بازدیدها: 12

انقلاب زن زندگی آزادی، سرفصل جدیدی را در تاریخ کشور کهنسال ایران گشوده است. زنان، جوانان و دانشجویان در کنار دیگر اقشار مختلف اجتماعی توانستند بعنوان شهروندان آگاه ایرانی در یک همبستگی ملی شکوهمند نمونه کم نظیری از مبارزه مدنیِ خشونت پرهیز را برای گذار از جمهوری اسلامی به نمایش گذاشته و تحسین جهانیان را برانگیزند. آرمان و شعار های انسانی این برآمد بالغ و برومند، از جغرافیای ایران عبور و میلیون ها انسان در جهان را با خود همراه کرد و به تصویری جهانی تبدیل شد. این آهنگ پر صلابت تغییر برای نجات ایران از استبداد دینی و دستیابی به حکومت قانون، آزادی و حاکمیت مردم بر سرنوشت خوبش، به آرزوی مشترک ایرانیان درون و برون مرز تبدیل گشته و بستر یک تحول تاریخی را فراهم نموده است.

 پیکار سترگ مردم ایران برای دست یابی به یک زندگی انسانی، توانست در این مدت کوتاه نه تنها افکار عمومی و سازمانهای حقوق بشری، بلکه دولت های جهان آزاد را نیز به شنیدن صدای مردم ایران وادار کند. گام های روشن این کشورها در پشتیبانی از مبارزات دموکراتیک مردم ایران و اعمال فشار بر حکومت جنایتکار جمهوری اسلامی، دستاورد بزرگ مبارزه شجاعانه زنان و جوانان ایران است که باید آنرا جدی گرفت و از آن برای پیروزی نهایی بر جمهوری اسلامی بهره برد.

حضور یک اپوزیسیون مسئول و توانمند که در این شرایط حساس سیاسی- تاریخی بتواند برآمد صدای واقعی این انقلاب باشد و به در خواست برحق مردم  برای تشکیل یک ثقل سیاسی جامه عمل بپوشاند، در تعیین سرنوشت این مبارزه نقش حیاتی دارد. ایجاد چنین سازوکاری می‌تواند به پراکندگی و واگرایی نیروهای واقعی دموکراسی خواه پایان دهد و همه نیروها را در یک  بستر مشترک علیه حکومت جنایتکار جمهوری اسلامی هم آوا کند. چنین نهادی قطعا می‌تواند با ارائه چشم انداز یک گذار دموکراتیک، امید بیافریند و در تغییر معادله قدرت در صحنه کنونی مبارزه تاثیر تعیین کننده داشته باشد. وجود چنین آلترناتیو دموکراتیکی که بتواند حکومت اسلامی را پایین بکشد و دوران سخت گذار را مدیریت کند، نه تنها  آرزوی مشترک همه ایرانیان، بلکه  مطلوب جامعه جهانی نیز می باشد. تعلل نیروهای اپوزیسیون در این زمینه ممکن است عواقب جبران ناپذیری ببار بیاورد و ادامه این وضعیت کشور ما را بسوی فروپاشی اجتماعی ببرد.

حزب مشروطه ایران، شورای مدیریت گذار و شورای ملی تصمیم در پاسخ به این ضرورت غیرقابل انکار   تصمیم گرفته اند اولین گام های همکاری و همگرایی را برای تشکیل ائتلاف وسیع نیروهای دموکراسی خواه بردارند. طبیعتا دعوت از دیگر نیروهای سیاسی موثر به این ائتلاف در صدر اقدامات ما خواهد بود، تا آنجا که به وسیعترین جبهه  همکاری همه نیروهای دموکرات برای نجات ایران تبدیل شود.

ما شاخصه های بنیادین زیرین را  برای چنین ائتلافی پیشنهاد می کنیم:

– باور به تمامیت ارضی و یکپارچگی ملی ایران؛  

– باور قطعی به ضرورت گذار از حکومت اسلامی به یک نظام دموکراسی نمایندگی سکولار؛

– پذیرش اعلامیه جهانی حقوق بشر و کنوانسیون های ضمیمه ان بعنوان مبنای حقوق و آزادی های اساسی شهروندان ایران؛

– تلاش برای رفع هرگونه تبعیض جنسیتی، قومی،عقیدتی،و دینی در جامعه  و ایجاد فرصت برابر برای همه شهروندان؛

– پذیرش اصل عدم تمرکز در نظام مدیریت کشوری، با به رسمیت شناختن حق مردم در دخالت موثر در اداره کلیه امور منطقه خود از طریق سیاستگذاری مجالس محلی؛

– باور به اراده و رای آزاد شهروندان ایران به عنوان تنها مرجع مشروعیت حاکمیت ملی؛

– واگذاری تعیین نوع نظام سیاسی آینده کشور به اراده آزاد و رای شهروندان ایران در فضای آزاد کامل رسانه ای برای عموم، از طریق نمایندگان مردم در مجلس موسسان و تایید آن در یک رفراندم ملی.

ما شرکت کنندگان در این ائتلاف قصد داریم با ایجاد یک ساختار مناسب، بستر لازم برای همکاری وسیع همه نیروهای مختلف را که می توانند به پیروزی انقلاب زن- زندگی- آزادی کمک کنند، فراهم نماییم. ما تلاش خواهیم کرد با حمایت موثر از مبارزات داخل کشور، همراهی جامعه جهانی را به نفع مردم ایران در سطوح مختلف تامین کنیم و صدای آنها باشیم. ما متعهد می‌شویم که تمام توان خود را در خدمت پیکار سترگی که مردم ایران برایش هزینه زیادی متحمل شدند، بکار گیریم و  تبلور همبستگی ملی زنان و جوانان و همه مردم  ایران زمین باشیم. ما باور داریم که بار اصلی مبارزه بر دوش نیروهای داخل کشور است و تلاش خواهیم کرد در هماهنگی با آنها، بزرگترین ائتلاف ملی برای گذر از فاشیسم اسلامی و استقرار دموکراسی رقم بخورد. 

پیروز باد انقلاب زن- زندگی- آزادی

پیروز باد همبستگی ملی برای نجات ایران

شورای مدیریت گذار، حزب مشروطه ایران( لیبرال دموکرات)، شورای ملی تصمیم

۴ اسفند ۱۴۰۱ ، ۲۳ فوریه ۲۰۲۳