بازدیدها: 29

گرامی باد اول ماه مه، روز جهانی همبستگی کارگران

کارگران ایران در یکی از دشوارترین شرایط ممکن زندگی و کار می‌کنند: بدون تشکل‌های مستقل کارگری، بدون ایمنی در محیط‌های کار، بدون حق نظارت بر وضعیت امنیت محیط کار خود، و اغلب با دستمزدی کمتر از خط فقر، به انجام کارهای طاقت‌فرسا و زیان‌آور تن می‌دهند. فاجعه‌هایی چون انفجار و آتش سوزی در اسکله بندرعباس، انفجار معدن زغال‌سنگ طبس و فاجعه‌ی معدن زمستان یورت آزادشهر تنها مشتی‌ است نمونه‌ی خروار از سوانح کاری ناشی از بی‌کفایتی و فساد ساختاری رژیم اسلامی.

در نظام ولایت مطلقه‌ی فقیه، با رهبری علی خامنه‌ای، هرکس که بخواهد صدای اعتراض را بلند کند، هرکس که بتواند مردم را برای تغییر این وضع اسفناک بسیج کند، و هرکس که برای بهبود زندگی کارگران، معلمان، پرستاران، بازنشستگان و سایر مزدبگیران گام بردارد، با سرکوب، اخراج، زندان و حتی اعدام روبه‌رو می‌شود.

زندان‌های ایران مملو از فعالان سیاسی، صنفی، فرهنگی، مدنی و محیط زیستی‌ است. از میان هزاران زندانی سیاسی، کارگری، فرهنگی، مدنی و محیط زیست، از زرتشت احمدی راغب، آرشام رضایی، رضا محمدحسینی، نرگس محمدی، نرگس منصوری، داود رضوی، نرگس خزری جواهری، ناهید خداجو، آنیشا اسداللهی، ریحانه انصاری و معصومه نساجی یاد می‌کنیم و خواستار آزادی فوری و بی‌قید و شرط همه‌ی زندانیان سیاسی، صنفی و مدنی هستیم.

اول ماه مه، روز جهانی کارگر، روز همبستگی زحمتکشان و نشانه‌ی اراده‌ی آنان برای دستیابی به زندگی بهتر، صلح، رفاه، آزادی و کرامت انسانی است.

شورای ملی تصمیم ضمن گرامی‌داشت خاطره‌ی بیش از هفتاد کارگری که در فاجعه‌ی بندرعباس جان باختند ــ در نتیجه‌ی بی‌تدبیری و بی‌کفایتی نظام جمهوری اسلامی، به‌ویژه شخص علی خامنه‌ای، سپاه پاسداران، و بنیاد مستضعفان ــ و با ابراز همدردی و آرزوی بهبودی برای بیش از هزار کارگر مجروح، روز جهانی کارگر را به همه‌ی کارگران جهان، به‌ویژه کارگران ستم‌دیده و محروم ایران شادباش می‌گوید و خود را در مسیر آرمان‌های طبقه‌ی کارگر برای ساختن ایرانی آزاد، آباد و سربلند، همراه و هم‌پیمان می‌داند.

شورای ملی تصمیم
۱۰ اردیبهشت ۱۴۰۴