شورای ملی تصمیم، شورائی سامان یافته از مخالفان حکومت اسلامی در داخل و خارج از کشور، شورائی شکل گرفته ازکنشگرانی از متنوع ترین طیف‌های سیاسی در سپهرسیاسی میهنمان، الگوئی درخشان در قابلیت گفتمان ” همه با هم” در مبارزات سیاسی و اجتماعی در کشورمان است.
شورای ملی تصمیم شهریورماه ۱۴۰۰، در ادامۀ راه “بیانیه ۱۴ نفر” در داخل کشور بنیان گذاشته شد. بنیانگذاران شورای ملی تصمیم مبارزانی از نحله‌های سیاسی مختلف در داخل کشور، از ماه‌ها پیش از بنیانگذاری این شورا، ایدۀ شکل دهی ِ شورائی مرکب از مخالفان رژیم جمهوری اسلامی در داخل و خارج از کشور را مطرح کرده بودند. این جمع با اتکا به تجربه و دانش غنی سیاسی و مبارزاتی، و نیز درک ضرورت چنین اقدامی، با توجه به وضعیت حکومت اسلامی و شرایط جامعه با باورمندی به اثر بخشیِ تنوع و تفاوت فکری و سیاسی، برای تشکیل شورایی از مخالفان دموکراسی خواهِ رژیم جمهوری اسلامی به رایزنی پرداختند تا چنین شورایی در روندی دموکراتیک در راستای شکل گیری نیروی سیاسی واجتماعی‌ی برانداز حکومت اسلامی، شکل گیرد. این جمع پس ازهمفکری‌ها و تلاش‌های عملیِ مستمر در شهریور ماه سال ۱۴۰۰ برسرنقاط اشتراک سیاسی و نیز ساختار شورای مخالفان رژیم اسلامی به توافق رسیدند. در همین ماه نخستین ” مرامنامه” شورای ملی تصمیم، که پایه گذاران این شورا تهیه و تدوین کرده بودند با هدف رایزنی و همفکری بیشتر در اختیار سایر آزادیخواهان و عدالت جویان در داخل و خارج کشور قرارداده شد، و بدین گونه شکل گیری و فعالیت “شورای ملی تصمیم” آغاز شد. شورائی که پس از ۱۱ ماه تلاش و فعالیت بی وقفه، متین و به دور ازهیاهو و آوازه گری در ۱۳ تیر ماه سال ۱۴۰۱ با انتشار بیانیه‌ای اعلام موجودیت کرد، شورائی با ویژگی هایی تامل برانگیز در سپهر سیاسی میهنمان، شورائی که در برنامه کوتاه مدت خود ” تصمیم” گرفته است ” با تجمع همه‌ی احزاب، سازمان‌ها، گروه‌ها و شخصیت‌های دمکراسی‌خواهِ داخل و خارج کشوربرای ایجاد” پارلمانی سیاسی” از مخالفان رژیم جمهوری اسلامی تلاش کند. “
شورایی که در برنامه درازمدت‌اش، همراه و همگام با مردم آگاه ایران به دنبال محقق کردن خواست‌های زیر است:
۱- گذار کامل از جمهوری اسلامی با تکیه به جنبش‌های اعتراضی مردم (گذار خشونت پرهیز با حفظ حق دفاع مشروع)
۲- حفظ تمامیت ارضی کشور با تاکید بر نظام غیرمتمرکز
۳- جدایی دین از حکومت
۴- فراخوان عمومی برای تشکیل مجلس مؤسسان
۵- تلاش برای برپایی نظامی دموکراتیک و انتخابی (تعیین نوع حکومت با آرای مردم)
۶- اجرای کامل اعلامیه‌ی جهانی حقوق بشر و میثاق‌های وابسته به آن، با تاکید بررفع هرگونه تبعیض علیه زنان، برابری جنسیتی در تمام عرصه‌های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، خانوادگی و مشارکت زنان در مدیریت جامعه، و نیز تاکید بر حفظ محیط زیست.
……..
شورای ملی تصمیم ریشه در دیار دارد بیش از نیمی از اعضا و حامیان این شورا آزاداندیشان و آزادیخواهانی هستند که در داخل ایران مبارزه می‌کنند، مبارزانی از طیف‌های سیاسی متنوع و گونه گون، مبارزانی برخاسته از مناطق مختلف میهن، از کردستان تا سیستان و بلوچستان، از خوزستان تا آذربایجان از بندر عباس تا ترکمن صحرا و…
ازهموند ان شورا در داخل کشور تعدادی از زنان و مردان در زندان‌ها حکومت اسلامی زندانی‌اند و یا به قید وثیقه آزاد شده‌اند. در خارج از کشورنیز تعدادی از کنشگران سیاسی مخالف رژیم اسلامی از طیف‌های سیاسی راست میانه، چپ دموکرات، مشروطه خواه، و از حزب‌ها و سازمان‌های مختلف آتنیکی (اقوام) به شورا پیوسته‌اند، و ده‌ها تن از شخصیت‌ها و کنشگران سیاسی و فرهنگی از داخل و خارج از کشور نیز از شورا حمایت کرده‌اند. تشکیل شورائی با چنین تنوع و تکثر و رنگارنگی در تاریخ ۴۴ ساله حکومت اسلامی در میان اپوزیسیون واقعی این حکومت بی سابقه، و رخدادی غرورانگیز و امید بخش بوده است.
