شورای ملی تصمیم  همراه و همگام با مردم آگاه ایران، برای تحقق خواسته‌های زیر تلاش و مبارزه می‌کند. 1- گذار کامل از جمهوری اسلامی با تکیه به جنبش‌های اعتراضی مردم، گذار خشونت پرهیز با حفظ حق دفاع مشروع. 2 – حفظ تمامیت ارضی کشور با تاکید بر نظام غیرمتمرکز . 3- جدایی دین از حکومت. 4 – فراخوان عمومی برای تشکیل مجلس مؤسسان. 5 – تلاش برای برپایی نظامی دموکراتیک و انتخابی  تعیین نوع حکومت با آرای مردم. 6 –  اجرای کامل اعلامیه‌ی جهانی حقوق بشر و میثاق‌های وابسته به آن، با تاکید بر رفع هرگونه تبعیض علیه زنان و برابری جنسیتی در تمام عرصه های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، خانوادگی و مشارکت زنان در مدیریت جامعه، و نیز تاکید بر حفظ محیط زیست

پیش به سوی برگزاری باشکوه سالگشت انقلاب زن، زندگی، آزادی

2023-08-25

نوشته ای دیگر از شورای ملی تصمیم

Comments

بازدیدها: 1

جنبش انقلابی مردم ایران برای گذار از حکومت اسلامی از همان فردای به حکومت رسیدن نظام تمامیت‌خواه آغاز شد و در خیزش‌های اسفند ۱۳۵۷، خرداد ۱۳۶۰، دی‌ماه ۱۳۸۸، دی‌ماه ۱۳۹۶، آبان ۱۳۹۸ و مبارزه کارگران، کارمندان، فرهنگیان، بازنشسته‌ها، دانشجویان و دانش‌آموزان ادامه داشت و هر بار بیش از پیش در باور خود به اصلاح‌ناپذیری حکومت اسلامی و لزوم گذار از آن راسخ‌تر شد. با انقلاب «زن، زندگی، آزادی» در شهریور ۱۴۰۱، تداوم، تعمیق و گسترش مبارزات پیشین، ابعادی دیگر یافت. مردم ما خود را برای هر چه باشکوه‌تر برگزارکردن سالگشت مرحله نوین انقلاب که با قتل حکومتی ژینا آغاز شده است، آماده می‌کنند.

حکومت

رژیم در اَبَر بحران‌های چندوجهی دست و پا می‌زند. ترس، پریشانی و درماندگیِ حکومتِ سربکوبگر را کرانی نیست. آزار خانواده‌های کشته‌شدگان، زندانیان سیاسی و دستگیری فعالان مدنی، صنفی و سیاسی را تشدید کرده است. حشد شعبی را به دانشگاه‌ها می‌فرستد، مخفیانه ۱۵ هزار استاد ارزشی و سهمیه‌ای وارد دانشگاه‌ها می‌کند، از ترس حضور دانشجویان کلاس‌ها را آنلاین برگزار می‌کند. لایحه «حجاب و عفاف» در مجلس تصویب می‌کند؛ مخالفان حجاب اجباری از هنرمندان تا فعالان مدنی را مجازات، جریمه و فعالیت و تماس‌ممنوع اعلام می‌کند. سعی می‌کند با تمام توان تبلیغاتی و سایبری خود، بسیار متمرکز و هدفمند تفرقه ایجاد کند،  فعالان و سازمانگران و رهبران ملی و میدانی را بدنام نماید. با فضاسازی توجه عمومی را از مسائل عمده جنبش دور کند.

جنبش

جنبش باید تجربه تاکنون را جمعبندی نماید و کاراترین سلاح خود یعنی همبستگی ملی و همگانی را بُراتر کند. رسانه‌های مردم همصداتر، همگام‌تر و هم‌افزاتر شوند. جنبش به رهبری، سازمان و آماد (لجستیک) موثرتر نیاز دارد. از سازمان‌سازی جدید و انشعاب و استعفای معمول و خوگرفته و از ستیز درون جبهه‌ای دست بردارد؛ با همرزمان با احترام برخورد کند؛ با حداقل اشتراک و حداکثر همکاری، به شکل‌گیری رهبری، سازمان و آماد جنبش کمک کند. هویت یکدیگر را به رسمیت بشناسد و محترم بشمارد و همبستگی ملی را ژرفتر کند. مبارزه زنان و مردان، جوانان و سالمندان، حاشیه و مرکز، جمهوریخواه و مشروطه‌خواه، بلوک راست، میانه و چپ را در یک ارتش رزمجو هماهنگ و هم‌جهت کند. آگاهانه‌تر توان سیاسی، نظامی، تیلیغی و مالی حکومت را هدف قرار دهد.

شورای ملی تصمیم از اعضا و هواداران و مردم آزاده ایران می‌خواهد در داخل و خارج با همبستگی گسترده سالگرد انقلاب زن، زندگی، آزادی را هر چه با شکوه‌تر برگزار کنند.

گسترده‌تر باد همبستگی ملی برای گذار از حکومت تمامیت‌خواه اسلامی

پیش به سوی برگزاری باشکوه سالگشت آغاز انقلاب زن زندگی آزادی

شورای ملی تصمیم

۳ شهریور ۱۴۰۲ – ۲۵ اوت ۲۰۲۳

برای انتشار در شبکه های اجتماعی

0 Comments

0 Comments

تماس با شورای ملی تصمیم

14 + 3 =

مقالات بیشتر از این نویسنده را می‌توانید با کلیک روی نام ایشان مشاهده کنید.

تازه ترین

اعدام را متوقف کنید؛ زندانیان …

اعدام را متوقف کنید؛ زندانیان …

روز شنبه ۱۳ اردیبهشت ۱۴۰۴، ناهید شیرپیشه، معلم بازنشسته، فعال مدنی، و مادر پویا بختیاری از جان‌باختگان خیزش آبان ۱۳۹۸، با مرخصی ده‌روزه از زندان زنجان آزاد شد. شورای ملی تصمیم با تأکید بر حق بنیادین آزادی بیان، آزادی تجمع، و دادخواهی، تداوم حبس ناهید شیرپیشه و هزاران...

فراخوان شورای هماهنگی تشکل‌های…

فراخوان شورای هماهنگی تشکل‌های…

در آستانه‌ی روز معلم، یاد و خاطره‌ی زنده‌یاد ابوالحسن خانعلی، معلم آزاده‌ای که در دوازدهم اردیبهشت سال ۱۳۴۰ در جریان تجمع صنفی فرهنگیان به دست حکومت وقت جان باخت را گرامی می‌داریم؛ او نماد ایستادگی فرهنگیان در برابر ظلم و بی‌عدالتی بود. بیش از شصت سال از آن روز...

بیانیه‌ی شورای ملی تصمیم به من…

بیانیه‌ی شورای ملی تصمیم به من…

گرامی باد اول ماه مه، روز جهانی همبستگی کارگران کارگران ایران در یکی از دشوارترین شرایط ممکن زندگی و کار می‌کنند: بدون تشکل‌های مستقل کارگری، بدون ایمنی در محیط‌های کار، بدون حق نظارت بر وضعیت امنیت محیط کار خود، و اغلب با دستمزدی کمتر از خط فقر، به انجام کارهای...