شورای ملی تصمیم  همراه و همگام با مردم آگاه ایران، برای تحقق خواسته‌های زیر تلاش و مبارزه می‌کند. 1- گذار کامل از جمهوری اسلامی با تکیه به جنبش‌های اعتراضی مردم، گذار خشونت پرهیز با حفظ حق دفاع مشروع. 2 – حفظ تمامیت ارضی کشور با تاکید بر نظام غیرمتمرکز . 3- جدایی دین از حکومت. 4 – فراخوان عمومی برای تشکیل مجلس مؤسسان. 5 – تلاش برای برپایی نظامی دموکراتیک و انتخابی  تعیین نوع حکومت با آرای مردم. 6 –  اجرای کامل اعلامیه‌ی جهانی حقوق بشر و میثاق‌های وابسته به آن، با تاکید بر رفع هرگونه تبعیض علیه زنان و برابری جنسیتی در تمام عرصه های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، خانوادگی و مشارکت زنان در مدیریت جامعه، و نیز تاکید بر حفظ محیط زیست

مهاجرانِ مهاجرستیز، مسعود نقره کار

2024-07-19

نوشته ای دیگر از مسعود نقره کار

Comments

Masoud_Noghrehkar.jpgتراژدی هایی که کارشان به طنز و کمدی کشیده شده کم نیستند. یکی از کُمیک ترین‌ها ضدیت و دشمنیِ پاره هایی از کنشگران سیاسیِ و فرهنگی ایرانی مهاجر و تبعیدی و رانده شده از وطن با مهاجران است. تبلیغ و فعالیت علیه مهاجران و به سودِ مهاجرستیزان لکه سیاهی در زندگی بسیاری از مهاجران ایرانی ست. خرشان که از پُل گذشت گورِبابای بقیه مهاجران. همین جنس از مهاجران ایرانی هستند که خیال می‌کنند با مهاجران سایر کشورها فرق گذاشته می‌شوند، تافتۀ جدا بافته‌اند و متوهمانه خیال می‌بافند که یک امریکایی و اروپایی مهاجرستیز بین مهاجر ایرانی و افغان و مکزیکی وعرب و…. فرق می‌گذارد. تاریخ این دست تراژدی‌های کُمدی شده را به شکل‌های گوناگون و انواع هراس آفرینی‌های ریز و درشت علیه مهاجران بارها تجربه کرده است. مهاجرستیزان، مهاجران را عامل بیکاری و بسیاری از مشکلات اجتماعی واقتصادی و خلافکاری‌ها معرفی می‌کنند که این پدیدۀ تازه‌ای نیست و حتی در جامعه خودمان ریشه تاریخی هزاران ساله دارد. معنای این سخن این نیست که مهاجران خلاف و جرم و جنایت نمی‌کنند اما بزرگنمایی‌های سیاست بازان مهاجر و آوارۀ ایرانی برای این خلافکاری‌ها و وسیله ساختن از آن‌ها برای طرد و تحقیر و توهین به مهاجران وحمایت از مهاجر ستیزان همان چوب حراج زدن به وجدان انسانی و سیاسی در بازار مکاره و ” سید اسماعیل”ِ سیاست بازی ست.

گسترش روزافزون مهاجرت دلایلی دارد که یکی از آن‌ها جنگ افروزی‌های سود آورِ برای امریکا و روسیه و اروپا و متحدان‌شان بوده است. یورش وحشیانه ارتش‌های امریکا و اروپایی و متحدان‌شان به عراق ودیگر کشورهای منطقه خاورمیانه نمونه‌اند. مماشات کاسبکارانه امریکا و اروپائیان با دیکتاتورها وحکومت‌های ستمگر در جهان از جمله سازش و لاسیدن با جُرثومۀ فسادی همچون حکومت اسلامی نیز یکی دیگر از عوامل گسترش مهاجرت بوده و هست.
مشکل مهاجران نیستند، مشکل عوامل بروز مهاجرت یعنی جنگ و تروریسم، دیکتاتوری و ستمگری، نا امنی، فقر، بیکاری، نومیدی و بی چشم اندازی، ویرانی‌های ناشی از بلایای طبیعی و… هستند.
انتظار این است که لااقل ایرانیان مهاجر یا تبعیدی که برای “حقوق بشر” غش و ریسه می‌روند و درصفِ تحقیرو تخطئه و تخدیش کنندگانِ فخرفروشِ و منت گذار نسبت به مهاجران کشورهای دیگر قرار گرفته‌اند، خوشی‌های جا افتادن در اروپا و امریکا و کشورهای دیگر بیش از این زیر دل‌شان نزند و شرایط خود و هموطنانشان را به یاد آورند.
“……
ما خود ناله هایی هستیم که اسرار تبهکاری‌ها را به این سوی مرز آورده‌ایم.
هر یک از ما
ننگی را آشکار می‌کند که امروز وطن ما را آلوده کرده است. *
……
****
* از شعر مهاجران “برتولت برشت”

برای انتشار در شبکه های اجتماعی

مقالات بیشتر از این نویسنده را می‌توانید با کلیک روی نام ایشان مشاهده کنید.

تازه ترین

یلدا، امید به بامداد و روشنایی در درازترین شب سال

یلدا، امید به بامداد و روشنایی در درازترین شب سال

هنوز با همه دردم، امید درمان است که آخری  بود  آخر،  شبان  یلدا  را سعدی جستارگشائی یلدا امید پیروزی روشنایی بر تاریکی است. مردم ما هرگز از امید پیروزی روشنایی بر تاریکی و پیروزی بر ضحاک دست نمی‌کشند. امسال شب یلدا را در شرایطی گرامی می‌داریم...

پرستو احمدی، قَمری که می‌درخشد

پرستو احمدی، قَمری که می‌درخشد

مسعود نقره‌کار ـ قمری دیگر بر آسمان فرهنگ و هنر و مبارزه آزادیخواهانه زنان سرزمینمان درخشیدن آغاز کرده است. پرستو احمدی با "کنسرت فرضی" شجاعانه‌اش در یک "کاروانسر" از ظهورِ یک "قُمری خوشخوان طبیعت" و "هزاردستان آواز ایران" از نسل دختران و زنان "جنبش مهسا" خبر...

یادکانون نویسندگان ایران

یادکانون نویسندگان ایران

۲۶ سال از قتل سیاسی-حکومتی محمدجعفر پوینده می‌گذرد. ۱۸ آذر سال ۱۳۷۷، مزدوران دستگاه سانسور برآشفته و به تنگ‌آمده از فعالیت مجدد کانون‌ نویسندگان ایران در نیمه‌ی اول دهه‌ی هفتاد و هراسناک از اندیشه‌های پوینده که همواره خواهان تحقق آزادی، تقویت و تحکیم فرهنگ عمومیِ...

0 Comments

0 Comments