بیش از ۶ ماه از اعلام موجودیت شورای ملی تصمیم میگذرد، در این ۶ ماه شورای ملی تصمیم در تمامی حوزه‌های فعالیت‌اش پیشرفت هائی چشمگیر و امید بخش داشته است.
شورا در پیوند با حرکت‌ها و جنبش‌های اعتراضی، اجتماعی و سیاسی در داخل کشور فعالانه عمل کرده است. در داخل کشور اعضا و هواداران شورا در سرتاسر میهن نقشی غرور انگیز در حرکت‌ها و جنبش‌های اعتراضی و مردمی ایفا کرده‌اند. بخش خارج از کشور شورا به پشتیبانی خود از این مبارزات بی درنگ و با تمام توان ادامه داده است و در راستای تشکیل ” ستاد پشتیبانی ازمبارزان و مبارزات داخل کشور” همراه با ارائه طرح و برنامه پیش می‌رود.
روابط شورا با حزب‌ها و سازمان‌ها و شخصیت‌های سیاسی به ویژه در راستای همکاری، همصدائی وایجاد ائتلاف ثمر بخش و امیدوار کننده بوده است. امروز جایگاه و نقش شورای ملی تصمیم در سپهر سیاسی میهنمان برجسته و انکار نا پذیر است.
در عرصه سیاست گذاری و پیگیری رخداد‌ها و حرکت‌های داخل ایران شورا طبق برنامه‌های تاکتیکی و استراتژیک‌اش به وظایف‌اش عمل کرده است، بازتاب بخشی از این فعالیتهای را می‌توان در سایت شورا، شبکه‌ها و رسانه‌های شورا دید.
در حوزه روابط بین الملل، تبلیغات و رسانه، زنان، تشکیلات و مالی شورای ملی تصمیم گام‌های ارزشمندی برداشته است. تدارک برگزاری نخستین مجمع عمومی شورا نیز دیده شده است.
این همه کار و پیشرفت با تلاش وهمت اعضائی از طیف‌های فکری و سیاسی متنوع و مختلفی که پیشتر حتی حاضر نبودند تن به گفت و گو با یکدیگر بدهند، انجام شده است.
شورای ملی تصمیم صدای آوای آزادی از درون است، شورا درخت تناوری ست که ریشه در ایران، در زندان‌های حکومت اسلامی و کف خیابان‌های میهنمان دارد. این شورا با ترکیب اعضا و هواداران‌اش، با ویژگی برنامه‌ای و اساسنامه‌ای، و با برنامه‌های کوتاه و بلند مدت‌اش الگوی درخشانی برای اثبات کارائی گفتمان ” همه با هم ” است.
***
سایت ” شورای ملی تصمیم”
www.shora.org
تماس با شورا
shoramti@gmail.com
کانال تلگرام شورای ملی تصمیم
https://t.me/shoraiemeli22/4480
…………
راه یکی‌ست: همه با هم، مسعود نقره‌کار
با آرزوی موفقیت و تداوم کار برای شما،
در این نامه شما از اقدامات مختلف و متنوعی در عرض این ششماه که از تاسیس تان گذشته صحبت کردید، کاشکی شمه ایی از این اقدامات و فعالیتهای را هم در ضمیمه ذکر میکردید! مثلا این فعالیتهای در چه زمینه ایی بوده است ؟
ضمن اینکه شما فرمودید که یگانه جریان متشکلی هستید که از نحله های مختلف از راست میانه تا چپ دمکرات و تا مشروطه طلب و احزاب و سازمان های مختلف آتینکی « اقوام » به دور از «هیاهو و آوازه گری » به هم پیوستید، و گستره کاری که در این بیانیه برشمردید برای من که در حد خود مسائل سیاسی را دنبال میکنم ،آن هم تنها در ظرف ششماه که از زمان تاسیس شما میگذرد، غریب و باور نکردنی است. ضمن اینکه ،من این حجم از فعالیت های گسترده را آن هم به صورت کلی تنهادر این بیانیه دیدم. ضمن اینکه متوجه (گذار خشونت پرهیز با حفظ حق دفاع مشروع) را لطفا کمی توضیح دهید. تا آنجا که به جمهوری اسلامی بر میگردد هر فعالیت ساده صنفی را هم با خشونت و زندان و کشتار پاسخ می دهد چه رسد برای گذار از آن اقدام شود،ضمن اینکه دفاع مشروح تنها به فرد در برابر مثلا یک پاسدار یا بسیجی اشاره دارد، و طبیعی است با پاسدار و بسیجی مسلح نمی توان با « دست خالی و دفاع مشروح »کرد . تکلیف هوادرانتان در این بند را مشخص کنید.
با احترام ناصر دریادل