویدیویی در غروب روز ۲۵ آبان ماه که در آن می‌گوید: «من هم پسر کسی هستم»؛ جمله‌ای که به نماد اعتراضات ۹۸ تبدیل شد.

علاوه بر پدر و مادر پویا بختیاری که در حال حاضر هر دو در زندان به سر می‌برند، سایر اعضای خانواده او نیز در بیش از دو سال گذشته بارها مورد آزار، اذیت، تهدید و بازجویی قرار گرفته‌اند.

شورای ملی تصمیم قاطعانه می‌طلبد که شیرزن مبارز، مادر دادخواه، ناهید شیرپیشه مادر پویا بختیاری و منوچهر بختیاری پدر پویا بختیاری را بی قید و شرط آزاد کنید و دست از آزار، اذیت، تهدید و بازجویی خانواده پویا بختیاری بردارید.

شورای ملی تصمیم

۱ آبان ۱۴۰۲ – ۲۳ اکتبر ۲۰۲۳