امسال بیستم آذر (دهم دسامبر)، روز جهانی حقوق ‌بشر در حالی فرا می‌رسد که جمهوری اسلامی همچون سالیانِ گذشته در صدر لیست ناقضان حقوق بشر قرار دارد و جنبش.نیرومند «زن، زندگی، آزادی» می‌رود تا بساط رژیمی که بیش از چهار دهه بنیان اعلامیه‌ی جهانی حقوق بشر، یعنی «کرامت انسانی» را پایمال کرده است را برچیند.

اعلامیه جهانی حقوق بشر که در مجمع عمومی سازمان ملل متحد در تاریخ ۱۰ دسامبر ۱۹۴۸ (۱۹ آذر ۱۳۲۷) به تصویب رسید، یکی از مهمترین دستاوردهای بشریت است، که همراه با میثاق بین‌المللی حقوق اقتصادی، فرهنگی، مدنی، سیاسی و اجتماعی‌ای که مردم در هر کشوری باید از آن برخوردار باشند را به حقوق بین‌الملل تبدیل کرده است.

حاکمان جمهوری اسلامی در طول تمام دوران حکمرانی خود، مفاد این اعلامیه و میثاق‌ها پیوست آن را نادیده گرفته‌اند و تبعیض درهمه عرصه‌های زندگی فردی، خانوادگی، اجتماعی و اتنیکی بیداد می‌کند. همه انواع آزادی ها و حقوقی که حق همه‌ی‌ انسان هاست محدود و یا نابود شده‌اند. تبعیض جنسیتی و ستم چندگانه بر زنان، تبعیض قومی و مذهبی تشدید شده است. در زندگی خصوصی، امور خانوادگی، حریم خصوصی و مکاتبات مردم مداخله‌های خودسرانه صورت می‌گیرد. حق زندگی، آزادی و امنیت شخصی پایمال شده است. شکنجه های جسمانی و روانی و انواع مجازات‌های بدنی درایران جاری شده است. به بیان دیگر؛ از حرمت زنان تا مفهوم زندگی تا نسیم آزادی؛ همه را نابود کرده است

در رژیم اسلامی آزادی اندیشه، وجدان و دین وجود ندارد. آشکارا حقوق اقلیت‌های مذهبی، سنی‌ها، بهائیان، یهودیان، اسماعیلیان، دراویش گنابادی، مسیحیان و نوکیشان مسیحی نقض شده است و آنان در شرایط سختی بسر می برند. هزاران دگراندیش و دگرباور بازداشت، زندانی، شکنجه، اموال آنها مصادره، از کار اخراج، از تحصیل محروم و یا اعدام شده اند.

زندانیان سیاسی و عقیدتی، مدنی، صنفی و محیط زیستی در شرایط سخت و غیرانسانی به سر می برند. عدم دسترسی آنان به امکانات بهداشتی و درمانی، و تغذیه مناسب، همراه با شکنجه های روانی و جسمانی بسیاری ازآنان را به سوی مرگی خاموش سوق داده است. بسیاری از زندانیان سیاسی مبلغان، مروجان و کنشگران مدنی برای تحقق اعلامیه‌ی جهانی حقوق بشر در ایران هستند.

امسال روزجهانی حقوق‌بشر را در حالی گرامی می‌داریم که زنان و جوانان میهن ما در انقلاب «زن، زندگی، آزادی» مفاد مندرج در اعلامیه جهانی حقوق بشر، میثاق‌های پیوست آن یعنی حق رهایی انسان‌ها از رنج فقر، بیکاری، بیماری، اختناق، محرومیت اجتماعی و نیز تامین آزادی اندیشه، بیان و عقیده، آزادی وجدان، حق پیشرفت و دستیابی به سعادت و خوشبختی را در شعارهای خود فریاد می‌کنند.

امسال روزجهانی حقوق‌بشر در حالی گرامی می‌داریم که زنان و جوانان ما نشان داده‌اند که دستیابی به حقوق مندرج در اعلامیه جهانی حقوق بشر با حیات جمهوری اسلامی غیرممکن است لذا تصمیم گرفته اند تا با شجاعت و جانفشانی بی‌بدلیل که تحسین جهانیان را به همراه داشت، این نظام را به زباله‌دان تاریخ بریزند.

امسال روزجهانی حقوق‌بشر در حالی گرامی می‌داریم که  نشست اضطراری شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد سوم آذر قطعنامه‌ای را که این نهاد را موظف به تشکیل کمیسیون مستقل حقیقت‌یاب جهت رسیدگی به موارد نقض حقوق بشر در جمهوری اسلامی در جریان قیام مردمی «زن، زندگی، آزادی» می‌کند، به تصویب رساند. کمیسار عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد وضعیت کنونی حقوق بشر در جمهوری اسلامی را «یک بحران تمام‌عیار» خواند و از زمامداران ایران خواست هرچه زودتر «استفاده غیرضروری از زور علیه معترضان را پایان دهند.». مردم و سیاستمداران جهان بازداشت بیش از پانزده هزار نفر از معترضان، کشته‌شدن دست‌کم ۴۱۶ نفر که ۵۱ نفر از آنها کودکان زیر ۱۸ سال بودند را محکوم کردند. ما این شکست جدید رژیم در صحنه بین المللی و انزوی بیش از پیش آنرا به مبارزانی که بنا بر افشای اسناد داخلی رژیم، بیش از ده هفته لرزه براندام ولی فقیه و ماموران سرکوب آنها افکنده‌اند، تبریک می گوییم.

ما با رزم مشترک ملی سراسری برای سرنگونی جمهوری اسلامی و برای استقرار دموکراسی پارلمانی سکولار، برای آزادی و برابری وعدالت اجتماعی، و برای حقوق و کرامت انسانی ، برای اجرای اعلامیه‌ جهانی حقوق بشر و میثاق‌های پیوست آن، تا پیروزی انقلاب «ژن؛ ژیان؛ ئازادی» در کنار مردم‌مان، مبارزه خواهیم کرد.

شورای ملی تصمیم

۱۶ آذر ۱۴۰۱ – ۷ دسامبر ۲۰۲۲