شورای ملی تصمیم  همراه و همگام با مردم آگاه ایران، برای تحقق خواسته‌های زیر تلاش و مبارزه می‌کند. 1- گذار کامل از جمهوری اسلامی با تکیه به جنبش‌های اعتراضی مردم، گذار خشونت پرهیز با حفظ حق دفاع مشروع. 2 – حفظ تمامیت ارضی کشور با تاکید بر نظام غیرمتمرکز . 3- جدایی دین از حکومت. 4 – فراخوان عمومی برای تشکیل مجلس مؤسسان. 5 – تلاش برای برپایی نظامی دموکراتیک و انتخابی  تعیین نوع حکومت با آرای مردم. 6 –  اجرای کامل اعلامیه‌ی جهانی حقوق بشر و میثاق‌های وابسته به آن، با تاکید بر رفع هرگونه تبعیض علیه زنان و برابری جنسیتی در تمام عرصه های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، خانوادگی و مشارکت زنان در مدیریت جامعه، و نیز تاکید بر حفظ محیط زیست

به همراه زنان در زندان اوین به اعدام نه می گوئیم و از زندگی دفاع می کنیم

2023-01-29

نوشته ای دیگر از شورای ملی تصمیم

Comments

بازدیدها: 0

با گذشت چهار ماه از انقلاب ژینا، نبض انقلاب هنوز در حال تپیدن است! انقلاب “زن، زندگی، آزادی” که نتیجه سال های پایداری زنان و مردان، به ویژه زنان در مبارزه با تبعیض در تمام اشکال آن است، در حالی به بالندگی خود رسیده که هر روز از گوشه و کنارجهان زنان و مردان بیشتری با آن همراه می شوند. این انقلاب، حاصل سال ها مقاومت و مبارزه زنان، و گروه های اجتماعی مختلف در برابر حکومت تمامیت خواه و واپسگرا ست.  زنان به عنوان پیشتازان این جنبش همواره از تحقیر، ارعاب، دستگیری، شکنجه، تجاوز و اعدام نهراسیده و همچنان تا پیروزی انقلاب مبارزه می کنند. جوانان، دانشجویان، کارگران، کارمندان، پرستاران، بازنشستگان و تمامی اقشار جامعه در سراسر ایران با زنان همراهند و برای برابری و رفع تبعیض در تمامی ابعاد آن (جنسیتی، اتنیکی، عقیدتی، مذهبی و…) مبارزه می کنند.

 در طی این چهل و چهار سال، رژیم استبدادی ایران هیچوقت از کشتار دست بر نداشته و تلاش کرده است مردم را به امت تبدیل کند. جنبش “زن، زندگی، آزادی” نشان داده است که نه  تنها مردم دلیر ایران از زن و مرد و جوان و نوجوان به امت تبدیل نگشته اند بلکه به پا خاسته اند تا این رژیم سفاک که زندگی را اعدام می کند به قعر تاریخ پرتاب کنند.

اعتراضات و کمپین ها علیه اعدام که در داخل و خارج از ایران در کوچه و خیابان و زندان، در طی سالیان عمر این رژیم سفاک ادامه داشته این بار در تاریخ سوم بهمن ماه، از پشت میله های زندان اوین طنین انداز شد و ۳۰ زندانی زن که مجموعا به ۱۲۴سال زندان محکوم شده اند به اعدام و احکام اعدام اعتراض کرده اند و اعلام داشته اند که ” به اعدام نه می گوییم و از زندگی دفاع می کنند”.

حق زندگی یکی از مهمترین اصول پایه ای حقوق بشر است و رژیمی که این چنین زندگی را از بین می برد خود محکوم به نابودی است.

کمیسیون زنان شورای ملی تصمیم ضمن همصدایی با سی زن مبارزِ زندانی در زندان اوین و زنان دیگر زندان های حکومت اسلامی باور دارد که احکام ضد انسانی نه تنها مانع انقلاب ژینا  نخواهد شد بلکه خشم، زنان و جوانان، و تمامی مردم ایران را به آنچنان عزم و نیرویی پرتوان تبدیل می سازد که دموکراسی، آزادی، برابری، رفاه و عدالت اجتماعی را برای تمامی  قشرهای تحت ستم جامعه به همراه خواهد آورد.

کمیسیون زنان شورای ملی تصمیم

6 بهمن ۱۴۰۱ – ۲6 ژانویه ۲۰۲٣

برای انتشار در شبکه های اجتماعی

0 Comments

0 Comments

تماس با شورای ملی تصمیم

3 + 6 =

مقالات بیشتر از این نویسنده را می‌توانید با کلیک روی نام ایشان مشاهده کنید.

تازه ترین

اعدام را متوقف کنید؛ زندانیان سیاسی، صنفی، مدنی، محیط‌زیستی و دادخواه را آزاد کنید؛ درباره‌ی فاجعه‌ی بندرعباس شفاف‌سازی

اعدام را متوقف کنید؛ زندانیان سیاسی، صنفی، مدنی، محیط‌زیستی و دادخواه را آزاد کنید؛ درباره‌ی فاجعه‌ی بندرعباس شفاف‌سازی

روز شنبه ۱۳ اردیبهشت ۱۴۰۴، ناهید شیرپیشه، معلم بازنشسته، فعال مدنی، و مادر پویا بختیاری از جان‌باختگان خیزش آبان ۱۳۹۸، با مرخصی ده‌روزه از زندان زنجان آزاد شد. شورای ملی تصمیم با تأکید بر حق بنیادین آزادی بیان، آزادی تجمع، و دادخواهی، تداوم حبس ناهید شیرپیشه و هزاران...

فراخوان شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران به مناسبت روز معلم

فراخوان شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران به مناسبت روز معلم

در آستانه‌ی روز معلم، یاد و خاطره‌ی زنده‌یاد ابوالحسن خانعلی، معلم آزاده‌ای که در دوازدهم اردیبهشت سال ۱۳۴۰ در جریان تجمع صنفی فرهنگیان به دست حکومت وقت جان باخت را گرامی می‌داریم؛ او نماد ایستادگی فرهنگیان در برابر ظلم و بی‌عدالتی بود. بیش از شصت سال از آن روز...

بیانیه‌ی شورای ملی تصمیم به مناسبت اول ماه مه، روز جهانی کارگر

بیانیه‌ی شورای ملی تصمیم به مناسبت اول ماه مه، روز جهانی کارگر

گرامی باد اول ماه مه، روز جهانی همبستگی کارگران کارگران ایران در یکی از دشوارترین شرایط ممکن زندگی و کار می‌کنند: بدون تشکل‌های مستقل کارگری، بدون ایمنی در محیط‌های کار، بدون حق نظارت بر وضعیت امنیت محیط کار خود، و اغلب با دستمزدی کمتر از خط فقر، به انجام کارهای...